დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ბავშვებზე მშობლების ყვირილისა და ხმამაღალი საუბრის მავნე ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:
„ჩვენ ზოგჯერ ადამიანებს ძალიან მკაცრად ვექცევით. ადამიანის ცხოვრება მთლიანად უნდა განსაზღვრო, დაბადებიდან იმ წუთამდე. რამ განაპირობა მისი ცუდი საქციელი? რატომ არის ასე? თქვენ არ იცით, ვიღაცა რომ ცუდად იქცევა, ის სახლში რამხელა ტკივილს გადის. პატარა ბავშვი, ფაქიზი სულის ბავშვი, რომელსაც ძალიან წმინდა და სუფთა სული აქვს, როგორ უყურებს სახლში მშობლების ჩხუბს, კივილს, წივილს. ბავშვს, რომელსაც წმინდა და ფაქიზი სული აქვს, ეს სული უმძიმდება ყვირილში და ჩხუბში. ნელ-ნელა ნადგურდება ამ ბავშვის სული.
ბავშვი ვერ ეგუება ხმამაღალ ყვირილს, ჩხუბს. ბავშვი რაღაცას ეუბნება მშობელს წმინდად, ის მშობელი უყვირის. არ შეუძლია, რომ ბავშვს თბილად დაელაპარაკოს. მას სამსახურში უამრავი პრობლემა აქვს, დაძაბულია. მთელი ეს ზეწოლა ამ ბავშვზე გადააქვს. ღმერთმა იცის, ის როგორ გაიზარდა. ვიღაც ოჯახში ძალიან დიდ სითბოში იზრდება, ეფერებიან, ეხუტებიან. არიან მშობლები, რომლებიც შვილს უსმენენ, ზევიდან კი არ უყურებენ, როგორც პიროვნებას ისე უყურებენ. ის სხვანაირად გაზრდილია. ამიტომაც არის, რომ ადამიანის ასე განკითხვა არ შეიძლება. უნდა გაითვალისწინოთ მის უკან რამდენი რამე დგას, რა ცხოვრება დგას მის უკან, რა სტრესი გადაირა,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.
წყარო: თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერისცვალების სახელობის ტაძარი