Baby Bag

დასაშვებია თუ არა კვების დროს წყლის დალევა და რა რაოდენობის წყალი უნდა მივიღოთ ნორმის ფარგლებში?

დასაშვებია თუ არა კვების დროს წყლის დალევა და რა რაოდენობის წყალი უნდა მივიღოთ ნორმის ფარგლებში?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - ენდოკრინოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. ამჯერად ენდოკრინოლოგ-ნუტრიციოლოგი თინათინ კაჭარავა წყლის შესახებ მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას. 

რა რაოდენობის წყალი უნდა მივიღოთ დღის განმავლობაში, დასაშვებია თუ არა კვების დროს წყლის დალევა და  რა გავლენას ახდენს წყლის დეფიციტი ჩვენს ორგანიზმზე? - ამ და სხვა აქტუალურ საკითხებზე მიიღებთ პასუხებს დღევანდელი სტატიიდან.

წყალი არის სიცოცხლისთვის აუცილებელი რესურსი. წყლის საკმარისი მიღება და ორგანიზმში წყლის ბალანსის შენარჩუნება ჩვენი ჯანმრთელობისთვის უპირველი წესია. ჩვენს ორგანიზმს შეუძლია გაძლოს კვირების განმავლობაში საკვების გარეშე და მხოლოდ რამდენიმე დღე წყლის გარეშე, რადგან სხეულის დაახლოებით 60-70% წყლისგან შედგება, ხოლო დეჰიდრატაციამ (გაუწყლოვანება) შეიძლება გავლენა იქონიოს ორგანიზმის როგორც ფიზიკურ ასევე მენტალურ ფუნქციებზე.

ორგანიზმში წყლის დეფიციტი გავლენას ახდენს ყველა ორგანოთა სისტემაზე. გაუწყლოვნების დროს ვლინდება შემდეგი სიმპტომები: დაღლილობა, თავის ტკივილი, გულის წუთმოცულობის აჩქარება, ძლიერი საერთო სისუსტე, შეკრულობა, ყურადღებისა და კონცენტრაციის უნარის დაქვეითება, მეხსიერების გაუარესება, კანის ელასტიურობის დაქვეითება, თმის ხარისხის გაფუჭება. ორგანიზმში წყლის დეფიციტი დროს ქვეითდება იმუნური სისტემის მუშაობა, მწვავდება გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგიები, იმატებს თირკმელკენჭოვანი დაავადების გაჩენის რისკი.
ყველას აინტერესებს, რა რაოდენობის წყალი უნდა მივიღოთ ნორმის ფარგლებში? პირველ რიგში, ხაზგასმით აღვნიშნოთ, რომ ჩვენ ვსაუბრობთ პრაქტიკულად ჯანმრთელ მასაზე, ვისაც არ აქვთ რაიმე კონკრეტული თანმხლები დაავადება. ასეთ შემთხვევაში დღიურად 1.5-2 ლიტრი წყალი აბსოლუტურად საკმარისია (გასათვალისწინებელია ორგანიზმის ფიზიკური აქტივობა და ასევე წელიწადის დრო, რადგან დატვირთული ფიზიკური აქტივობის დროს და ცხელ პერიოდში რეკომენდებულია უფრო მეტი წყლის მიღება). 

ასევე აქტუალური კითხვაა, როდის უნდა მივიღოთ წყალი? წყლის მიღება უნდა დავიწყოთ დილიდან, უზმოზე 1 ჭიქა წყალი ააქტიურებს ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლას, ამზადებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტს საჭმლის მონელებისთვის. შემდეგ დღის მანძილზე წყალი უნდა მივიღოთ ყლუპ-ყლუპად, კვებებს შორის. თუ კვების დროს მოგვწყურდა, დასაშვებია მივიღოთ მცირე ოდენობით წყალი, მაგრამ ასეთ დროს გასათვალისწინებელია, რომ წყლის და საკვების ტემპერატურა მნიშვნელოვნად არ განსხვავდებოდეს, რადგან შესაძლებელია მოხდეს საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ლორწოვანის გაღიზიანება.
ყველასთვის საინტერესოა მითია თუ რეალობა, რომ კვებებს შორის მიღებულ წყალს დადებითი გავლენა აქვს ორგანიზმზე წონის კონტროლის თვალსაზრისით? ეს არის რეალობა, რადგან წყალი ანეიტრალებს კუჭის მიერ გამოყოფილ მარილმჟავას, ქვეითდება მადა და ხდება საკვების უფრო მცირე ოდენობით მირთმევა. აქვე აღვნიშნავ, რომ თუ წყალს ვიღებთ საკმარისი ოდენობით, მაგრამ ვიკვებებით მარიალიანი საკვებით, ასეთ დროს წყალი შეკავდება უჯრედშორის სითხეში, რაც გამოიწვევს შეშუპებას და შესაბამისად, შეშუპების ხარჯზე წონის მატებას.
რეკომენდებულია წყლის მიღება დავასრულოთ საღამომდე, რადგან ღამით არ დავტვირთოთ თირკმლები და ამით დისკომფორტი არ შევუქმნათ ორგანიზმს.
გისურვებთ ჯანმრთელობას!


​ენდოკრინოლოგ-ნუტრიციოლოგი თინათინ კაჭარავა

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

მუცლის ტკივილის შემთხვევაში, როდის უნდა მიმართოს მშობელმა ექიმს და დასაშვებია თუ არა თვითნებურად მედიკამენტების გამოყენება - ამის შესახებ ბავშვთა გასტროენტეროლოგმა, დავით მახათაძემ ,,პირველი არხის" გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" ისაუბრა.

,,თუ ბავშვს მუცელი სტკივა, ის არის მუდმივი და ძალიან შემაწუხებელი, მშობელმა მაქსიმალურად დროულად უნდა მიმართოს ექიმს, რადგან ყველაზე მნიშვნელოვანია, გაიმიჯნოს ქირურგიული და არაქირურგიული პათოლოგია. შესაძლოა, ეს ყველაფერი დაემთხვას ახალი წლის დღეებს, მაგრამ არც ამ დღეებშია გამორიცხული, ბავშვს განუვითარდეს ისეთი დაავადება, როგორიცაა არის, ვთქვათ, მწვავე აპენდიციტი. ამიტომ, თუ მუცლის ტკივილი არ სრულდება, კატეგორიულად და აუცილებლად უნდა ჩაერიოს ექიმი.

მედიკამენტების გამოყენება დიდი რისკია. როდესაც ექიმი გასინჯავს ბავშვს, ის ურჩევს მშობელს, უნდა გამოიყენოს გამაყუჩებელი თუ სხვა გზა არის საჭირო. არ უნდა დავიწყოთ ტკივილგამაყუჩებლით მუცლის ძლიერი და შემაწუხებელი ტკივილის დროს. რაც შეეხება ღებინებას - თავდაპირველად, რა თქმა უნდა, უნდა დავიწყოთ ბავშვისთვის სითხის მიცემა; ვთქვათ, გაზგასული მინერალური წყლის და დავაკვირდეთ, რამდენად იღებს ის სითხეს. თუ ბავშვს სითხე ერგება და ღებინების ინტენსივობა თანდათან მცირდება, ეს ნიშანია იმისა, რომ აქ არაფერი განსაკუთრებული და სერიოზული არ ხდება. უბრალოდ, ბავშვს სჭირდება დაკვირვება, დიეტა და მშობელი უნდა მოიქცეს იმის მიხედვით, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები - იქნება თუ არა საჭირო ექიმთან დაკავშირება. ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს.

ღებინება საგანგაშო ხდება მაშინ, როდესაც ის არ სრულდება და ბავშვი ვერ ახერხებს ვერანაირი სითხის მიღებას. ეს პირდაპირი ნიშანია იმისა, რომ აუცილებლად უნდა მივმართოთ ექიმს. თუ ბავშვს მუცლის ტკივილი აქვს და თან მას არ აქვს კუჭის მოქმედება, ამ მომენტსაც აუცილებლად უნდა მიექცეს ყურადღება. როდესაც მშობელი აღმოაჩენს, რომ რამდენიმე დღეა, მის შვილს არ ჰქონია კუჭის მოქმედება, როცა, ჩვეულებრივ, ამ მხრივ მას პრობლემები არ ჰქონია, ესეც საგანგაშო სინდრომია და პირდაპირი მინიშნებაა იმისა, რომ მან უნდა მიმართოს ექიმს", - აღნიშნა დავით მახათაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად