Baby Bag

„დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ეს შეუმდგარობა მასში აგრესიას იწვევს,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

„დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ეს შეუმდგარობა მასში აგრესიას იწვევს,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

ნევროლოგმა მარინა ჯანელიძემ მამაკაცებში აგრესიის მატების და ქალზე ძალადობის შემთხვევების გახშირების პრობლემაზე ისაუბრა, მან აღნიშნა, რომ მსგავსი პრობლემატიკა, შესაძლოა, გადამავალი ეკონომიკური პერიოდისთვის იყოს დამახასიათებელი:

„ადრე ამაზე საუბარი არ იყო. მე ახალგაზრდობაში ამდენი არ მესმოდა, რომ ასე ჩაგრავდნენ ქალებს. უფრო დაფარული იყო საოჯახო სივრცე და ამის გამოტანა სირცხვილი იყო.​ ჩემი აზრით, კატასტროფაა, რაც ახლა ხდება. შეიძლება ეს გარდამავალი ეკონომიკური პერიოდისთვის არის დამახასიათებელი.“

მარინა ჯანელიძის თქმით, აგრესიულობა ბიოლოგიური თვისებაა და ის მამაკაცებისთვის მეტად არის დამახასიათებელი:

„აგრესიულობა არის ბიოლოგიური თვისება. ტესტოსტერონი არის მამაკაცის ჰორმონი. ქალებშიც აგრესიის დროს ტესტოსტერონის დონე მატულობს. კაცი ბიოლოგიურად უფრო აგრესიული არსებაა.​ ამ აგრესიულობას ძალიან ხშირად ხელს უწყობს გარკვეული უარყოფითი ემოციები. სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში არის ცუდი ეკონომიკური მდგომარეობა, უარყოფითი ფონი. მამაკაცების რეალიზაციის ერთ-ერთი ფორმა არის პროფესიული წარმატება და ფინანსური წელგამართულობა.“

„სამწუხაროდ, დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ალბათ, ამან განაპირობა ის, რომ ამდენი ქალი წასულია სამუშაოდ უცხოეთში. კაცის ეს შეუმდგარობა, ნეგატიური ემოცია მასში აგრესიას იწვევს. მამაკაცს არ შეუძლია ოჯახი უზრუნველყოს. ვისზე ანთხევს ის ემოციას? ისევ თავისი ოჯახის წევრებზე. ეს შეუმდგარობა, ფინანსური სიღატაკე,​ მასში აგრესიას ბადებს. ისინი ეძალებიან სასმელს, ნარკოტიკს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა ჯანელიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ისევე როგორც ბავშვს სჭირდება დედა, მისთვის აუცილებელია მამა. ორივე მშობელს თავისი ფუნქციე...
​ფსიქოლოგი ​პაატა ამონაშვილი ბავშვის ცხოვრებაში მამის როლის შესახებ საუბრობს:„ბუნებამ ასე დააწესა, რომ ბავშვს ჰყავს ორი მშობელი, დედა და მამა. ისევე როგორც ბავშვს სჭირდება დედა, მისთვის აუცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად