Baby Bag

​„ჩემი გამარჯვება ჩემი მოსწავლეების გამარჯვებაა“ - წარმატებული პედაგოგები მინისტრის გადაწყვეტილებას ეხმაურებიან

​„ჩემი გამარჯვება ჩემი მოსწავლეების გამარჯვებაა“ - წარმატებული პედაგოგები მინისტრის გადაწყვეტილებას ეხმაურებიან

რამდენიმე კვირის წინ განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის მინისტრის, ​მიხეილ ჩხენკელის ბრძანებით, განსაკუთრებული პედაგოგიური გამოცდილების და მიღწევების მქონე ღვაწლმოსილ და ზოგად განათლებაში განსაკუთრებული დამსახურების მქონე 13 მასწავლებელს სტატუსი აუმაღლდა. მინისტრის ბრძანების მიხედვით, 11 პედაგოგს მენტორის, ხოლო 2 პედაგოგს - წამყვანის სტატუსი მიენიჭა.

​MomsEdu.ge  რამდენიმე მათგანს დაუკავშირდა და ამ გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით წარმატებულ პედაგოგებს გაესაუბრა.

ირმა ვაშაკიძე უკვე ოცი წელია, რაც სამტრედიის N1 საჯარო სკოლაში ფრანგულ ენას ასწავლის. ფრანგული ენის სიყვარული ბავშვობიდან მოჰყვება და ბავშვობიდანვე ყველაზე ხშირად საკუთარ თავს მთარგმნელად ან პედაგოგად მოიაზრებდა. სკოლაში სწავლის დროს ძალიან უყვარდა ფრანგული ნაწარმოებების კითხვა და ამან უფრო მეტად გააღვივა მასში ამ ენისადმი ინტერესი და სიყვარული.

„ვფიქრობ, რომ პროფესიის დიდმა სიყვარულმა, ერთგულებამ და შრომამ განაპირობა ჩემი წარმატებები. მთავარ მიღწევად მივიჩნევ, ფრანგული ენის გაძლიერებას სკოლაში, რისთვისაც, დიდი გზა გამოვიარე, ბევრი ვიბრძოლე, თავდაუზოგავად ვიშრომე. სკოლაში ფრანგული ენის ატმოსფეროს შექმნაში დამეხმარა პროფესიული სტაჟირება საფრანგეთში, ფრანგ პედაგოგთან თანამშრომლობა, ფრანგულ კოლეჯებთან სკოლის დამეგობრება, პროექტების განხორციელება, კონკურსებში მიღწეული წარმატებები. მინისტრის ეს გადაწყვეტილება ჩემთვის მოულოდნელი იყო. სასიხარულო და ამასთანავე ძალიან საპასუხისმგებლოა, ვიყო 2019 წლის ფრანგული ენის საუკეთესო მასწავლებლის კონკურსის გამარჯვებული და მენტორი მასწავლებელი. უსაზღვრო მადლიერებას გამოვხატავ საქართველოს განათლების, მეცნიერების და სპორტის სამინისტროსა და მასწავლებელთა პროფესიული განვითარების ეროვნული ცენტრის მიმართ, გაწეული შრომის აღიარებისა და დაფასებისათვის“ - აღნიშნა პედაგოგმა.

მისი ხელმძღვანელობით სკოლაში უკვე სამი წელია რაც ფრანგული კლუბი ფუნქციონირებს, რომელიც მაგალითი გახდა არა მხოლოდ სკოლის, არამედ რაიონის პედაგოგებისთვის, შეექმნათ მსგავსი ენის შემსწავლელი კლუბები და უფრო ეფექტურად ემუშავათ მოსწავლეებთან.

„ჩემთვის იდეალური სკოლა, უპირველეს ყოვლისა, მოსწავლეთა შედეგებზე ორიენტირებაა. იდეალურია სკოლა, სადაც ურთიერთობა, ურთიერთპატივისცემა, ურთიერთნდობა, მოსწავლეთა ინდივიდუალიზმია გათვალისწინებული. იდეალურია - ენთუზიასტი მასწავლებელი, რომლისთვისაც უმთავრესია კეთილგანწყობითი დამოკიდებულება და სიყვარული მოსწავლეებისადმი, რომელიც ზრუნავს, როგორც მოსწავლეთა პიროვნულ, ასევე შემოქმედებითი ზრდისათვის. იდეალურია - შრომისმოყვარე მასწავლებელი, რომელსაც ძალიან უყვარს საგანი, რომელსაც ასწავლის, რომელიც მუდამ ეძიებს და იყენებს მოსწავლის შესაძლებლობების შესაბამის ინოვაციურ მიდგომებს“.

ჩვენთან საუბარი წარმატებულმა პედაგოგმა რჩევებით დაასრულა: „პედაგოგებს მინდა ვურჩიო - უპირველეს ყოვლისა უმნიშვნელოვანესია მოსწავლეებისა და იმ საგანის სიყვარული და ერთგულება, რომელსაც ასწავლიან. ასევე, მუდმივად სწრაფვა სიახლეებისადმი და ზრუნვა პროფესიულ განვითარებაზე. ჰქონდეთ რწმენა საკუთარი შესაძლებლობებისა და იამაყონ მასწავლებლის პროფესიით“.

„ჩემი პირველი მასწავლებლის დამსახურებაა, რომ პედაგოგობა გადავწყვიტე“ - ასე იწყებს საუბარს გალაკტიონ ტაბიძის სახელობის ხონის მუნიციპალიტეტის სოფელ ივანდიდის საჯარო სკოლის მასწავლებელი იამზე ფანცულაია. „პირველი კლასიდან მინდოდა პედაგოგობა. ძალიან მომწონდა ეს პროფესია და მსურდა მეც მასწავლებელი ვყოფილიყავი“.

პედაგოგი ამჟამინდელ სკოლაში 2002 წლიდან მუშაობს ბიოლოგიის მასწავლებლად. გამოცდების ჩაბარების შემდეგ მის საგნებს პირველი-მეექვსე კლასის ბუნება და მე და საზოგადოებაც დაემატა და უკვე წლებია პედაგოგის ყოველი დღე ბავშვებთან ურთიერთობით იწყება.

მისი არჩევანი, ყოფილიყო პედაგოგი, გამართლდა, რადგან მინისტრის გადაწყვეტილებამდე და წამყვანის სტატუსის მინიჭებამდე, იამზე ფანცულაია 2019 წელს ბუნებისმეტყველების საგნის საუკეთესო პედაგოგადაც დასახელდა.

„ჩემი წარმატებები ჩემი მოსწავლეების დამსახურებაა, ჩემი გამარჯვებები - მათი გამარჯვებაა. ჩემს პროფესიულ განვითარებას ძალიან შეუწყო ხელი იმან, რომ თავის დროზე გამოცდები მაღალ დონეზე ჩავაბარე და მომეცა თავდაჯერება, მეზრუნა უფრო მეტი თვითგანვითარებაზე. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ საგანი, რომელსაც ასწავლი, ძალიან კარგად იცოდე. ამის გარდა, უმნიშვნელოვანესია, რომ მოსწავლეებთან და მშობლებთან დაამყარო საუკეთესო ურთიერთობა. უნდა იყო გამგები, მომთმენი, მიზანდასახული. იცით, რა არის ყველაზე დიდი ბედნიერება პედაგოგისთვის? - როცა მშობლებს სურს, რომ მათ შვილებს შენ ასწავლიდე, უნდათ, რომ მათი შვილების კლასში შენ შედიოდე. ეს უდიდესი მიღწევაა“.

როგორც პედაგოგი გვიყვება, მინისტრის გადაწყვეტილება მისთვის მოულოდნელი იყო: „ამას არ ველოდი არანაირად და არც მქონია პრეტენზია ამ გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით. ეს ისეთი პროფესიაა, რომელიც გვაძლევს წინსვლის საშუალებას. იმუშავებ - შედეგი გექნება, ეს მხოლოდ შენზეა დამოკიდებული. მოსწავლეებს უყვარხარ და გაფასებენ. რა არის იმაზე უკეთესი, როცა ყოფილი მოსწავლეები მირეკავენ და მკითხულობენ, მათ თითოეულ სიტყვას ჩემთვის დიდი ძალა აქვს და ყოველთვის ძალიან მიხარია მათი დანახვა და მოსმენა. ამიტომაც ვამბობ, რომ სულ, სულ თავიდან, რომ ვირჩევდე პროფესიას, მე იმავე გადაწყვეტილებას მივიღებდი, მე კვლავ მასწავლებელი ვიქნებოდი“.

ნადია (ნანა) დაბრუნდაშვილი უკვე 29 წელია, რაც ხაშურის N1 საჯარო სკოლაში მათემატიკის მასწავლებლად მუშაობს. უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ პედაგოგის მიზანი პროგრამისტად მუშაობა იყო, თუმცა იმის გამო, რომ იმდროინდელი ელექტრონული გამომთვლელი მანქანები მხოლოდ დედაქალაქში იყო, მას რაიონში დაბრუნება მოუწია. „მუშაობა დავიწყე ჩემი რაიონის ერთ-ერთი სოფლის სკოლაში, სადაც ვასწავლიდი მათემატიკას და ინფორმაციულ-საკომუნიკაციო ტექნოლოგიებს. ეს ის დრო იყო, როცა პერსონალური კომპიუტერები იქმნებოდა, მოსწავლეებს თვალით არ ჰქონდათ ნანახი და დაფაზე გვიწევდა მისი შემადგენელი ნაწილების დახაზვა-დახატვა. აქედან გამომდინარე, ჩემი ცხოვრებისა და მუშაობის განუყოფელი ნაწილი მათემატიკის გარდა, კომპიუტერული ტექნოლოგიებიცაა“.

სწორედ ამ პერიოდიდან დაიწყო პედაგოგისა და მოსწავლეების ის ურთიერთობა, რომელსაც იოლად ვერავინ თმობს, რადგან ბავშვებთან მუშაობას სირთულეებთან ერთად სულ სხვა ხიბლი და მიმზიდველობა აქვს.

ნადია დაბრუნდაშვილისთვის მინისტრის გადაწყვეტილება არც თუ ისე მოულოდნელი ყოფილა, რადგან პედაგოგი უკვე წლებია თავის სფეროში წარმატებით ასპარეზობს: „ვერ მოგატყუებთ, ეს გადაწყვეტილება მართლა ძალიან გამიხარდა, რადგან ვიცოდი, რომ ჩემი პროფესიული მიღწევების თუ განვითარების, ასევე, მოსწავლეებთან განხორციელებული აქტივობების შესახებ ინფორმაციას კომისიის წევრები გულდასმით გაეცნობოდნენ და შეისწავლიდნენ. მიხარია რომ ჩათვალეს, რომ მენტორის სტატუსს ღირსეულად ვიმსახურებდი“. მისი პროფესიული წარმატებების ჩამონათვალი საკმაოდ გრძელია, რომელსაც ლაიტმოტივად პედაგოგის შრომისმოყვარეობა და საკუთარი საქმისადმი სიყვარული გასდევს (მასწავლებლის საქმიანობისა და განხორციელებული პროექტების შესახებ ინფორმაცია შეგიძლიათ იხილოთ ბმულზე https://nadiadabrundashvili.blogspot.com).

პედაგოგისთვის არანაკლებ მნიშვნელოვანი გამოწვევა აღმოჩნდა პანდემიის პერიოდი: „ეს პერიოდი დიდი გამოწვევა იყო ყველა მასწავლებლისთვის და მივიჩნევ, რომ ამ რთულ პერიოდში შევძელი უამრავი მასწავლებლის გაერთიანება და ონლაინ გაკვეთილების ჩასატარებლად საჭირო კომპიუტერული ტექნოლოგიების ინსტრუმენტების გაცნობის, შესწავლის და გამოყენების შესწავლაში მათთვის დახმარების გაწევა და ეს პროცესი ახლაც აქტიურად გრძელდება“.

პანდემიის პერიოდში პედაგოგი სხვა მოხალისე პედაგოგებთან ერთად მასწავლებლებს ონლაინ გაკვეთილების ჩატარებისა და დისტანციური სწავლებისას წარმოქმნილი პრობლემების გადაჭრაში ეხმარებოდა. სწორედ მაშინ გადაწყვიტა შეექმნა facebook ჯგუფი: „ონლაინ სწავლება და ტექნოლოგიები“, რომელიც უკვე მერამდენე თვეა პედაგოგებს, მშობლებსა თუ მოსწავლეებს ტექნოლოგიური პრობლემების გადაჭრაში ეხმარება.

როგორც აღნიშნავს, მისთვის იდეალური სკოლა არის ადგილი, სადაც მოსწავლე, მშობელი და მასწავლებელი კმაყოფილია. „სკოლა უნდა იყოს ადგილი, სადაც მოსწავლეს უხარია სიარული, რადგან მასზე ზრუნავენ და სიღრმისეულად ეცნობა მისთვის საინტერესო საკითხებს და ჩართულია სხვადასხვა წრეში, მშობელი ხედავს, რომ მისი შვილი უსაფრთხო გარემოშია, დაცულია და იღებს იმ ცოდნას, რომელსაც მომავალში რეალურად გამოიყენებს და მას არ დასჭირდება სკოლის გარეთ დამატებითი მასწავლებლების ძებნა, ხოლო მასწავლებელს ახარებს ის, რომ მის კლასში არიან მისი საგნით დაინტერესებული მოსწავლეები და მას შეუძლია მოსწავლეები უზრუნველყოს ყველა იმ რესურსით, რომელიც დასჭირდება ამა თუ იმ სასწავლო აქტივობის განსახორციელებლად. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი და განსაკუთრებულია ჩემი მოსწავლეების წარმატებები. ბედნიერი ვარ, როცა ყოფილი მოსწავლეები მწერენ ან მეუბნებიან ხოლმე, რომ მათი ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე მქონდა მათზე პოზიტიური გავლენა, მათთვის ამა თუ იმ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღებისას და მათ წარმატებებშიც რაღაც წვლილი მიმიძღვის“.

წარმატებული პედაგოგი ახალგაზრდა პედაგოგებსაც უხვად უზიარებს რჩევებს საკუთარ გამოცდილებაზე დაყრდნობით: „მასწავლებლობა ნამდვილად არ არის იოლი, თქვენ მოგიწევთ ძალიან ბევრ სხვადასხვა უნარისა და შესაძლებლობის ბავშვთან ურთიერთობა, ყველას თავისი დარდი, სიხარული, ტკივილი თუ საფიქრალი დააქვს გულით და თქვენ გეძლევათ შანსი თუნდაც ერთი ადამიანის ცხოვრება შეცვალოთ, ასწავლოთ, დაამშვიდოთ, მხარი დაუჭიროთ, გზა უჩვენოთ, შეგიძლიათ სიხარულის გრძნობაც კი დაუბრუნოთ. შესაძლოა, ზოგჯერ მოსწავლის ქცევამ გული გატკინოთ, მაგრამ არასდროს იფიქროთ შურისძიებაზე, ნუ დაკარგავთ მათ ნდობას და საკუთარი ქცევით აჩვენეთ, არა მხოლოდ საგნის მცოდნე და პროფესიონალის, არამედ ადამიანობის მაგალითებიც, ამას ისინი აუცილებლად დააფასებენ. მოგიწევთ ალბათ თქვენს მიმართ გულსატკენი განცხადებების მოსმენაც, ზოგჯერ სამართლიანი საყვედურები და ზოგჯერ უსამართლო ცილისწამებებიც, მაგრამ ამან არ უნდა გაგაბოროტოთ, მთავარია, საკუთარ თავთან იყოთ მართალი და თქვენი საქმის სიყვარულით, ერთგულებით და გულწრფელობით აჩვენოთ სხვებს, სინამდვილეში რას იმსახურებთ. ბოლოს, მინდა ყველას ვუსურვო ჯანმრთელობა, მოსწავლეებს და მასწავლებლებს კი უახლოეს მომავალში სკოლაში უსაფრთხო დაბრუნება და საყვარელი საქმიანობის მონატრებულ საკლასო სივრცეში გაგრძელება“.

მასწავლებლობა რთული საქმეა, რომელიც დიდ ენერგიასა და ძალისხმევას მოითხოვს. მიუხედავად ამისა, ძალიან სასიხარულოა, რომ ამ პროფესიაში მოიძებნებიან ისეთი უშიშარი ადამიანები, რომლებიც ამ გამოწვევებს ღირსეულად უმკლავდებიან და რაც მთავარია, მათ გაწეული შრომა უფასდებათ, რომელიც თავის მხრივ, საკმაოდ დიდი მოტივაცია და სტიმულია დანარჩენი პედაგოგებისთვისაც, რომლებიც ამ პროფესიას დაუღალავად ემსახურებიან. 

ავტორი: მარიამ მაშა გვარამია 

თუ გინდათ, რო განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლების სანდო ​წყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

​„თვეებია მასწავლებლები კომპიუტერთან ერთად ვცხოვრობთ“ - პედაგოგებმა ონლაინ სასწავლო წელი შეაჯამეს

​„თვეებია მასწავლებლები კომპიუტერთან ერთად ვცხოვრობთ“ - პედაგოგებმა ონლაინ სასწავლო წელი შეაჯამეს

რამდენიმე დღის წინ კიდევ ერთი სასწავლო სემესტრი დასრულდა და მიილია მოულოდნელობებით სავსე 2020 წელიც. Covid-19-მა, რომელიც უკვე ერთი წელია საქართველოშიც მძვინვარებს, განათლების სისტემა სერიოზული სიახლეებისა და გამოწვევების წინაშე დააყენა. დისტანციური სწავლება, ტელეფონებსა და კომპიუტერებს მიჯაჭვული მოსწავლეები და მასწავლებლები, ონლაინ გაკვეთილები, ტექნოლოგიური მხარდაჭერისთვის შექმნილი სოციალური ჯგუფები, ხარვეზები, პრობლემები და კვლავ გამოწვევები - მოკლედ რომ შევაჯამოთ, სწორედ ასეთი გამოდგა 2020 წელი სასკოლო საზოგადოებისთვის.

momsedu.ge ამ თემასთან დაკავშირებით მასწავლებლებს დაუკავშირდა და გთავაზობთ მათ თვალით დანახულ ონლაინ სასწავლო წელს.

თამარ ხუციშვილი, თბილისის N174 საჯარო სკოლა: „ფორსმაჟორული წელი იყო, საკმაოდ რთული და სტრესული მასწავლებლებისთვის, მოსწავლეებისთვის, მშობლებისთვის. პირადად მე ვფიქრობ, რომ სიახლეებს ფეხი მარტივად და იოლად ავუწყვე და არ გამჭირვებია დისტანციურ რეჟიმზე გადართვა, თუმცა პრობლემები და ხარვეზები, რა თქმა უნდა, ბლომად იყო.

ამ ტიპის სწავლების პლიუსად შემიძლია დავასახელო ის, რომ, მე, როგორც ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგმა, მოსწავლეებს შევთავაზე ისეთი რესურსები, თვალსაჩინოებები, პრეზენტაციები, რომლის საკლასო ოთახში ჩვენების შესაძლებლობა არ მქონდა ტექნიკური ხელმისაწვდომობის არარსებობის გამო. ამ დადებით მხარეს გამოვყოფ და სრულიად სამართლიანადაც.

პრობლემებს რაც შეეხება, იყო ხარვეზები ინტერნეტთან დაკავშირებით და ყველა მოსწავლე ვერ ერთვებოდა პროცესში. მინდა აღვნიშნო, რომ დისტანციური სწავლების დროს მხოლოდ მასწავლებლისა და მშობლის პასუხისმგებლობა არაა გაკვეთილის პროცესში ჩართვა, მოსწავლეებმაც უნდა აიღონ ეს პასუხისმგებლობა. ვგულისხმობ იმას, რომ მოსწავლეების ნაწილი გაკვეთილზე შემოდიოდა გამორთული კამერითა და მიკროფონით, რათა მათ ეს დასწრებაში ჩათვლოდათ და შემდეგ გადიოდნენ. შესაბამისად, არ ესწრებოდნენ გაკვეთილებს და დავალებებსაც სრულყოფილად ვერ ასრულებდნენ. რა თქმა უნდა, ძალიან რთულია, განსაზღვრო, მოსწავლე გესწრება თუ არა, როცა მას კამერაც და მიკროფონიც გამორთული აქვს, შენ ვერ ხედავ ის რას აკეთებს და ვერ ხვდები როგორ მუშაობს.

ცხადია, იყვნენ ისეთი მოსწავლეებიც, რომლებიც აქტიურად ესწრებოდნენ გაკვეთილებს და მუშაობდნენ, ინდივიდუალურადაც მეკონტაქტებოდნენ და აქედან გამომდინარე, ამ თვეების მანძილზე პედაგოგები ფაქტობრივად კომპიუტერებთან ერთად ვცხოვრობდით. ამ ყველაფერს სკოლაშიც ვაკეთებდით და იქაც ვმუშაობდით, მაგრამ ახლა ზღვარი წაიშალა და მთელი დღე ზიხარ და ამზადებ პრეზენტაციებს, რომ როგორმე შედეგზე გახვიდე, მოსწავლემ რაღაც გააკეთოს. მიუხედავად იმისა, რომ მე ტექნიკური თვალსაზრისით მომზადებული შევხვდი ამ პროცესს და აბსოლუტურად ყველა გაკვეთილის ჩანაწერი გავაკეთე, რათა ვინც ვერ მესწრებოდა, მათაც შეძლებოდათ გაკვეთილების მოსმენა, ეს ყველაფერი საკმაოდ რთული და სტრესულია“. 

არჩილ აბესაძე, გამარჯვების საჯარო სკოლა: „ყველაზე რთული და ამავდროულად, მთავარი, სპორტის ონლაინ გაკვეთილებში არის ის, რომ გაკვეთილები იყოს საინტერესო და მრავალფეროვანი, უნდა მოიფიქრო სხვადასხვა აქტივობა და შესთავაზო მოსწავლეებს. თავდაპირველად ვარჯიშებს ვაკეთებდით ხოლმე, ეკრანს ვუზიარებდი და ერთობლივად ვვარჯიშობდით, თუმცა შემდეგ დავაკვირდი, რომ ქაოსი იქმნებოდა და ამიტომ მოტორულ ვარჯიშებზე გადავედით, რომელსაც თეორიულად ვუხსნიდი და შემდეგ ისინი შესრულებულ ვარჯიშებს ვიდეოს სახით მიგზავნიდნენ. როცა ეს რესურსიც ამოიწურა, გადავედით თეორიებზე და მინდა გითხრათ, რომ ამ დისტანციურმა სწავლებამ საშუალება მომცა მოსწავლეებისთვის მსგავსი ტიპის მასალები მიმეწოდებინა, მათ შორის, გავაკეთეთ კომპლექსური დავალებაც, რომელიც საკმაოდ შედეგიანი გამოდგა.

მოსწავლეების ჩართულობა დიდია, თუმცა, სამწუხაროდ, არიან მოსწავლეები, რომლებიც ვერ ახერხებენ არა თუ ჩემს, არამედ, სხვა გაკვეთილებზე დასწრებას და მათი პრობლემა დღემდე მოუგვარებელია. ზოგს ინტერნეტი არ აქვს, ზოგს მოწყობილობა, რამდენიმე მოსწავლეს კი საერთოდ არ შეუძლია ტექნოლოგიების გამოყენება, რაც ხარვეზებს აჩენს სწავლების პროცესში. მაწუხებს ეს ფაქტი, მაგრამ ჩვენი ძალებით ეს პრობლემები ვერ მოვაგვარეთ. ამას უფრო მასშტაბური ჩარევა სჭირდება.

მეორე მხრივ, გაკვეთილის პროცესში ჩართვის შემდეგ კიდევ სხვა პრობლემები იჩენს თავს, მაგალითად, პირადი სივრცის არარსებობა. მოსწავლეები ხშირად ვერც ისმენენ გაკვეთილს, რადგან საკუთარი ოთახი და მაგიდა არ გააჩნიათ, საერთო ოთახებში კი ხმაურია, რის გამოც სრულყოფილად ვერ ერთვებიან ისინი საგაკვეთილო პროცესში. ამის გარდა, რამდენჯერმე შევეჩეხე „რეპეტიტორ მშობლებსაც“, რომლებიც ბავშვებს კარნახობენ კითხვებზე პასუხებს და ეს ყველაფერი ჩვენ, მასწავლებლებს გვესმის.

სიმართლე გითხრათ, ამ ყველაფერს მგონი უკვე მივეჩვიეთ, რაღაცნაირად კომფორტის ზონა გახდა ეს დისტანციური სწავლება, თუმცა, მიუხედავად ამისა, მაინც ძალიან რთულია ასეთ რეჟიმში გაკვეთილების დაგეგმვა და წარმართვა. მართალია, გვაქვს სამინისტროს რეკომენდაციები, თუმცა როგორც შევატყვე, ისინი ნაკლებად გამოსადეგია“. 

მარიამ ხეთაგაშვილი, რუსთავის N25 საჯარო სკოლა: „იმის გამო, რომ ტექნოლოგიებში კარგად ვერკვევი და თან ჩემი საგნის, ინგლისური ენის სწავლება ონლაინ რეჟიმში რთული არაა, პირადად მე, პრობლემები არ შემქმნია. მოსწავლეებს სხვადასხვა რესურს ვუზიარებდი, რომლებიც მარტივად ხელმისაწვდომი იყო, ასევე, ძალიან კარგად ვიმუშავეთ მოსმენის უნარ-ჩვევებზე. სკოლაში თუ ეს პრობლემაა იმის გამო, რომ არ გვაქვს ტექნიკა, ონლაინ ეს არ გაგვჭირვებია.

პრობლემები იყო, რა თქმა უნდა, განსაკუთრებით თიმსთან დაკავშირებით, როდესაც მოსწავლეები ვერ შემოდიოდნენ, ეს განსაკუთრებით უჭირდათ ეს უმცროსკლასელებს, თუმცა ნელ-ნელა აითვისეს, ხოლო მათ, ვინც ვერ შემოდიოდნენ, ცალკე ტელეფონით ვუკავშირდებოდით“. 

თინა ძულიაშვილი, ხაშურის N3 საჯარო სკოლა: „რადგანაც, 2020 წელი საგანმანათლებლო სივრცისთვის ერთგვარ გამოწვევად იქცა, მასწავლებლები შევეცადეთ ძალიან სწრაფად აგვეღო ალღო ონლაინ სწავლებისათვის, რაშიც ძალიან დაგვეხმარა პროექტი „ახალი სკოლის მოდელი“, რომლის ფარგლებში სკოლას გადმოეცა კომპიუტერები, რომელიც ძალიან გამოგვადგა ონლაინ სწავლების დროს. ჩვენ უკვე გვქონდა თიმსში მუშაობის გამოცდილება და ამიტომ ონლაინ გაკვეთილების ჩატარება არ გაგვძნელებია, თუმცა, რა თქმა უნდა, იყო ხარვეზები და გამოწვევები, რომელთა დაძლევას ყოველდღიურად ვცდილობდით.

წინა პერიოდთან შედარებით, ახლა უფრო კარგად ვმუშაობთ თიმსში. მე მე-2 კლასი მყავს, კლასში 28 მოსწავლეა და უნდა ითქვას, რომ ყველა მოსწავლე ახერხებს გაკვეთილზე ჩართვას, დასწრების ხარისხი მაღალია და ყოველ დღე 25-26 მოსწავლე ესწრება გაკვეთილს. გარდა ამისა, გაკვეთილებმა უფრო ორგანიზებული სახე მიიღო, მოსწავლეები მიეჩვივნენ ხელის აწევას, მიკროფონისა და კამერის ჩართვა-გამორთვას, ვცდილობ დრო დავუთმო მინი-პრეზენტაციებს, მაგრამ დროის სიმცირის გამო ხშირად ვერ მივმართავ ამ ხერხს. პრობლემაა, ასევე, დაბალსიჩქარიანი ინტერნეტი, რომელიც აფერხებს სხვადასხვა რესურსის ეფექტურად გამოყენებას, არადა, ვცდილობ გაკვეთილი დავტვირთო საგანმანათლებლო რესურსებით, მინდა წარიმართოს ინტერაქტიური მეთოდებით, რათა მოსწავლეები აქტიურად ჩაერთნონ სწავლა-სწავლების პროცესში, სწავლა უფრო სახალისო გავხადო, საშინაო დავალებები იყოს საინტერესო და დავუახლოვო მათ ყოველდღიურ ყოფა-ცხოვრებას.

მოგეხსენებათ, დაწყებით კლასებში მშობელთა ჩართულობის ხარისხიც მაღალია. ონლაინ სწავლების დროს ბავშვებს მშობლები გვერდზე უზით, ამას როგორც დადებითი, ისე უარყოფითი მხარეც აქვს. ჩემი არაერთი თხოვნის მიუხედავად ხშირია შემთხვევა, როცა მშობელი კარნახობს ბავშვს პასუხს, ასევე, სანამ პასუხს გამცემენ ბავშვები, ოჯახის წევრებს მისჩერებიან და აკვირდებიან მათ რეაქციას, მოეწონათ თუ არა მათი პაუხი, სწორად უპასუხა თუ არა კითხვას.

ზოგადად, ონლაინსწავლებისას ბავშვი მოკლებულია ცოცხალ ურთიერთობას და ფერხდება სოციალური უნარების განვითარება. დისტანციური სწავლისას ერთგვარ გამოწვევას წარმოადგენს შედეგების გაზომვა, რთულია განსაზღვრო რა გააკეთა ბავშვმა, როგორ გააკეთა, რაში სჭირდება დახმარება და რა დოზით ჩაერია მშობელი“. 

ანა ურუშაძე, თბილისის N133 საჯარო სკოლა: „საკმაოდ რთული და სტრესული სემესტრი იყო როგორც მოსწავლეებისთვის, ასევე მასწავლებლებისთვის. ბუნებრივია, რომ მთელი სამი თვის განმავლობაში გაჯეტებთან დიდი დროით ყოფნა ძალიან დამღლელი აღმოჩნდა ყველა მხარისთვის. თუმცა, მიუხედავად ამისა ვფიქრობ რომ წინა სემესტრის გამოცდილება გავითვალისწინეთ და ახლა ბევრად უკეთესი და შემდგარი იყო პროცესი, ვიდრე წინაზე. ეს ბუნებრივიცაა, ჩვენ უკვე მივიღეთ პრაქტიკა, როგორ გვემუშავა პროგრამასთან, როგორ გაგვემრავალფეროვნებინა დისტანციური გაკვეთილები, მოსწავლეებმაც დაინახეს, რომ ცოდნის მიღების სურვილია მთავარი, ფორმას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს, როდესაც ასეთი ფორსმაჟორული სიტუაციაა. ჩემი გადასახედიდან რომ გითხრათ, გაიზარდა დისტანციურ გაკვეთილებზე დამსწრეთა რაოდენობა, გაიზარდა ონლაინ მოსწავლეთა აქტიურობა, მათ ალღო აუღეს ამ სისტემას, მოვახერხეთ და ჩემს კლსებთან ერთად გავაკეთეთ ონლაინ კონფერენციები ონლაინ გაზეთები და არსებული რესურსი მაქსიმალურად გამოვიყენეთ. დასწრება არ არის სრული, თუმცა პროგრესი ნამდვილად გვაქვს, სამაგიეროდ მოსწავლეთა ტექნიკური უნარები ძალიან გაძლიერდა. ჩემთვის, როგორც დამწყები მასწავლებლისთვის ეს ონლაინ სწავლება ნამდვილად არის დიდი გამოწვევა, თუმცა მიმაჩნია, რომ ორმხრივი გამოცდილება მივიღე, როგორ გამოვიყენო არსებული რესურსი და ჩემი გაკვეთილები როგორ გავხადო მაქსიმალურად საინტერესო, ასევე, როგორ შევძლო ეკრანებს მიღმაც კი ჩემს ბავშვებს დავუმეგობრდე და ემოციური იმპულსები გავუზიარო, რის გარეშეც წარმოუდგენელი მგონია სწავლა-სწავლების პროცესი. სირთულე გახლდათ ის, რომ წელს ბევრი ახალი კლსი მყავს და სამწუხაროდ ბავშვების გაცნობა დისტანციურად მომიწია. ეს ქმნის გარკვეული ტიპის სირთულეებს, თუმცა მჯერა, რომ მომავალი სემესტრი უკვე საკლასო ოთახებში გადაინაცვლებს და მე მომეცემა საშუალება ჩემს ყოჩაღ მოსწავლეებს პირადად გავეცნო. რა თქმა უნდა, გამოწვევად რჩება ის, რომ საკმაოდ ბევრი მოსწავლე განათლების მიღმა რჩება ინტერნეტის გაუმართაობის გამო. ჩემს შემთხვევაში მხოლოდ რამდენიმე მოსწავლე იყო, რომელიც ტექნიკური ხარვეზის გამო ვერ გვერთვებოდა, თუმცა ჩვენმა სკოლამ მაქსიმალურად უზრუნველყო, რომ მოსწავლეები ტექნიკურად აღეჭურვა. ინტერნეტის პრობლემა კი ვფიქრობ უფრო მასშტაბურ დონეზე უნდა გადაწყდეს და მეტად ჩაერთოს სახელმწიფო ამ პროცესებში“. 


წაიკითხეთ სრულად