დეკანოზმა თეოდორე გიგნაძემ ცოლ-ქმრულ ურთიერთობებში არსებული პრობლემების შესახებ ისაუბრა:
„ხშირად მომყავს ხოლმე ელიოტის ეს სიტყვები: „სიყვარული არის არა იქ, სადაც ორი ერთმანეთს უყურებს, არამედ სიყვარული არის იქ, სადაც ორი მესამეს უყურებს.“ საჭიროა ახალგაზრდებმა გააცნობიერონ ცხოვრების საზრისი და მიზანი. სანამ დაქორწინდებიან, გააცნობიერონ, ის ადამიანი ისწრაფვის ღვთისკენ თუ არ ისწრაფვის. როგორი მეგობარი იქნება ის ადამიანი? როგორი დედა ან მამა იქნება? რა ზნეობრივი ღირებულებები აქვს მას? ძალიან ხშირად ტყუვდებიან ხოლმე ქალები. ქალები ტყუვდებიან იმიტომ, რომ მას სიტყვით უყვარდება. კაცი, რომელიც სიყვარულობანას თამაშობს, ის ძალიან ლამაზ სიტყვებს ისვრის. ქალს ესმის ეს და აღარ იცის რა ქნას. კაცი ამ შემთხვევაში საკუთარ თავს ატყუებს და ქალიც მოტყუებული აღმოჩნდება.“
„ქალი ტყუვდება კაცის სიტყვით და კაცი რითი ტყუვდება? ქალის სინაზით. ქალს, როდესაც გათხოვება უნდა, ნაზია. როდესაც დაქორწინდებიან, აღმოჩნდება, რომ ეს ქალი არც ისე ნაზი ყოფილა, საკმაოდ ავი და კაპარჩხანაა. ეს კაციც არ ყოფილა რაინდი, ტკბილი სიტყვები სულ დაავიწყდა და გადავიდა დედის გინებაზე. ცოლ-ქმრობა თუ ერთმანეთის დახმარებაა, შენ თვითონ არ იცი სად მიდიხარ, წარმოდგენა არ გაქვს არაფერზე, არ იცი, რა ჯოჯოხეთს ატარებ საკუთარ თავში, როგორც ადამიანი, ვერ აკონტროლებ შენს ეგოიზმს, დესპოტიზმს, ძალაუფლების სიყვარულს და სხვას როგორ დაეხმარები?! პრობლემაა სიმშვიდის არქონა, ელემენტარული რაღაცების არცოდნა. მაგალითად, კაცს აქვს მძიმე სამსახური, მოვიდა ოჯახში. მან ზღურბლს იქით უნდა დატოვოს თავისი გაღიზიანება, მაგრამ მოვიდა სახლში გაღიზიანებული. შენ მთელი დღე შენს საყვარელ მეუღლეს ელოდები. ის მოვიდა გაღიზიანებული, შენც ფეთქდები. ვერც კაცი ითვალისწინებს, როგორ ელოდებოდა ქალი. ვერ ხვდებიან რა მდგომარეობაშია თვითონ, რა მდგომარეობაშია მეუღლე,“- აღნიშნა მამა თეოდორე გიგნაძემ.