Baby Bag

„ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე ბავშვები,“- თამარ გაგოშიძე

„ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე ბავშვები,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში ბულინგისა და ჩაგვრის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პრობლემას სკოლა და ოჯახი ერთად უნდა დაუპირისპირდეს:

„მასწავლებელს, რომელსაც ცხოვრება არ უხარია, აქვს შეხება ბავშვთან და ეს გავლენას ახდენს ბავშვზე. არც იმას აღარ უხარია ცხოვრება. ძალიან შორიდან უნდა დავიწყოთ. ჩვენ არ გვაქვს ერთი მიზეზი. ჩაგვრა კომპლექსური რამ არის. როდესაც ჩაგვრის ფაქტი მოხდება, ​მშობელი უნდა გაერკვეს, რა ხდება. მშობელს უნდა ჰქონდეს მჭიდრო კონტაქტი მასწავლებელთან. ეს მჭიდრო კონტაქტი არ ნიშნავს დაპირისპირებას. სამწუხაროდ, ჩვენ თანამშრომლობა არ ვიცით, არ ვიცით ფაქტებზე დაფუძნებული ურთიერთობა. წინასწარ უკვე განწყობილი მიდიხარ საჩხუბრად, არ გაინტერესებს იქ რა ხდება. ბავშვისთვის შეთავაზება, რომ შენ თვითონ გაარკვიე და შენს თავს თვითონ მიხედე, არ გამოდის, სამწუხაროდ.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, საქართველოში პედაგოგიკა არ არსებობს, რაც სავალალო შედეგების მომტანია:

​პედაგოგიკა ამოღებულია ჩვენს ქვეყანაში. არავინ არ იცის, როგორ გაზარდოს ბავშვი. არც მასწავლებელმა არ იცის პედაგოგიკა, ძალიან ვწუხვარ. პედაგოგიკა არ არის ძალადობა ბავშვზე, არც ჩხუბია, არ ყვირილია. პედაგოგიკა არის დადებითი მაგალითები ბავშვისთვის. ჩვენ რას ვასწავლით ოჯახსა და სკოლაში ბავშვს?! ის უნდა იყოს პირველი, უნდა გადაუაროს ყველას, უნდა გახდეს მინისტრი, მდიდარი, გავლენიანი, უნდა ჰყავდეს გავლენიანი მეგობრები. რას გრძნობს ეს ბავშვი? ჩვენ ეს არ ვიცით.“

„მშობლები შვილებს ყოველ წუთში სურვილს არ უნდა უსრულებდნენ. ეს გრძელდება გარდატეხის ასაკის ჩათვლით. საქართველოში მშობელი თვლის, რომ ბავშვი არ უნდა გაანერვიულოს, ბავშვმა არ უნდა იდარდოს. იგულისხმება, რომ მოთხოვნილების დაკმაყოფილების გამო არ უნდა იდარდოს. მშობლები ყველაფერს უსრულებენ შვილს. რატომ არ გვაქვს პედაგოგიკა? მე ყველაფერს ვუსრულებ ჩემს შვილს, რადგან მეშინია, რომ არ დაიჩაგროს. ბავშვმა მითხრა, კანფეტი მიყიდე, მეც მაშინვე უნდა ვუყიდო. ​ბავშვის ტვინი ჩარჩოს დადებას არ სწავლობს. ბავშვი ნებელობას სწავლობს აღზრდის შედეგად. მე, მშობელი კი ვუსრულებ ყველა მოთხოვნილებას ბავშვს, ვცდილობ, ცივი ნიავი არ მივაკარო, მაგრამ ცხოვრების, ეგზისტენციის უფლებას არ ვაძლევ დამოუკიდებლად. ის არის ჩემი მონა და ამავე დროს თავისი მოთხოვნილებების მონა. მე ყველა მოთხოვნილებას ვუსრულებ, მაგრამ იმ წესით უნდა იცხოვროს, რომელიც მე მინდა. ეს არის ჩვენი ვაი-პედაგოგიკა. სანამ ეს არ დამთავრდება საქართველოში, გაიზრდებიან მოძალადე ბავშვები,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვების ცხოვრებაში მარტო სწავლა არ არის, სწავლა ცხოვრების ერთი პატარა ნაწილია, ბავშვს მ...
​პედაგოგი შალვა ამონაშვილი „იმედის დღეში“ თანამედროვე ბავშვებთან მოძველებული პედაგოგიური მიდგომების გამოყენების არაეფექტიანობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ავტორიტარული პედაგოგიკა თანამედროვე მოსწავლეე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ტატა არ არის ახლა ჩემთან ერთად, მაგრამ მაინც მიხარია დედის დღე, იმიტომ, რომ ტატამ გამხადა დედა,“- თიკო ჩხეიძე

„ტატა არ არის ახლა ჩემთან ერთად, მაგრამ მაინც მიხარია დედის დღე, იმიტომ, რომ ტატამ გამხადა დედა,“- თიკო ჩხეიძე

მოდელმა თიკო ჩხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „პრაიმშოუ“ შვილის გარდაცვალების შემდეგ განვლილ გზაზე ისაუბრა. მან დედებს ურჩია, რომ მძიმე განსაცდელის შემდეგ ფეხზე დადგნენ და ცხოვრებას არ შეუშინდნენ:

„ვარ ძალიან მკაცრი დედა, იქედან გამომდინარე, რომ სულ ვნერვიულობ ჩემს შვილებზე. მინდა, რომ საუკეთესოები გაიზარდნონ. დედაჩემმაც ასე გაგვზარდა. იმდენად ვუყვარდით და ვუყვარვართ, რომ ცოტა სიმკაცრეში გადადიოდა. ვცდილობ ჩემი თავი ვაკონტროლო, ცოტა ლმობიერად შევხედო ჩემს შვილებს, მაგრამ არ გამომდის. ეს სიყვარული იმდენად ძლიერია, რომ სიმკაცრეში გადამდის ხოლმე.“

„წიგნი, რომელიც ტატას ეძღვნება, ალბათ, სრულად ასახავს დედა-შვილის ურთიერთობებს. დედის დღეც ხომ არის უკიდეგანო სიყვარულის ზეიმი დედა-შვილს შორის. ეს წიგნიც ზუსტად ის არის, რაც დედაშვილობას ასახავს. ტატა არ არის ახლა ჩემთან ერთად, მაგრამ მაინც მიხარია დედის დღე, იმიტომ, რომ ტატამ გამხადა დედა. დედებს, რომლებაც ასეთი განსაცდელი აქვთ, ვეტყოდი, რომ უნდა იბრძოლონ. ჰყავთ სხვა შვილები თუ არ ჰყავთ არ აქვს მნიშვნელობა. იბრძოლონ იმ ადამიანისთვის, ვისაც ის სჭირდება. იბრძოლონ თავიანთი დედებისთვის, ცხოვრებას არ შეუშინდნენ. ძალიან ბევრი ადამიანია გარშემო, ვისაც ის ისევ სჭრიდება. თუნდაც ის, რომ მე ფეხზე ვდგავარ, შეიძლება სხვისთვის იყოს მაგალითი, სხვაც წამოაყენოს. ჩვენ ყველას გვაქვს ჩვენი ტკივილი, ჩვენი განსაცდელი. მე ხომ მყავდა შვილი... ეს დედობრივი სიყვარული არ მთავრდება იმით, რომ შვილი აღარ გყავს. შენ უკვე დედა ხარ და უნდა იცხოვრო შვილებისთვის,“- აღნიშნა თიკო ჩხეიძემ.

წყარო:​ „პრაიმშოუ“

წაიკითხეთ სრულად