Baby Bag

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში გაჯეტების ხშირი გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„რა თქმა უნდა, არ არის მისაღები, რომ 6 წლის ბავშვი დადიოდეს მობილური ტელეფონით. ზოგიერთ სკოლაში მინახავს, რომ ატოვებინებენ ტელეფონს. 5 წლამდე ნებისმიერი ელექტრონული გამღიზიანებელი არის აკრძალული, განსაკუთრებით მობილური ტელეფონები. არ არის აუცილებელი სმარტფონი და გაჯეტი გაატანო ბავშვს სკოლაში. თუ გინდათ კომუნიკაცია ბავშვთან, შეუძინეთ იაფფასიანი ტელეფონი. მას უფრო ნაკლები გამოსხივებაც აქვს და შეგიძლიათ ის გაატანოთ.

არის მეორე პრობლემა, როდესაც მშობელი თვითონ არის დაკავებული ტელეფონით. მე მქონია შემთხვევა, რომ მასწავლებელი თვითონ არის დაკავებული ტელეფონით და გაკვეთილის დაწყებამდე ზის Facebook-თან, ტელეფონთან. ძალიან ბევრი სურათი მინახავს ასეთი. ეს არის პრობლემა. ზოგადი პრობლემაა ეს. ამ პრობლემას სჭირდება მკაცრი რეგულაციები. სხვა დაავადებები, რაც არის პედიატრიულ პრაქტიკაში (ბაქტერიულ ინფექციებს არ ვგულისხმობ), ყველაფერი თავისით მორჩება, მაგრამ ეს არასდროს არ მორჩება. არის დაავადებების 90% პედიატრიულ პროფილში, რომელიც თავისით გადის. მთავარია არ ავნო.

გასაგებია მშობლები ვეღარ იცლიან, დაკავებულები არიან სამსახურებით, ამიტომ მაქსიმალურად დიდხანს, განსაკუთრებით დილის საათებში მაქსიმალურად დიდი ყურადღება დაუთმონ ბავშვებს,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად