Baby Bag

„თქვენ ვინც გწყევლით, გაგინებთ, ის უნდა ლოცოთ...“- დეკანოზი შალვა კეკელია

„თქვენ ვინც გწყევლით, გაგინებთ, ის უნდა ლოცოთ...“- დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ სხვა ადამიანების მიმართ კეთილი დამოკიდებულების ქონის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და ადამიანებს ურჩია, რომ მათ საკუთარი მტრების შეყვარებაც უნდა სცადონ:

„ღმერთი გავალდებულებთ თქვენი მტრების შეყვარებას, იმათ შეყვარებას, ვინც თქვენ საშინლად გექცევათ. „აკურთხევდით მაწყევართა თქვენთა,“ ანუ თქვენ ვინც გწყევლით, გაგინებთ, ის უნდა ლოცოთ. შენ თუ ეს სიტყვები ვერ გაიაზრე, იმას შეძლებ, რომ მაწყევარს ლოცავდე კი არა, შეიძლება საკუთარო მშობლები და შვილი შეიძულო, თუ ამას კარგად ვერ გაითავისებ. როდესაც ადამიანი ამ სიტყვების არსს ნაწილობრივ მაინც ჩასწვდება, სხვა მადლი და წყალობა მოგივა, სხვა ბედნიერება მოვა, სხვანაირად შეხედავ ადამიანებს. დაინახავ, რომ რასთანაც კი შეხება გაქვს, ყველაფერი ღვისგან გაქვს. ამიტომ გეუბნება ღმერთი, რომ არავინ არ უნდა გიყვარდეს მასზე მეტად, რადგან ყველაფერი მისგან გაქვს. ღმერთი ყოველდღე თავიდან ქმნის შენთვის სამყაროს. შენთვის არის ეს ჰაერი, წყალი. შენგან განადგურებულს და დაბინძურებულს ღმერთი წმენდს ისევ, ღმერთი ეხება ამას. ვისთანაც კარგად ვერ გრძნობ თავს, იმას შენ ძალიან სჭირდები. შენ შეგიძლია მისი ცხოვრება შეცვალო. შენმა სიტყვამ შეიძლება ეს ადამიანი დაალბოს, მისი გული და გონება შეცვალოს.

ერთი ადამიანი ერთი სამყაროა. ერთ ადამიანს რომ ცუდად მოექცე, შენ მთელს სამყაროს ექცევი ცუდად. ერთ ადამიანს რომ მოექცე კარგად და სიკეთით, მთელ სამყაროს ექცევი კარგად. ადამიანი არის ყველაზე ძვირფასი, თუ რამეა ღმერთისგან შექმნილი. ქრისტიანები სწავლობდნენ ადამიანთან ურთიერთობას, მის სიყვარულს. ისინი ყველაფერს აკეთებდნენ იმისთვის, რომ ადამიანი გაეხარებინათ, მისთვის სიხარული მიენიჭებინათ. ამას ფიქრობს ქრისტიანი ადამიანი. ღმერთის გარეშე არის ტკივილი, ჯოჯოხეთი და სიმწარე,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად