Baby Bag

ჩვენი წარმატების უკან არ ვდგავართ მარტო ჩვენ

ჩვენი წარმატების უკან არ ვდგავართ მარტო ჩვენ

შეიძლება, უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ადამიანის წარმატება რომელი პროფესიის წარმომადგენელიც არ უნდა იყოს ის, შეიძლება ყველაზე ნაკლებად განსაზღვროს მისი პროფესიული უნარების განვითარების დონემ და უფრო მეტად იმ პიროვნულმა თვისებებმა, რომელიც რთულია ყურადღების მიღმა დარჩეს და ასევე რთულია მხოლოდ საქმის ცოდნამ, „ხელოსნობამ“ მოგცეს.

კეთილი, ყურადღებიანი და მზრუნველი ადამიანები, რომლებიც იმის უფლებასაც სიამოვნებით გიტოვებენ, გახვიდე მათი ზრუნვის სივრციდან ჩემს კეთილგანწყობასაც მეტად იმსახურებენ. კეთილგანწყობის გამოწვევის ეს უნარი ამ სამყაროში, სადაც ადამიანი მუდამ სტატისტიკაში იკარგება, სადაც ადამიანის „როლი“ საზოგადოებაში, სახლსა თუ ოჯახში წინასწარ განსაზღვრულია, მეტად უნდა ფასობდეს ვიდრე ნებისმიერი რამ.

ჯერ კიდევ პოლიტიკის მეცნიერებების სწავლისას წარმოდგენაც არ მქონდა, რომ 3 წლის შემდეგ სამოქალაქო განათლების მასწავლებლად ვიმუშავებდი, თუმცა მაშინვე პოლიტიკურ თეორიებზე მეტად იმ ადამიანთა ისტორიები მაინტერესებდა, რომელთა სახელებიც ზოგისთვის ძალაუფლების ქონის ჩემთვის კი წარმატების სიმბოლო, რომელთა უკანაც იდგნენ სვა ადამიანები, რომლებიც შესაძლოა არც ჩანდნენ, მაგრამ არ იმსახურებდნენ დავიწყებას. წლების წინ აღფრთოვანებული დავრჩი უინსტონ ჩერჩილით, რომელიც თურმე დღეში ათასობით წერილს აგზავნიდა საკუთარი თანამშრომლებისა და იმ ადამიანებისთვის, რომლებიც სხვებისთვის შესაძლოა შეუმჩნევლებიც კი ყოფილიყვნენ. როცა შეგიძლია იცოდე ყველა თანამშრომლის სახელი და გვარი და არა მხოლოდ მათი, მათი ოჯახის წევრების შვილების, შვილიშვილების, ძაღლის, კატის. შეგიძლია. შობის მისალოც წერილებს ერთნაირი ყურადღებითა და პატივისცემით უგზავნიდე კოლეგა დიპლომატებს, შენს მექანიკოსსა და მაღაზიის კონსულტანტს, რომელიც შესაძლოა, სულ რამდენჯერმე გყავს ნანახი, უკვე გასაგებია, შენ გჯერა, რომ შენი წარმატება არ გეკუთვნის მხოლოდ შენ და ამის გააზრებითაც ხარ წარმატებული. ასეთი ადამიანები არა მხოლოდ პატივისცემას იმსახურებენ, მისაბაძებიც ხდებიან. ყოველთვის ვიცოდი, რომ მთავარი, რითაც წარმატებულები ხდებოდნენ, მაღალი IQ კი არა,  ის თვისებები იყო, რომლებიც არავის რჩებოდა შეუმჩნეველი, ხასიათი, რომლის გამოც შეგიყვარებდნენ და ასევე ხასიათი, რომლის გამოც შენი ზიზღიც შეეძლოთ.

ჩემმა დაკვირვებამ და ცხოვრებისეულმა გამოცდილებებმა კიდევ ერთხელ დამარწმუნა, რომ თავისი საქმის პროფესიონალები (აქვთ თუ არა მათ სახელი და წარმატება) მაღალი ყურადღების მქონენი არიან და თუ ამ თვისებას კიდევ ემატება სხვა დადებითი პიროვნული თვისებებიც მათგან წამოსული ენერგიაც გადამდები ხდება, რადგან ძლიერ მოტივაციას გაძლევენ, ჩერჩილის მსგავსად მიგითითებენ, როგორი მნიშვნელოვანი და პატივსაცემი ხარ. მათ შექებაც შეუძლიათ და შენიშვნის მოცემაც, მაგრამ ამას ისე აკეთებენ, არც კარგი გამორჩეთ, არც ცუდი.

​ჩვენს პროფესიაშიც ზუსტად ასეა. ისინი, ვისაც ყველაზე მეტი ძალაუფლებაც აქვს და პასუხისმგებლობაც, დირექტორები მაგალითად, იმითაც იმსახურებენ ჩვენს პატივისცემას, რამდენად შეუძლიათ ჩვენი ცხოვრების გარკვეული მომენტებისა და ეტაპების (ასეთი მომენტები მოსწავლეებსაც აქვთ, მასწავლებლებსაც და თავად დირექტორებსაც) აღქმა და ჩვენი შემჩნევა, თანადგომა. ყველანი ვისურვებდით,  ყველა დირექტორი ჩერჩილის მსგავსი ყურადღებითა და პატივისცემით გვეპყრობოდეს, ჩვენს თვისებებს აფასებდეს და უფრო მეტიც, მხოლოდ პროფესიულ განვითარებას კი არა პიროვნულსაც მოითხოვდეს, რადგან ესმოდეს, რომ ჩვენი სიტყვები და დამოკიდებულებები ჩვენს ქცევაში ვლინდება, ჩვენი ქცევა აყალიბებს მათ ფსიქიკას, ვისაც ვასწავლით. მთელი ეს პროცესი კი პეპლის ეფექტია, კარგი დირექტორები სწორედ ასეთები არიან, ჩერჩილის მსგავსად არაფერი რჩება მათი ყურადღების მიღმა, იმის ცოდნა, რომ ასეთი ადამიანები დგანან ჩვენ უკან ძლიერი მოტივაცია, რომელიც ყველას გვჭირდება და, რომლის ქონასაც ყველა მასწავლებელი თანაბრად იმსახურებს. 

ავტორი: სამოქალაქო განათლების პედაგოგი მზეო შველიძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩვენთვის მთავარია, მასწავლებელს, პირველ რიგში, ეცალოს მოსწავლისთვის, საკლასო ოთახში დაიხარჯოს ბოლომდე, ჩაატაროს ხარისხიანი გაკვეთილი

ჩვენთვის მთავარია, მასწავლებელს, პირველ რიგში, ეცალოს მოსწავლისთვის, საკლასო ოთახში დაიხარჯოს ბოლომდე, ჩაატაროს ხარისხიანი გაკვეთილი

ჩვენთვის მთავარია, მასწავლებელს, პირველ რიგში, ეცალოს მოსწავლისთვის, საკლასო ოთახში დაიხარჯოს ბოლომდე, ჩაატაროს ხარისხიანი გაკვეთილი, – განაცხადა განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილემ, თამარ მახარაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „გადაწყვეტილება“.

„საბოლოო ჯაში, ჩვენი მთავარი სამიზნე, ვისთვისაც ყველა ერთად ვშრომობთ, არის მოსწავლე, მაგრამ მთავარი, ვისაც შესაბამისი განათლება მიაქვს, არის მასწავლებელი. ამიტომ მთელი ჩვენი ძალისხმევა მიმართულია იქითკენ, რომ მასწავლებლის პროფესია იყოს აღიარებული და დაფასებული, მასწავლებელმა თავი იგრძნოს კომფორტულად და აკეთოს მთავარი. რა არის მთავარი? ჩვენთვის მთავარია, მასწავლებელს, პირველ რიგში, ეცალოს მოსწავლისთვის, საკლასო ოთახში დაიხარჯოს ბოლომდე, ჩაატაროს ხარისხიანი გაკვეთილი და მას სისტემამ არ დაუდოს რამენაირი ბიუროკრატია, რომ ამ მთავარ მიზანს როგორმე მოაცილოს. მე მინდა, დღეს ამ პერსპექტივიდან შევხედოთ მთლიანად სქემას, იმას, რაც გვაქვს, მასწავლებლის პროფესიული განვითარება, და ეს მთავარი კონცეპტია ჩვენი მხრიდან, რაც ჩვენი ანალიტიკის, მოკვლევის ფარგლებში დავინახეთ. ეს კვლევა კიდევ გრძელდება და, საბოლოო ჯამში, ძალიან მალე გვექნება შედეგები“, – განაცხადა მახარაშვილმა.

მისი თქმით, როგორც ქვეყნის პრემიერმა დააანონსა, სრული დატვირთვის მქონე მასწავლებლებს სახელფასო ანაზღაურება, საშუალოდ, 500 ლარის ფარგლებში ეზრდებათ, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია.

როგორც მახარაშვილმა აღნიშნა, სამინისტროს თვითმიზანი არ არის, რომ აუცილებლად რაღაც უნდა შეცვალოს.

„მთავარია, სამართლიანობის პრინციპები იყოს დაცული. ის, რაც შეიმჩნევა და რაც კატეგორიულად არ გვინდა, იყოს, არის საკითხი, რომ, რეალურად, მასწავლებელი ამბობს: თქვენ წამყვანი რომ ბრძანდებით, მენტორი ან უფროსი, ნიშნავს თუ არა იმას, რომ თქვენ ჩემზე უკეთეს გაკვეთილს ატარებთ საკლასო ოთახში? ჩვენ, აი, ამ კითხვებიდან გამოვალთ და მივიღებთ იმ პასუხებს, რომლებიც ერთად გადაგვაწყვეტინებს, არის თუ არა რამე შესაცვლელი. იქნებ არაფერი არ არის შესაცვლელი. ჩვენი თვითმიზანი არ არის, რომ აუცილებლად რაღაც უნდა შევცვალოთ, მაგრამ დაგროვილმა ინფორმაციამ, გამოცდილებამ და ანალიტიკამ გვაჩვენა, რომ საქმე მთლად მაინცდამაინც კარგად არ გვაქვს“, – განაცხადა მახარაშვილმა.

მისივე თქმით, როდესაც საუბარია მასწავლებლის პროფესიულ განვითარებაზე და ხარისხის უზრუნველყოფაზე, არ შეიძლება, ეს ვინმემ ეჭვქვეშ დააყენოს, უნდა არსებობდეს თუ არა, მაგრამ მნიშვნელოვანია, წარიმართოს ფართო დისკუსია, რამდენად კარგია შემოთავაზებული მოდელი და უკუკავშირები.

„ათასობით მასწავლებელს შევხვდით და ამ თემაზე ჩვენ გვაქვს ღია მსჯელობა. საკლასო ოთახში თავის საქმიანობაში რა პრობლემასაც მასწავლებელი ხედავს, ეს მათგან უნდა მოვისმინოთ. ამიტომ ძალიან საინტერესოა მასწავლებლების მოსმენა და ჩვენ ერთად გვაქვს გადაწყვეტილება მისაღები, თუ რამე დასახვეწია, უნდა დავხვეწოთ, თუ ყველაფერი კარგად არის, ესე იგი, ისე იქნება, როგორც არის“, – განაცხადა მახარაშვილმა.

ამასთან, მინისტრის მოადგილემ თქვა, რომ რაც შეეხება მასწავლებლის მიერ მოპოვებულ სტატუსს, ეს საკითხი კითხვის ნიშნის ქვეშ არ დგას და ვერც დადგება.

„ის შრომა და ის შემოთავაზებული ვერსიები, რასაც სახელმწიფო აქამდე გთავაზობდათ, როგორი ფორმითაც არ უნდა ყოფილიყო და დღეს ეს სამსჯელო შეიძლება, გავხადოთ თუ არ გავხადოთ, აქ მოპოვებული სტატუსი კითხვის ნიშნის ქვეშ არც დგას და ვერც დადგება. შრომა, რომელიც თითოეულმა თქვენგანმა გასწია, არის დასაფასებელი და, რასაკვირველია, ყოველთვის ასე იქნება აღიარებული ჩვენი მხრიდან, მაგრამ ვსაუბრობთ იმაზე, რა შეგვიძლია, გავაკეთოთ უკეთესობისთვის და რა ნაბიჯები შეიძლება, გადაიდგას, რომ მთავარ მიზანს მივაღწიოთ – გვეცალოს მოსწავლისთვის“, – განაცხადა თამარ მახარაშვილმა.

წყარო: ​1TV.GE

წაიკითხეთ სრულად