Baby Bag

რამდენად მართებულია ზამთარში შარფის გამოყენება? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია მშობლებს

რამდენად მართებულია ზამთარში შარფის გამოყენება? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია მშობლებს

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში მშობლებს ზამთარში შარფის გამოყენებასთან დაკავშირებით საინტერესო რეკომენდაციებს აძლევს:

„ზამთრის სეირნობების დროს მშობლების დიდი ნაწილი ბავშვებს პირს (რიგ შემთხვევაში კი პირსა და ცხვირს) შარფით უფარავს. ისინი თვლიან, რომ ბავშვი ასე უფრო თბილად იქნება, შარფი ჰაერს გაათბობს და ბავშვის გაციების რისკი შემცირდება.ექიმები სამართლიანად აღნიშნავენ, რომ სასუნთქი გზების უნარი, რომ ჰაერი გაათბოს, ყველა შარფს მნიშვნელოვნად აღემატება.

​აუცილებლად უნდა იცოდეთ, რომ უარყოფითი ტემპერატურის დროს ბავშვმა ცხვირით უნდა ისუნთქოს. სწორედ ცხვირს აქვს უნარი, რომ ჰაერი გაათბოს. პირით სუნთქვისას ცივი და მშრალი ჰაერი ბრონქებში ხვდება, რაც სარისკოა.

თუ ბავშვი ცხვირით არ სუნთქავს, ვერანაირი შარფი ჰაერს ვერ გაათბობს. ასეთ შემთხვევაში ბავშვს ცხვირი გამოურეცხეთ და სახლში იყავით.

როგორ უნდა მოვიქცეთ, თუ ქუჩაში ძალიან ცივა და ბავშვს ცხვირი ეყინება? ამ დროს დამცავი რეაქცია ვითარდება, როდესაც ცხვირი ჩასუნთქული ჰაერის გათბობის უნარს კარგავს. შარფი, რომელიც პირსა და ცხვირზეა შემოხვეული, სახესთან ახლოს ამოსუნქულ თბილ ჰაერს აჩერებს და ცხვირს ათბობს, რის გამოც სისხლძარღვების სპაზმი არ ხდება და სეირნობის გაგრძელება შესაძლებელია.

⠀რჩევები შარფის სწორად გამოყენებისთვის:

  • 1.შარფის გამოყენება საჭირო არ არის თუ ბავშვი დახურულ ეტლში იმყოფება, ამოსუნთქული ჰაერი თავის გარშემო ტემპერატურას ისედაც აწევს და ბავშვს ქარიც არ აწუხებს.
  • 2.შარფი საჭიროა, როდესაც ბავშვი ღია ეტლით სეირნობს, ქარი და ყინვაა, ან ბავშვი ციგით სრიალებს.
  • 3.თუ ცხვირი გეყინებათ, თქვენთვის და ბავშვისთვის შარფის გამოყენებაზე ფიქრი უნდა დაიწყოთ.
  • 4.შარფით უნდა დაიფაროს ბავშვის ცხვირიც და პირიც. მხოლოდ პირის შარფით დაფარვა უშედეგოა.
  • 5.შარფის ქსოვილი ბავშვის სახის კანს არ უნდა აღიზიანებდეს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად