Baby Bag

„სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში სურათებიანი წიგნების მიმართ სკეპტიკური დამოკიდებულებაა... ის ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვისთვის,“- მწერალი მაკა ლგოკონენი

„სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში სურათებიანი წიგნების მიმართ სკეპტიკური დამოკიდებულებაა... ის ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვისთვის,“- მწერალი მაკა ლგოკონენი

მწერალმა მაკა ლდოკონენმა ბავშვისთვის წიგნის შეყვარების მეთოდებსა და მიდგომებზე ისაუბრა:

„წიგნთან დამეგობრებას ასაკი არ აქვს. ადრეული ასაკიდანვე ბავშვის გარემოცვაში უნდა არსებობდეს წიგნი, რომ ეს მისთვის არ იყოს უცხო ხილი. თავიდანვე იწყება წიგნის გაცნობა. არის ისეთი წიგნები, რომლის ფურცლებსაც ბავშვი ვერ დახევს. ბავშვის გარემოში სათამაშოებთან ერთად წიგნების არსებობა ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ მას მარტივი ხერხით ვუყალიბებთ იმ უნარ-ჩვევებს, რომელიც მას აქცევს დიდებულ მკითხველად.

შემდეგ შემოდის ჩემთვის ძალიან საყვარელი პერიოდი, როდესაც ბავშვისთვის ვკითხულობთ სურათებიან წიგნებს. სამწუხაროდ, სკეპტიკური დამოკიდებულებაა ჩვენს ქვეყანაში სურათებიანი წიგნების მიმართ. მშობელი ერიდება ისეთი წიგნების ყიდვას, სადაც მეტი ილუსტრაციაა და ნაკლები ტექსტი, არადა ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვისთვის და მშობლისთვის. რატომ? ყალიბდება ძალიან კარგია დუეტი, მშობელი-შვილი. მშობელი დებს მთელ თავის შემოქმედებას, აღწერს სურათს. სურათებიანი წიგნი ბავშვს აჩვევს ქვეტექსტების დანახვას. ამ წიგნებში ილუსტრაციას ძალიან დიდი დატვირთვა აქვს. ბავშვი, რომელიც პატარაობიდანვე სურათებიან წიგნს „კითხულობს,“ როდესაც მკითხველად ყალიბდება, მას შეუძლია ქვეტექსტების წაკითხვა. გარდა ამისა, ბავშვს ვუკითხავთ და ისიც გვბაძავს. ახლო კონტაქტია ბავშვთან. ვეუბნებით: „ახლა გადაშალე.“ თანამონაწილეს ვხდით მას ამ კითხვის.მერე უკვე იწყება ის წიგნები, რომლებსაც ვყიდულობთ ხოლმე,“- აღნიშნულ საკითხზე მაკა ლდოკონენმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დასჯა არის ძალიან კარგი ქცევითი ქმედება, მაგრამ ეს არ ნიშნავს არც ჩხუბს, არც ყურის აწევას, არც მოწიწკვნას,“ - ნეიროფსიქოლო თამარ გაგოშიძე

„დასჯა არის ძალიან კარგი ქცევითი ქმედება, მაგრამ ეს არ ნიშნავს არც ჩხუბს, არც ყურის აწევას, არც მოწიწკვნას,“ - ნეიროფსიქოლო თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებში ბრაზის მართვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვზე ძალადობით მის ფსიქიკას ვამახინჯებთ:

​ჩვენ ვამახინჯებთ ბავშვის ფსიქიკას, არამხოლოდ როდესაც ვუტყამთ ბავშვს, არამედ როდესაც ვლანძღავთ და ვამცირებთ. საქართველოში დემოკრატიულობანას თამაშის გამო სიტყვა „დასჯის“ ეშინიათ, მათ შორის მასწავლებლებსაც. დასჯა არის ძალიან კარგი ქცევითი ქმედება, მაგრამ ეს არ ნიშნავს არც ჩხუბს, არც ყურის აწევას, არც მოწიწკვნას, არც ბავშვის ჭანჭყარს. განსაკუთრებით პატარა ბავშვების ჭანჭყარი არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება. შეიძლება უბრალოდ ფიზიკური ტრავმა მიაყენო ბავშვს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ძალადობრივ მიდგომას ბავშვთან შედეგი არ აქვს:

„ყველა ეს ქმედება: ჭანჭყარი, ჩქმეტა, ყურის აწევა, ამახინჯებს ბავშვს, ​შედეგზე ვერ გაყავხარ. ბავშვი იღებს შენს მოდელს, მშობელს ყოველთვის ვეუბნები: ახლა შენ ერევი და ძალადობ, მერე ის მოგერევა და არ დაიწუწუნო. ეს ხდება ყოველთვის, 100%-ით ასეა.“

„ჩვენ ძალიან უნდა დავფიქრდეთ, როდესაც ვერ ვმართავთ ჩვენს სიბრაზეს და ემოციებს. ეს არავის არ მოსწონს საბოლოო ჯამში. რომ იცოდეთ, მოძალადე ყველაზე უბედური ადამიანია თვითონ. რამდენჯერ უთქვამთ მშობლებს, რომ მერე საშინელი სინანულის განცდა აქვთ. თავმოყვარეობა არ გაძლევს საშუალებას, რომ შენს შვილს ბოდიში მოუხადო. უნდა მოუხადო!“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად