Baby Bag

განათლებისა და მეცნიერების ქალაქის მშენებლობა იწყება

განათლებისა და მეცნიერების ქალაქის მშენებლობა იწყება

პრემიერ-მინისტრ მამუკა ბახტაძის ინიციატივით, განათლებისა და მეცნიერების ქალაქი ბათუმში აშენდება. 

პროექტის პრეზენტაცია დღეს ბათუმში გაიმართა, სადაც მთავრობის მეთაური სიტყვით გამოვიდა:

„ზუსტად ერთი თვის წინ შეგპირდით, რომ ბათუმში, თქვენს ულამაზეს ქალაქში დავიწყებდით ისეთივე საგანმანათლებლო სივრცის მშენებლობას, როგორიც დღეს შენდება თბილისში და შევარჩიეთ ეს ულამაზესი ადგილი თქვენს ქალაქში. აქ ჩვენ ავაშენებთ ყველაზე თანამედროვე საგანმანათლებლო სივრცეს, სადაც იქნება კომაროვის სკოლა, საერთო საცხოვრებელი, პროფესიული განათლების ცენტრი, ყველაზე თანამედროვე ლაბორატორიები, სპორტული მოედნები და სარეკრეაციო სივრცე.

იცით, ჩვენთვის განათლებას რამხელა მნიშვნელობა აქვს. გვაქვს ეროვნული იდეა და ეს არის განათლება. აჭარაში გვყავს ძალიან ნიჭიერი ბავშვები და ეს პროექტი სწორედ მათთვის შენდება, მათთვის შეიქმნება, რომ ყველგან, საქართველოს ყველა კუთხეში შევძლოთ იგივეს გაკეთება, საქართველოს ყველა მოქალაქეს ჰქონდეს განცდა, რომ მათ შეუძლიათ თავიანთი ნიჭისა და ცოდნის რეალიზაცია. ეს არის ჩვენთვის ყველაზე მთავარი. მე ძალიან ბევრი მოსაზრება მოვისმინე, მათ შორის, სრულიად უსაფუძვლო კირტიკა ამ საკითხთან დაკავშირებით. 

რატომ არის ეს ეროვნული იდეა – ეროვნული იდეა განათლება იმიტომ არის, რომ ეს არის ერთადერთი სწორი გზა იმისთვის, რომ ჩვენ დავძლიოთ საქართველოს წინაშე არსებული ყველა გამოწვევა, რომ საქართველო 21-ე საუკუნეში ვაქციოთ წარმატებულ ქვეყანად. მე ეს ღრმად მწამს. ქართველ ერს აქვს უნიკალური ნიჭი, უნიკალური პოტენციალი და განათლება არის ჩვენი ყველაზე ძლიერი იარაღი იმისთვის, რომ საქართველოს წინაშე არსებული ყველა გამოწვევა დავძლიოთ. მე განსაკუთრებით მიხარია, რომ ამ პროექტის რეალიზაციას ვახდენთ ბათუმში,“​ - აღიშნა მამუკა ბახტაძემ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

წაიკითხეთ სრულად