Baby Bag

„იდეალური ოჯახი ელოდება სიკეთეს, რომელიც მოვა მომავლიდან ღვთაებრივ გეგმაზე დაყრდნობით,“- ფსიქოანალიტიკოსი რეზო კორინთელი

„იდეალური ოჯახი ელოდება სიკეთეს, რომელიც მოვა მომავლიდან ღვთაებრივ გეგმაზე დაყრდნობით,“- ფსიქოანალიტიკოსი რეზო კორინთელი

ფსიქოანალიტიკოსმა რეზო კორინთელმა იდეალური ოჯახის შესახებ ისაუბრა და მისი დამახასიათებელი ნიშნები დაასახელა:

„ავსტრიაში იყო კონგრესი ოჯახურ ფსიქოთერაპიაზე. ინდუსები იყვნენ კონგრესზე. მათ თქვეს, რომ სჯობს ოჯახის დანგრევის პრევენცია მოახდინოთ, ვიდრე დანგრეული ოჯახი ააწყოთო. ისინი ამბობენ, რა არის სულიერი ოჯახი. ეს არის, როდესაც შედიხარ, გაზაფხულის ბაღივით სურნელება გცემს. იდეალური ოჯახი ელოდება სიკეთეს, რომელიც მოვა მომავლიდან ღვთაებრივ გეგმაზე დაყრდნობით. მეორე არის ამის მოთმინებით მოლოდინი, რომ ოჯახს სიკეთე უახლოვდება. მესამე არის მარადიულზე საუბრები და თავყრილობები ოჯახში და მოწყალება. მოწყალება არ არის მარტო მატერიალური დახმარება, არამედ იქ სადაც სასოწარკვეთაა, სინათლის შუქის შეტანა. ბოლო არის ის, რომ „სტუმარი ღვთისაა.“

ეს სულ სხვანაირი ხედვაა, რაციონალური ხედვისგან განსხვავებული, რომელიც ამბობს, რომ ოჯახი სოციალური კონტრაქტია და თუ არ გაწყობს დაარღვიე. სად არის აქ მარადიული სულიერი პლასტი? არ არის იმიტომ, რომ არ სჯერათ ამის.

რწმენა და იმედი რა არის? შენ იზიდავ როგორც მაგნიტი დადებითს. „ყველაფერი კარგად იქნება,“ - ეს არ არის არარეალისტური ხედვა. შენ ფიქრობ დადებითზე და ამ დადებითს ქმნი. ეს რეზონანსის კანონია. როდესაც დადებითზე ფიქრობ, იზიდავ დადებითს. თუ შენ იმედის კულტივირებას ახდენ, დადებითს იზიდავ. ეს არის დამტკიცებული. პლაცებო, რომ შენ გჯერა რაღაცის, თავს კი არ იტყუებ, შენ რეალურად გიყუჩდება ტკივილი. ტვინი ვერ არჩევს წარმოსახვითს რეალურისგან. როდესაც შენ გეუბნებიან, რომ წამალი გიშველის და გიკეთებენ ამას, გამოიყოფა ის, რაც უნდა გამოიყოს. უნდა იკითხო დადებითზე. ლოცვა რა არის? იმეორებ სულ იმას, რომ ყველაფერი კარგად იყოს. შენ მარტო არ ხარ, შენ მზრუნველი გყავს,“- მოცემულ საკითხზე რეზო კორინთელმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​ტელეკომპანია „პულსი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი ნანა ფაცაცია.

- როდესაც ბავშვი ჩაკეტილია და არ აზიარებს ემოციებს, რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- მიზეზი თუ რატომ არის ბავშვი ან მოზარდი ჩაკეტილი, შესაძლოა გამოწვეული იყოს სხვადასხვა ფაქტორებით, მათ შორის: გადატანილი ტრავმა, ძლიერი შიში, ძალადობა, სტრესი, ასაკობრივი თავისებურებები, გარდატეხის-ბუპერტატის პერიოდი, ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სირთლეები და.ა.შ. ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლების დროული ყურადღება ამ ფაქტორებზე და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტთან კონსულტაციის გავლა

- სად გადის ზღვარი მორცხვობასა და ჩაკეტილობას შორის? როგორ უნდა მივხვდეთ რომ ბავშვი ჩაკეტილია?

- სიმორცხვე საკმაოდ გავრცელებული მოვლენაა, როგორც ბავშვებში, ასევე ზრდასრულებში. ის განპირობებულია სოციალური ფაქტორით, ვინაიდან თავს იჩენს იქ, სადაც ორი ან მეტი ადამიანი იწყებს ურთიერთობას. ასეთ დროს, სირთულე ექმნება ინტერპერსონალურ ურთიერთობებს.

სიმორცხვე არის ადამიანის შინაგანი მდგომარეობა, დიდი ყურადღება ეთმობა იმას, თუ რას ფიქრობენ გარშემომყოფები მასზე, ადამიანი ხდება ზედმეტად მგრძნობიარე იმის მიმართ თუ როგორ და რა შეფასებით მიიღებენ მას გარშემომყოფები.

სიმორცხვის დამახასიათებელი ნიშნებია: არაადეკვატურად დაბალი თვითშეფასება, შებოჭილობა, დაბალი ხმის ტემბრით საუბარი, ჩაკეტილობა, საუბრის დაწყების შიში, მოუხერხებლობა, თვალით კონტაქტის დამყარების სიმრთულე და .ა.შ. თამაშის დროს ბავშვები ირჩევენ მეორეხარისხოვან როლს, რათა ნაკლებად შესამჩნევები იყვნენ, არ გამოირჩევიან ინიციატივით, არ უყვართ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა. სიმორცხვის დროს, ადამიანები მწვავედ აღიქვამენ საკუთარ ნაკლს და ყურადღების მიღმა რჩებათ თავიანთი დადებით თვისებები და ძლიერი მხარეები. ასევე, სიმორცხვეს ახასიათებს სომატური გამოვლინებები, სახეზე სიწითლე, ხმის კანკალი, სუნთქვის აჩქარება, რის გამოც უფრო მეტად განიცდიან საკუთარ ვიზუალურ მდგომარეობას.

ბავშვები ადრეულ ასაკში ხშირად განიცდიან სიმორცხვეს, 13 წლის ასაკში კი ეს მდგომარეობა პიკს აღწევს. როგორც წესი, დროთა განმავლობაში ასაკის მატებასთან ერთად და უფროსების სწორი დამოკიდებულების შემთხვევაში, ბავშვი ახერხებს სიმორცხვის დაძლევას. მნიშვნელოვანია მშობლების და სააღმზრდელო დაწესებულებების თანამშრომლების მიერ აქცენტის გაკეთება მათ ძლიერ მხარეებზე, მნიშვნელოვანია, რომ არ უნდა მოხდეს ბავშვისთვის „მორცხვის“ იარლიყის მიკერება, აუცილებელია ზრუნვა მოზარდის თვითშეფასების ამაღლებაზე, რათა განუმტკიცდეს საკუთარი ძალების რწმენა - „შენ შეძლებ და გამოგივა“, „აქ არაფერია საშიში“, „ კარგად ხარ მომზადებული,“ და.ა.შ.

თუ ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება და ის ხდება ჩაკეტილი, არ აქვს სურვილი თანატოლებთან ურთიერთობის, საკუთარი ემოციის გაზიარების, არის ოთახში ჩაკეტილი და არ კონტაქტობს ისე, როგორ ადრე, მნიშვნელოვანია მშობლების მხრიდან ყურადღება, ვინაიდან არ მოხდეს უგულებელყოფა ძალადობის ან ბულინგის ფაქტების, ასევე, ასაკობრივი თავისებურებებით გამოწვეული ცვლილებების, მნიშვნელოვანია დროული რეაგირება და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის ჩართულობა, რათა დროულად მოხდეს პრობლემის იდენტიფიცირება და შესაბამისი ინტერვენციის განხორციელება.

- რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

- სიმორცხვემ შესაძლოა გამოიწვიოს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სხვადასხვა პრობლემა, სირთულეები ინტერპერსონალურ ურთიერთობებში, სოციალური შფოთა, დეპრესია, რაც შემდგომში აისახება წარმატების და თვითრეალიზების სიძნელეებთან, ჩაკეტილობა და ა.შ.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი და რა დროს არის საჭირო ფსიქოლოგის დახმარება?

- ნებისმიერ დროს, როცა ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება, ხდება უცნაური ან შეუსაბამო, აუცილებელია მშობელმა გაიაროს კონსულტაცია სპეციალისტთან პრობლემის დროული იდენტიფიკაციისთვის და სირთლეების თავიდან არიდებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად