Baby Bag

„დაძინებამდე ლოგინში გატარებული დრო სასურველია, არ აღემატებოდეს ნახევარ საათს,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„დაძინებამდე ლოგინში გატარებული დრო სასურველია, არ აღემატებოდეს ნახევარ საათს,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ ბავშვის მარტივად ჩაძინებისთვის საჭირო წესების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ყოველდღიური აქტივობის ნებისმიერი დეტალი, ბანალური ფიზიკური თამაშებიდან დაწყებული ციფრული ტექნოლოგიებით დამთავრებული, რომელიც ძალიან გვიშლის ხელს ძილის ნორმალურ რეჟიმში, ყველაფერმა ამან შეიძლება გავლენა მოახდინოს რეჟიმის დარღვევაზე. სასურველია, რომ ძილის წინ შევზღუდოთ ფიზიკური აქტივობა, ველოსიპედი, ბურთით თამაში, დაჭერობანა, დამალობანა არ არის სასარგებლო ძილის წინ.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, ძილის წინ ინტენსიური ემოციები საჭირო არ არის:

​ძილის წინ სასარგებლო არ არის ინტენსიური ემოციები. ახალი სათამაშო, სიურპრიზები მაქსიმალურად შევინახოთ გაღვიძებისთვის. დღის პირველ ნახევარში შეგვიძლია ყირაზე გადავიდეთ, მაქსიმალურად დავხარჯოთ ენერგია, მაგრამ დაძინებამდე ორი საათით ადრე ინტენსიურად ხტუნვა, სირბილი, ჰაერში აბურთავება არ უნდა იყოს. ჩავუწიოთ ტელევიზორის ხმას, ან გამოვრთოთ. პლასტელინი, ძერწვა, ხატვა, გაფერადება ძალიან სასარგებლო აქტივობებია ძილის წინ ჩასატარებლად. ვიწყებთ სიმბოლურად თოჯინების დაძინებას, სათამაშოების ალაგებას, იმიტომ, რომ დათუნიებმა უნდა დაიძინონ.“

„საწოლში რომ განვმარტოვდებით ბავშვთან ერთად, რომელიმე მისთვის ნაცნობი ზღაპარი, ერთი-ორი-სამიც შეიძლება. დაძინებამდე ლოგინში გატარებული დრო სასურველია, არ აღემატებოდეს ნახევარ საათს. 20 წუთი არის ყველაზე ოპტიმალური,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ბავშვისთვის კონკრეტულ დროს დაძინებაზე მეტად მნიშვნელოვანი ერთი და იმავე დროს დაძინებაა - რ...
ძილის მნიშვნელობასთან დაკავშირებით გვესაუბრა ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე, რომელმაც განგვიმარტა, თუ რა პერიოდიდან და როგორ უნდა დავურეგულიროთ ბავშვს ძილის რუტინა:- როგორც ვიცით, ბავშვს დაბადებიდ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად