Baby Bag

„ჩემს შვილებთან დაკავშირებით სულ ასე ვლოცულობ: ღმერთო, მომეცი გონიერება ჩემს შვილებთან ურთიერთობისა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ჩემს შვილებთან დაკავშირებით სულ ასე ვლოცულობ: ღმერთო, მომეცი გონიერება ჩემს შვილებთან ურთიერთობისა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ შვილებთან ურთიერთობისას სიბრძნის და გონიერების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„როდესაც პატიებასა და შენდობაზე ვსაუბრობთ, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ შენ ხმა არ ამოიღო, სადაც საყვედურია სათქმელი, იქ საყვედური არ თქვა. სხვა ყველანაირ ურთიერთობას რომ თავი დავანებოთ და შვილებთან ურთიერთობაზე ვისაუბროთ, შვილს არ შეიძლება სულ ეფერო და შვილს არ შეიძლება სულ ეჩხუბო. ასეთი რამ არ შეიძლება.“

„ჩემს შვილებთან დაკავშირებით სულ ასე ვლოცულობ: „ღმერთო, მომეცი გონიერება ჩემს შვილებთან ურთიერთობისა.“ სულ ამას ვთხოვ ღმერთს. როდესაც ვფიქრობ, როგორი დამოკიდებულება უნდა მქონდეს ჩემს შვილებთან, სულ ამას ვთხოვ ღმერთს: „ღმერთო, მომეცი სიბრძნე ჩემს შვილებთან ურთიერთობისა.“ ზოგჯერ ადამიანი რომ აშავებს და მე იმ დანაშაულში წავახალისებ, შეიძლება ჩემი შვილი მიეჩვიოს ამ დანაშაულს და მერე უფრო საშინელი დანაშაულები ჩაიდინოს. ეს ხომ მასაც დააზიანებს, საზოგადოებასაც დააზიანებს ჩემი დათმობის გამო, არასწორად რომ დავუთმე ჩემს შვილს. ამან შეიძლება დიდი ბოროტება მოუტანოს. სულ რომ ვეფერო ჩემს შვილს, რაღაც რომ დააშავა და ამ დაშავების დროს, რომ ვეფერო, ამან შეიძლება ცუდი შედეგი მოიტანოს. შუალედი უნდა დავიცვათ. ეს სიბრძნე უნდა ვითხოვოთ ღვთისგან: რა დროს უნდა ამოიღო ხმა, რა დროს არ უდნა ამოიღო ხმა, რა დროს უნდა დაელაპარაკო და რა დროს არა,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​„მედიაკავშირი ობიექტივი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს როდესაც ეუბნებიან: „ისე გვიჭირდა, შენ რომ გაჩნდი, საჭმლის ფული არ გვქონდა,“ მას ჰგონია, რომ ის რაღაცაში დამნაშავეა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„ბავშვს როდესაც ეუბნებიან: „ისე გვიჭირდა, შენ რომ გაჩნდი, საჭმლის ფული არ გვქონდა,“ მას ჰგონია, რომ ის რაღაცაში დამნაშავეა,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის თვითშეფასებაზე მოქმედი ფაქტორების შესახებ ისაუბრა და მშობლების მიერ შვილებთან ურთიერთობისას დაშვებულ შეცდომებს გაუსვა ხაზი. მისი თქმით, ბავშვის მიმართ გამუდმებული ნეგატიური მითითებები მას აკნინებს:

„ბავშვს როდესაც ეუბნებიან: „ისე გვიჭირდა, ისე გვიჭირდა, შენ რომ გაჩნდი, საჭმლის ფული არ გვქონდა,“ ბავშვს ჰგონია, რომ ის რომ არ გაჩენილიყო, შესაძლოა, მის მშობლებს უკეთესი პირობები ჰქონოდათ და ის რაღაცაში დამნაშავეა. ჩვენ თვითონ ვუტვირთავთ არაცნობიერი დანაშაულის განცდას. „შენ უფროსი ხარ, უნდა დაუთმო, ასე როგორ შეიძლება“ და მსგავსი გაუთავებელი მითითებები იწვევს ბავშვში მის დაკნინებას, განცდას, რომ მას არ სცემენ პატივს, არ განიხილავენ პიროვნებად.

ზოგჯერ ასეთი პრესის შედეგად მეორე უკიდურესობას ვიღებთ და პირიქით, ვიღებთ ისეთ ადამიანს, რომელსაც არც ინიციატივა აქვს, არც ანატომიურობა, დამოკიდებულია მშობლებზე. მერე მშობლები ბრაზდებიან: რით ვერ გაიზარდე?! რით ვერ გაიზარდა და იმით ვერ გაიზარდა, რომ მისდამი დამოკიდებულება იყო გადატანითი მნიშვნელობით თავში ხელის წამორტყმის, რომ რით ვეღარ გაიგე?! თქვენ რომ ვინმე ასე გელაპარაკოთ სამსახურში ან სტუმრად რომ მიხვალთ: ეს რა გაცვია? რას ჰგავხარ? რა რეაქციაც თქვენ გექნებათ, იმაზე ბევრად მეტი რეაქცია აქვს ბავშვს და ბევრად უფრო დაუცველი ხდება ის,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ახალი დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად