Baby Bag

„დედის ზემზრუნველობა შეიძლება გახდეს ბავშვის დაგვიანებული ამეტყველების მიზეზი,“ - მეტყველების თერაპევტი ეკა ჭავჭავაძე

„დედის ზემზრუნველობა შეიძლება გახდეს ბავშვის დაგვიანებული ამეტყველების მიზეზი,“ - მეტყველების თერაპევტი ეკა ჭავჭავაძე

მეტყველების თერაპევტმა ეკა ჭავჭავაძემ ბავშვებში მეტყველების შეფერხების გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა:

„დედის ზემზრუნველობა შეიძლება გახდეს ბავშვის დაგვიანებული ამეტყველების მიზეზი. დასაწყისში, როდესაც მეტყველების ფუნქცია ვითარდება, ბავშვები მეტყველებას იყენებენ სასურველის მიღების მიზნით. რადგან ბავშვს არ აქვს ეს საჭიროება და ყველაფერს უსიტყვოდ იღებს, ეს შეიძლება მივიჩნიოთ დაგვიანებული მეტყველების ერთ-ერთ მიზეზად. შესაძლოა, მეტყველების დარღვევა იყოს კლინიკური ნიშანი, რომელიც თან დაერთვის გაცილებით სერიოზულ მდგომარეობას, ეს არის აუტიზმი, ნეიროგენური ტიპის სხვადასხვა დარღვევები, სმენის დაქვეითება და ა.შ. მეორე ჯგუფი არის სპეციფიკური მეტყველების დარღვევები, როდესაც არანაირი დაავადება არ არის. ჩვენ გვაქვს კომუნიკაციის დეფიციტი, ცოცხალი ურთიერთობის დეფიციტი. გაჯეტები ასევე არის პრობლემა. გაჯეტიდან უცხო ენის შესწავლა შესაძლებელია მაშინ, როდესაც ენობრივი უნარები კარგად აქვს ბავშვს განვითარებული. მეტყველების დარღვევის მესამე მიზეზი შეიძლება იყოს საარტიკულაციო აპარატთან დაკავშირებული პრობლემები.“

„წლინახევრის ბავშვი უნდა საუბრობდეს მინიმუმ ყველაზე მარტივი ორსიტყვიანი წინადადებებით. შესაძლოა, მას ფრაზების კონსტრუირების უნარი ჯერ არ ჰქონდეს, მაგრამ რასაც ამბობს, ის უნდა იყოს მიზნობრივი. „თქვი რა ჰქვია და მოგცემ ამას,“ - მსგავსი მიდგომა არაფრით არ შეიძლება. ამით კიდევ უფრო მეტ პროტესტს ვიწვევთ ბავშვში. ყველაზე კარგი მიდგომა არის, რომ გვქონდეს ცოცხალი ურთიერთობა და ველაპარაკოთ ბავშვს. თანატოლებთან ურთიერთობა შეუცვლელია ამ შემთხვევაში,“ - აღნიშნულ საკითხზე ეკა ჭავჭავაძემ „TV პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ოჯახის ექიმი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ქართველი დედის ჰიპერმზრუნველობის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედების მსგავსი დამოკიდებულება ქართველი მამების პასიურობითაც არის გამოწვეული:

„ჰიპერმზრუნველობით ცნობილები არიან ებრაელი დედებიც, ქართველებზე უფრო მეტად. არ ვიცი აქ რატომ ჩამოყალიბდა ასე. უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო. არსებობს უპირობო და განპირობებული სიყვარული. უპირობო სიყვარულს უწოდებენ დედობრივ სიყვარულს. მე მიყვარს იმიტომ, რომ ჩემი შვილია. რაც ჩემი შვილისთვის საჭიროა, ყველაფერზე ვარ წამსვლელი. მამის სიყვარული არის აბსოლუტური. ის გეუბნება, რომ შენ მიიღებ რაღაცას იმ შემთხვევაში, თუ რაღაცას გააკეთებ. ასეთი ტიპის სიყვარული 11-12 წლის ასაკიდან ბავშვისთვის აუცილებელია, რომ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობა ჩამოყალიბდეს. პასუხისმგებლობის შეთავაზება მშობლის მხრიდან, იმისთვის, რომ ადამიანი გახდეს ზრდასრული, არის აუცილებელი.

„დედა გენაცვალოს,“- ეს დარჩება ყოველთვის დედას, მაგრამ ან დედა უნდა გადაეწყოს ახალ ნიადაგზე, ან ვიღაც უნდა არსებობდეს, რომელიც ბავშვს პასუხს მოსთხოვს თავის საქციელზე, რომ ის პასუხისმგებელი გახდეს ქცევაზე. რატომ მოხდა საქართველოში ასე, რომ დედა ჰიპერმზრუნველია? მამებმა გადაწყვიტეს, რომ შვილი უნდა გაზარდოს მარტო დედამ. „შენი ბრალი იქნება, თუ შვილი კარგი არ გამოვიდა, მეტი რა საქმე გაქვს? სხვა რა გევალება?! შენ შვილი უნდა გაზარდო!“ - აქ ეს დამოკიდებულება იყო. ამის ბრალია, რომ დედებმა ზედმეტი აიღეს თავიანთ თავზე. დედა ნებისმიერ ასაკში მზად არის, რომ შვილისთვის ყველაფერი გააკეთოს.

მე მოხარული ვარ, რომ ახალ თაობაში მამები გააქტიურდნენ. მამა უნდა ჩაერთოს ბავშვის განათლებაში თავისი მამობრივი სიყვარულით. მამობრივი სიყვარული გახლავთ განპირობებული, პასუხისმგებლობაზე დამყარებული. დედობრივი სიყვარული გახლავთ უპირობო. უპირობო სიყვარული უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში, მაგრამ თანდათანობით როგორც ზრდასრულს, პასუხი უნდა მოვთხოვოთ ქცევაზე. ნელ-ნელა ეს ცოდნა შემოდის ჩვენთან,“- აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ „ათონის დარბაზი“

წაიკითხეთ სრულად