Baby Bag

რა უნდა ისწავლოს ბავშვმა ოჯახში? - 12 მთავარი მაგალითი, რომელიც შვილმა მშობლისგან უნდა მიიღოს

რა უნდა ისწავლოს ბავშვმა ოჯახში? - 12 მთავარი მაგალითი, რომელიც შვილმა მშობლისგან უნდა მიიღოს

ბავშვები ზრდისა და განვითარების პროცესში უამრავ ჩვევას იძენენ როგორც ფორმალურ სასწავლო გარემოში, ასევე საკუთარი ცხოვრებისეული გამოცდილების შედეგადაც. ყველაზე მნიშვნელოვან გაკვეთილებს ბავშვები ოჯახში იღებენ.

მნიშვნელოვანია, რომ მშობლებმა შვილებს ოჯახში ისეთი მაგალითი მისცენ, რომელიც მათთვის სასარგებლო იქნება. ეცადეთ, თქვენმა შვილმა თქვენგან მხოლოდ კარგი ქცევები შეითვისოს. მაგალითები, რომლებიც ბავშვმა ოჯახისგან უნდა მიიღოს, შემდეგია:

  • ოჯახის წევრებს შორის მუდმივი და გულწრფელი კომუნიკაცია
  • ემოციების გულწრფელად გამოხატვა და საკუთარ განცდებზე გულახდილი საუბრები
  • მადლიერებისა და სოლიდარობის განცდა
  • ოჯახის წევრების მშვიდობიანი და ჰარმონიული თანაცხოვრება
  • ერთობლივი მხიარულება და ხშირი ოჯახური დიალოგები
  • სიკეთე, ალტრუიზმი და ერთმანეთის მხარდაჭერა
  • ოჯახური რუტინა, ორგანიზებულობა და წესრიგი
  • პასუხისმგებლობების გადანაწილება ოჯახის წევრებს შორის
  • ბილწსიტყვაობისგან თავისუფალი მეტყველება
  • ბრაზის მართვა და ემოციური წონასწორობის შენარჩუნება
  • მიზნების დასახვა და მათთვის ბრძოლა
  • სიტყვისა და საქმის შესაბამისობა (მშობელმა არ უნდა თქვას ერთი და არ უნდა გააკეთოს მეორე)

ბავშვები გარშემომყოფების ქცევის იმიტირებას ახდენენ, სწორედ ამიტომ, მნიშვნელოვანია, რომ მშობლები ყოველთვის მათთვის კარგი მაგალითის მიცემაზე ზრუნავდნენ. ბავშვი მშობლის ყველა სიტყვასა და ქმედებას ისრუტავს, რის გამოც ოჯახური გარემო მასზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. როლური მოდელი, რომელსაც მშობელი შვილს სთავაზობს, ზოგჯერ მისი განვითარებისა და სოციალური უნარების შეძენისთვის საზიანოა. თუ ეთანხმებით მოსაზრებას, რომ ბავშვები მაგალითებით სწავლობენ, მათ აღზრდასა და განვითარებაზე ზრუნვა, პირველ რიგში, სახლიდან დაიწყეთ!

წყარო: ​youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ქცევითი დარღვევები, რაც ეკრანდამოკიდებულებას ახლავს თან, შესაძლოა, აუტიზმთან იყოს საერთო,“ - ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ბახტაძე

ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ბახტაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ვირტუალური აუტიზმის შესახებ საუბრობს, რომელიც სამედიცინო ტერმინოლოგიაში დამკვიდრებული დაავადება არ არის. სოფო ბახტაძის თქმით, ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში აუტიზმის მსგავს ქცევით დარღვევებს იწვევს:

„ვირტუალური აუტიზმი, დავაკონკრეტებ, რომ ჯერ არ არის სამედიცინო ტერმინოლოგიაში როგორც დაავადება იდენტიფიცირებული. თუმცა ეს ტერმინი გაჩნდა იმასთან დაკავშირებით, რომ შესაძლებელია, ის ქცევითი დარღვევები, რაც ეკრანდამოკიდებულებას ახლავს თან იყოს საერთო აუტიზმთან, ვინაიდან მოგეხსენებათ, რომ აუტიზმი ნეიროფსიქიატრიული დაავადებაა. მისთვის დამახასიათებელია ვერბალური და არავერბალური კომუნიკაციის პრობლემა, სოციალური ინტერაქციის სიღარიბე და თვალის თვალთან კონტაქტი. აუტიზმის დიაგნოსტირების ქვაკუთხედი სწორედ ეს სამი ძირითადი ფაქტორია.“

სოფო ბახტაძე ეკრანდამოკიდებულების უმთავრეს უარყოფით ეფექტად სოციალურ იზოლაციას მიიჩნევს:

„ეკრანდამოკიდებული ბავშვი მეტ-ნაკლებად იზოლირებულია გარესამყაროსგან. ვისაც ეს პრობლემა აქვს ოჯახში, ყველა დამეთანხმება, რომ მათ ძალიან აწუხებთ, რომ ბავშვი იზოლირებულია სოციუმისგან. მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ იზოლაცია არის ის, რაც მას საერთო შეიძლება ჰქონდეს აუტიზმთან. სოციალური დისტანცირება აუცილებლად უნდა გავმიჯნოთ სოციალური იზოლაციისგან. ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს, რომელიც მიჯაჭვულია ეკრანთან თავისი გასართობი თუ სოციალური აქტივობის დროს, დაემატა აკადემიური საქმიანობაც. ეკრანმა მიიღო აკადემიური ატრიბუტის, აკადემიური ხელსაწყოს ფუნქცია. აქ უკვე მივიღეთ ეკრანდამოკიდებულების დაჯამებული, სუმირებული ეფექტი. ამიტომ მშობელი უნდა იყოს ფრთხილად და ძალიან ყურადღებით, რომ მისი შვილის ეკრანდამოკიდებულება არ გადაიზარდოს ქრონიკულ სოციალურ იზოლაციაში.“

წყარო: ​პირადი ექიმი - მარი მალაზონია

წაიკითხეთ სრულად