Baby Bag

ინდოელ მოსწავლეებს თავზე მუყაოს ყუთები ჩამოაცვეს, რათა ტესტის პასუხები ერთმანეთისგან არ გადაეწერათ

ინდოელ მოსწავლეებს თავზე მუყაოს ყუთები ჩამოაცვეს, რათა ტესტის პასუხები ერთმანეთისგან არ გადაეწერათ
ინდოეთის სამხრეთ-დასავლეთით ჰავერის რაიონში მდებარე ერთ-ერთი კოლეჯის წარმომადგენლებმა საჯარო ბოდიში მოიხადეს იმის გამო, რაც ცოტა ხნის წინ გამოცდაზე მოხდა. კოლეჯის მოსწავლეებს თავზე მუყაოს ყუთები ჩამოაცვეს, რათა მათ ტესტის პასუხები ერთმანეთისგან არ გადაეწერათ. ინფორმაციას cnn ​ავრცელებს. სკოლის ერთ-ერთმა თანამშრომელმა გამოცდის მიმდინარეობისას მოსწავლეებს ფოტო გადაუღო და სოციალურ ქსელში განათავსა, რასაც საზოგადოების აღშფოთება მოჰყვა.

გამოცდის დაწყებამდე ყუთები წინა მხარეს ამოჭრეს, რათა მოსწავლეებს დაფისა და ტესტის ფურცლების დანახვა თავისუფლად შეძლებოდათ, თანაკლასელების ნამუშევრებს კი ვერ ხედავდნენ. სოციალურ ქსელებში გავრცელებულ ფოტოს უდიდესი გამოხმაურება მოჰყვა. ადამიანები კოლეჯის ადმინისტრაციას სასტიკად აკრიტიკებდნენ. აღნიშნული ფაქტი არც ინდოეთის ხელისუფლების წარმომადგენლებს დარჩენიათ ყურადღების მიღმა. განათლების მინისტრმა მოსწავლეებისადმი მსგავს დამოკიდებულებას „მიუღებელი“ უწოდა და განაცხადა: „არავის აქვს უფლება მოსწავლეებს ისე მოექცეს, როგორც ცხოველებს ექცევიან.“ სკოლის ადმინისტრაციამ განათლების სამინისტროს ახსნა-განმარტებითი ბარათი წარუდგინა და აღნიშნული ფაქტის გამო საჯარო ბოდიშიც მოიხადა.

კოლეჯის წარმომადგენლების განცხადებით, ფოტოზე სკოლის მიერ ჩატარებული ერთ-ერთი ექსპერიმენტია ასახული. გამოცდის დაწყებამდე მუყაოს ყუთების გამოყენებასთან დაკავშირებით სკოლამ მშობლებისგან და ბავშვებისგან თანხმობა წინასწარ მიიღო. გამოცდა სულ 72 მოსწავლეს ჩაუტარდა, მაგრამ მუყაოს ყუთები მხოლოდ 56 ბავშვს ეკეთა, რადგან დანარჩენი ბავშვების მშობლებმა ექსპერიმენტის შესახებ არაფერი იცოდნენ. ექსპერიმენტში მონაწილე ყველა ბავშვის მშობელი მუყაოს ყუთების გამოყენებას წინასწარ დათანხმდა.

„ექსპერიმენტში მოსწავლეები თავიანთი სურვილით მონაწილეობდნენ. ჩვენ არავისთვის დაგვიძალებია. ზოგიერთმა ბავშვმა თანხმობა განაცხადა, ზოგიერთმა კი უარი თქვა, მათი შეწუხება ან აღელვება არც გვიფიქრია,“ - განაცხადა კოლეჯის ადმინისტრაციის წარმომადგენელმა.

მოსწავლეებმა ყუთები წინასწარ დაამზადეს და სახლიდან სკოლაში თავად მოიტანეს. ზოგიერთმა მათგანმა ყუთი გამოცდის დაწყებიდან 15 წუთში მოიხსნა, ეს მათ თავისუფალ ნებაზე იყო დამოკიდებული. მოცემულ კოლეჯში გასულ წელს გამოცდებზე მასობრივი გადაწერის შემთხვევები დაფიქსირდა, რის გამოც ადმინისტრაციის წარმომადგენლებმა აღნიშნულ პრობლემასთან ბრძოლის სტრატეგიების შემუშავების ექსპერიმენტული გზების ძიება დაიწყეს.

გამოცდებზე თაღლითობა ინდოეთში საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა. 2015 წელს ბიჰარის შტატში გადაიღეს ფოტო, რომელზეც მოსწავლეების მშობლები არიან ასახულები. ისინი თავიანთ შვილებს გამოცდის პასუხების ფურცლებს სკოლის ფანჯრებიდან აწვდიან.

ინდოეთის განვითარებადი ეკონომიკის პირობებში განათლება საკმაოდ ძვირადღირებული პროდუქტია, რომელიც მოსახლეობის უდიდეს ნაწილს სიღარიბისგან თავის დაღწევის ერთადერთ საშუალებად ესახება. სწორედ ამიტომ მშობლებისა და სკოლების წარმომადგენლების მხრიდან მოსწავლეებზე ზეწოლა ძალიან დიდია. ისინი ბავშვებისგან გამოცდების საუცხოოდ ჩაბარებას ელიან, რაც მოსწავლეებში გადაწერისა და საგამოცდო თაღლითობისადმი მიდრეკილებას ზრდის. გამუდმებით სტრესულ ვითარებაში ყოფნა კი სკოლის მოსწავლეების ჯანმრთელობაზეც უარყოფითად აისახება. წლის დასაწყისში ინდოეთის სამხრეთით მდებარე ტელანგანას შტატში 19-მა მოსწავლემ გამოცდების ცუდი შედეგების გაგების შემდეგ სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. 

წყარო: ​cnn

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საიდან მოდის რთული ქცევა? როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე ბავშვის რთული ქცევის გამომწვევ მიზეზებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ რთულ ქცევას რამდენიმე სხვადასხვა მიზეზი აქვს:

„მინდა შევეხო რთულ ქცევას, რაზეც ხშირად ვსაუბრობთ. ბავშვის ქცევა, რა თქმა უნდა, პირდაპირ კავშირშია აღზრდასთან. როდესაც მარწუხებშია ბავშვი, მან სადღაც უნდა გამოუშვას თავისი ენერგია. განსაკუთრებით კარგად ჩანს ეს, როდესაც ბავშვს ოთხი წელი მკაცრი პედაგოგი ჰყავს, შემდეგ გადადის მეხუთე კლასში და იქ სხვადასხვა მასწავლებელი შემოდის, ზოგი მკაცრია, ზოგი ნაკლებად, აქ უკვე ბავშვი გამოუშვებს იმ დაგროვილ ენერგიას, რომელიც კარგად ეჭირა პედაგოგს. რის ფასად და როგორ ეჭირა, ეს უკვე სხვა საკითხია. ხშირ შემთხვევაში ეს დაგროვილი ენერგია არის დესტრუქციული, აგრესიული, ამას ასაკობრივი კრიზისებიც მოჰყვება. საიდან მოდის ე.წ. რთული ქცევა? ერთი მიზეზი არის დაგროვილი ენერგია, რომელსაც არ მიეცა შესაძლებლობა სადღაც რეალიზებულიყო, მეორე - დასწავლა, ვიღაც იქცევა ასე და მეც ასე უნდა მოვიქცე. რთული ქცევა, შესაძლოა, ოჯახშიც იყოს დასწავლილი, მაგ. ბილწსიტყვაობა. ამით ბავშვი იქცევს ყურადღებას. ყურადღება ძალიან მნიშვნელოვანია. ადამიანის იგნორი იმდენად მტკივნეულია, რომ ადამიანი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ ყურადღება დაიბრუნოს.“

ნინო ბუაძის თქმით, ქცევა კონტექსტის მიხედვით, შესაძლოა რთულიც იყოს და ტიპიურიც:

„რთული ქცევა, შეიძლება, იყოს აბსოლუტურად ტიპიური ქცევა, უბრალოდ არ იყოს შესაბამის გარემოში. მაგ. ბავშვმა რომ გაკვეთილზე ტელეფონი ამოიღოს და მულტფილმს უყუროს, ესეც რთული ქცევაა. სხვა გარემოში ეს არ იქნებოდა რთული ქცევა. ყველა ქცევას, რომელსაც ბავშვი გვთავაზობს, გარკვეული წინაპირობა აქვს. ქცევა ეს არის შედეგი, რომელიც მივიღეთ. ამ შედეგს აქვს წინა ეტაპები. შესაძლოა, ქცევას ჰყავდეს მაპროვოცირებელი. ბავშვი რთულ ქცევას ავლენდეს იმ მაყურებელთან, რომელიც მისთვის მნიშვნელოვანია. შესაძლოა, ის არ იქცეოდეს რთულად დედასთან, მაგრამ ამას აკეთებდეს ბებიასთან. რთულ ქცევას აქვს სხვადასხვა მიზანი, შესაძლოა, ეს იყოს ყურადღება, სათამაშოს დაბრუნება და ა.შ. შესაძლოა, მიზეზი იყოს ისიც, რომ ბავშვმა არ იცის სხვა ალტერნატივა, თუ როგორ მოიქცეს. ის ამბობს ცუდ სიტყვებს და იბრუნებს სასურველ ნივთს, მაგრამ არ იცის ალტერნატივა, თუ როგორ დაიბრუნოს ნივთი სხვანაირად.“

ნინო ბუაძე ბავშვის ფიზიკური დასჯის ნეგატიურ ასპექტებს გამოყოფს და აცხადებს,რომ დასჯით ბავშვი ვერაფერს სწავლობს:

„როგორც წესი, რთულ ქცევას მოჰყვება ხოლმე დასჯა. რატომ არ უნდა დავსაჯოთ ბავშვი? რატომ არ ვცემთ ან წამოვარტყამთ ხოლმე ბავშვს? რატომ უნდა წამოვარტყა ბავშვს, როდესაც ცუდი სიტყვა მითხრა, ან თქვა სადღაც ისეთ გარემოში, სადაც მე შემრცხვა? შეიგინა, წამოვარტყი და ის იგივენაირად აღარ მოიქცევა, მაგრამ რატომ არ ვაკეთებ ამას? ის დაისწავლის ამ ქცევას და მის მიმართ ცუდ ქცევაზე მსგავსი პასუხი ექნება. როდესაც ბავშვს ვსჯი, წამოვარტყამ, მას ვაგრძნობინებ ჩემს უპირატესობას, ვამცირებ, მასში აგრესიას ვბადებ და მას სურვილი აქვს, როდესღაც სამაგიერო გადამიხადოს. ის ქცევაზე კი არ ფიქრობს, თუ რა დააშავა, იმ აგრესიაზეა ორიენტირებული, რომელიც მასში დაგროვდა.“

„ავტორიტარული სტილის მშობლები ხშირ შემთხვევაში ფიქრობენ, რომ ცემა გამართლებულია. ისინი ხშირად ამბობენ: „მართალი იყო დედა, რომ მცემდა და ისე მატარებდა მუსიკაზე, სხვანაირად მე ვერ ვისწავლიდი მუსიკას, ამიტომ მეც ასე უნდა მოვიქცე.“ ბავშვს ამ დროს ძალიან ბევრი აგრესია უგროვდება და მისგან გათავისუფლებას ცდილობს. აგრესიის ცნობილი ფოტო არსებობს, ხელმძღვანელი რომ ქვეშემრდომს ეჩხუბება, მეუღლე ბავშვს, ბავშვი ძაღლს. აგრესია არსად იკარგება, ის ერთი ადამიანიდან მეორეზე გადადის. ბავშვი ვერ იგებს, რა უნდა გააკეთოს. მან არ იცის, თუ არ შეიგინა, რა უნდა ქნას ამ დროს. ცემა და გამოხატული აგრესია იმ მომენტში მყისიერად შეწყვეტილი რთული ქცევაა და არა ის, რომ ბავშვმა ისწავლოს ალტერნატივა. ბავშვმა რომ მიუღებელი ქცევა განახორციელა, მშობელმა თუ არ იმსჯელა მასთან ერთად ამაზე, თუ მან ბავშვს არ მიაწოდა ქმედების სწორი ფორმა, ის ვერაფერს ისწავლის, გარდა იმისა, რომ მიიღებს შიშს. ერთადერთი რასაც ბავშვი სწავლობს არის ის, რომ როდესაც მას ვინმე ცუდად მოექცევა, მანაც უნდა დაარტყას,“ - აღნიშნავს ნინო ბუაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია 

წაიკითხეთ სრულად