Baby Bag

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოში ქალების მიმართ არსებული სტიგმატიზებული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ქალის მდგომარეობა რთულია, როგორც ოჯახში, ასევე მაშინაც, როდესაც ის მეუღლეს შორდება ან მარტოხელა დედაა, რაც ბავშვების მდგომარეობაზე ძალიან ნეგატიურად აისახება:

„საქართველოში ქალის მდგომარეობა და ქალის სტატუსი, სამწუხაროდ, ხშირად განსაზღვრულია მისი ოჯახური მდგომარეობის მიხედვით. გაშორებული, ქვრივი, ამ მხრივ საზოგადოება დაუნდობელია. ცხადია, რომ ეს აისახება ბავშვბზე. მამებმა არ იწყინონ, თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად. მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად. ფსიქოანალიტიკოსები გვეუბნებიან, რომ დედასა და შვილს შორის არის ის განუმეორებელი კავშირი, რაც მერე მომავალ პიროვნებას აქცევს შემდგარ პიროვნებად. თუ ეს კავშირი იქნება პათოლოგიური, დარღვეული, შესაბამისად რაღაცნაირი ცუდი ფაქტორებით ზეგავლენის შედეგად შეცვლილი, ეს ძალიან ცუდ ზეგავლენას ახდენს ბავშვზე.

რა დღეშია საწყალი ქალი ჯერ როდესაც ოჯახი ჰყავს. მით უმეტეს, როდესაც ის არის მარტოხელა დედა. ერთია მარტოხელა დედა, საერთოდ უმამოდ რომ ზრდის ბავშვს და მეორეა დაშორებული დედა. მომავალი ცხოვრება ხომ ვერ წარმოუდგენია ასეთ ადამიანს ჩვენი საზოგადოების ხელში. მათ მიმართ დამოკიდებულებაც შესაბამისად ასეთი სტიგმატიზებულია. როგორ იქნება ახლა ეს ქალი კარგად?!“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აზრი ბავშვს იცავს: როდესაც წარმოვიდგენ, რომ ბავშვს არაფერი ცუდი არ დაემართება, მას მართლა არ დაემართება ცუდი,“ - შალვა ამონაშვილი

„აზრი ბავშვს იცავს: როდესაც წარმოვიდგენ, რომ ბავშვს არაფერი ცუდი არ დაემართება, მას მართლა არ დაემართება ცუდი,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლის მხრიდან ბავშვის დაშინების მავნე ჩვევაზე ისაუბრა:

„ბავშვს აქვს ინტუიციური დაცვა. იმანაც იცის, სად არ უნდა წავიდეს, რა არ უნდა აიღოს. როდესაც გვინდა, რომ ბავშვმა ასანთი არ აიღოს ხელში, ვეუბნებით: „ოპ-ოპ, არ შეიძლება!“ ჯერ ერთი არ უნდა დაგვედო იქ, სადაც ხელი მიუწვდებოდა. თუ მაინც ხელი მიუწვდა, კი არ უნდა დააშინო. ან დანა თუ აიღო, უნდა მიხვიდე, წყნარად აიღო და უთხრა: „აი, უყურე ეს დანა რას შვრება, ამას ჭრის. უყურე როგორი წვერი აქვს.“ კი არ უნდა ატკინო ბავშვს, მაგრამ უნდა აგრძნობინო. გათავდა, ბავშვმა გამოცდილება მიიღო, იმის მაგივრად, რომ ეშინოდეს იმის.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვებს რაც შეიძლება ბევრი გამოცდილება უნდა მივცეთ:

„რაც ბევრს მივცემთ ბავშვებს ამისთანა გამოცდილებას, გვერდით ვეყოლებით, მით უკეთესი. ​ის კი არა: „არ ჩავარდე, ორმოა.“ მიდი და ან ერთად ჩახტით, ან უჩვენე, რატომ არ შეიძლება იქ ჩახტომა, რა შეიძლება მოუვიდეს ან ფეხს, ან ხელს. ეს ცოდნა და გამოცდილება ბავშვის მასწავლებელი ხდება. ჩემი თან დევნა ბავშვს აღარ სჭირდება.“

„დედა ბავშვს თან სდევს, როდესაც ეშინია, ვაითუ რაღაც მოხდეს. რა სჯობს, რომ დედამ გააკეთოს? თუ ბავშვი მისგან შორს არის, იფიქროს, რომ არაფერიც არ მოხდება. აზრი ბავშვს იცავს. მე როდესაც წარმოვიდგენ, რომ ბავშვს არაფერი ცუდი არ დაემართება, მას მართლა არ დაემართება ცუდი. თუ ცუდ წარმოდგენებს გავიჩენ, ეს მოხდება. ახალგაზრდა დედას ვურჩევ, რომ ბავშვზე იმედიანად იფიქროს და მას კარგი შეემთხვევა. ბავშვი კი არ უნდა დავაშინოთ, უნდა გავათამამოთ. თამამი შვილები გვინდა ჩვენ და არა დაშინებული შვილები,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად