Baby Bag

„სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

​პედიატრი თემურ მიქელაძე „იმედის დღეში“ ბავშვებზე ეკრანდამოკიდებულებისა და აგრესიული ონლაინ თამაშების ნეგატიურ ზეგავლენის შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ მსგავსი თამაშები მოზარდებისთვის გაცილებით საშიშია, ვიდრე ონლაინ სწავლება:

„ონლაინ სწავლება და ონლაინ გაკვეთილები არასდროს ისეთ მავნე ზეგავლენას არ მოახდენს ბავშვზე, როგორც მის მიღმა აგრესიაზე გადაწყობილი თამაშები. სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები. ბავშვები კარჩაკეტილები ხდებიან, აწუხებთ უძილობა, თავის ტკივილი, ღებინების შეგრძნება, მუცლის ტკივილი, ზოგადი სისუსტე. ეს სწორედ მავნე ზემოქმედებისგან გამოწვეული პრობლემაა.“

„ღამის საათებში, განსაკუთრებით ჩაბნელებულ ოთახებში, როდესაც ბავშვი არის გაჯეტებზე დამოკიდებული, ეკრანზე დამოკიდებული, გამოსხივებამ, შესაძლოა, გამოიწვიოს მელატონინის სინთეზის დაქვეითება. აქედან გამომდინარე დილით ბავშვი შეიძლება იყოს გამოუძინებელი, წამოვიდეს დასწავლის პრობლემები. ონლაინ გაკვეთილებზე ან სკოლაში წასვლისას ბავშვი შეიძლება იყოს გონებაგაფანტული. სწორედ ამიტომ, მთავარია მშობლის ჩართულობა. თუ იქნება მშობლის ჩართულობა, ბავშვს მაქსიმალურად თავიდან ავაცილებთ ამ ზოგად პრობლემებს,“ - აცხადებს ​თემურ მიქელაძე.

​ბავშვების ეკრანდამოკიდებულების საკითხზე საუბრობს ორგანიზაცია „მშობლები განათლებისთვის“ დირექტორი მეგი კავთუაშვილიც, რომელიც აცხადებს, რომ მშობლებს ინტერნეტის დადებითი მხარეების დანახვა უძნელდებათ:

„სოციალურმა აქტივობებმა, საგანმანათლებლო აქტივობებმა პანდემიის პირობებში ეკრანზე გადაინაცვლა. ​ჩვენი შვილები გახდნენ უფრო მეტად ეკრანდამოკიდებულები. ამან გაზარდა კონფლიქტები მშობლებსა და შვილებს შორის. მშობლების დიდ ნაწილს მიაჩნია, რომ ინტერნეტი არის არა სიკეთე და შესაძლებლობები, არამედ პირიქით, ის თაობას აფუჭებს, ღუპავს და ა.შ. ზოგიერთი ადამიანი წერდა, რომ სჯობს ინტერნეტი გრაფიკით მოგვეწოდებოდეს, სჯობს, რომ საერთოდ არ არსებობდეს. მშობლებს აინტერესებდათ, როდის შეწყდება ინტერნეტით ბავშვების კვება და ა.შ.“

„ჩვენ ვცხოვრობთ ციფრულ ეპოქაში. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ინტერნეტი ცუდია, მაგრამ ეს მშობლებისთვის დამარცხებაა. გამორიცხულია, რომ მშობელი ამ პროცესს დაუპირისპირდეს. ერთადერთი გამოსავალი არის ის, რომ კი არ ვებრძოლოთ იმას, რაც ჩვენთვის კარგია, არამედ ტექნოლოგიები ჩავაყენოთ ჩვენს სამსახურში,“ - აცხადებს მეგი კავთუაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ქცევითი დარღვევები, რაც ეკრანდამოკიდებულებას ახლავს თან, შესაძლოა, აუტიზმთან იყოს საერთო,...
​ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ბახტაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ვირტუალური აუტიზმის შესახებ საუბრობს, რომელიც სამედიცინო ტერმინოლოგიაში დამკვიდრებული დაავადება არ არის. სოფო ბახტაძის თქმით, ეკრანდამოკიდებულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, ბევრს დარბის, მოძრაობს,“ - ნინო მარგველაშვილი

„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, ბევრს დარბის, მოძრაობს,“ - ნინო მარგველაშვილი

ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლენის შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როდესაც მშობელი ხედავს, რომ რაღაც ისე ვერ არის, როგორც უნდა იყოს ბავშვთან, ​ბავშვი ძალიან აქტიურია, მუდმივად სტარტზეა, ძალიან ბევრს ლაპარაკობს, ეჭრება საუბარში, არ არის ორგანიზებული, არ შეუძლია ერთ აქტივობაზე კონცენტრაცია, ჩემი რჩევა იქნება, რომ მშობელი მხოლოდ პედიატრს ნუ ენდობა. ამ შემთხვევაში მშობელმა პედიატრთან ერთად აუცილებლად უნდა მიიყვანოს ბავშვი ფსიქოლოგთან, რათა მოხდეს მისი უმაღლესი ფსიქიკური ფუნქციების შეფასება.“

ნინო მარგველაშვილმა ქცევის იმ გამოხატულებებზეც ისაუბრა, რაც ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის შემთხვევაში ზედაპირულად ვლინდება:

„ქცევის მთავარი გამოხატულება, რაც ჩანს ზედაპირზე, არის ის, რომ ​ბავშვი არის უყურადღებო, არ არის ორგანიზებული, ხშირად ავიწყდება მასწავლებლის ინსტრუქცია, კარგავს ნივთებს, არ შეუძლია, რომ ერთ აქტივობას ბოლომდე მიჰყვეს. ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, მუდამ სურს, რომ თითებით რაღაც ითამაშოს, ფეხი რაღაცას მიადოს. ის ბევრს დარბის, მოძრაობს. იმპულსურობაში იგულისხმება, რომ ადამიანს არ აქვს თვითკონტროლის შესაძლებლობა. მას არ შეუძლია რიგის დაცვა. კლასში სანამ მასწავლებელი კითხვას დაასრულებს, მანამდე აქვთ პასუხი. ეს ყველაფერი არის ის, რაც ზედაპირზეა.“

„ქცევის პრობლემა ზედაპირია. ამის ქვეშ ძალიან ბევრ გამოწვევასთან აქვთ საქმე მშობლებსა და ბავშვს. ​ძალიან ხშირია ამ ბავშვებში სპეციფიკური დასწავლის დარღვევა. უმეტესად ეს არის მართლწერის პრობლემა, ბავშვებს უჭირთ საკუთარი აზრის ფურცელზე გადატანა, უძნელდებათ მათემატიკური კალკულაციები. ერთ-ერთი მთავარი, რასაც ფსიქოლოგი გამოიკვლევს, არის: აქვს თუ არა ბავშვს პრობლემა აღმასრულებელ ფუნქციებში. ეს არის ის, რაც ყველაზე ბოლოს მწიფდება ჩვენს თავის ტვინში. ეს არის მიზნის დასახვა და მისი მიყოლა, რომ როდესაც ახალი სტიმული შემოდის, გადავლახოთ, იმიტომ, რომ მიზნისკენ მივდივართ. სამწუხაროდ, ასეთ ბავშვებს უჭირთ მიზნის ბოლომდე მიყოლა. მათ ასევე აქვთ დროის შეგრძნების პრობლემა. უჭირთ, რომ სწორად შეაფასონ დრო. ხშირად დეტალებს არ აქცევენ ყურადღებას. მათ ძალიან უჭირთ დავალების დაწყება. ყველაფერს აკეთებენ, რომ გადაავადონ დავალების დაწყება. ბავშვი ექვს ან შვიდ სიმპტომს მაინც უნდა აკმაყოფილებდეს, სხვადასხვა გარემოში უნდა ვლინდებოდეს ქცევა და ეს აუცილებლად უნდა უშლიდეს ხელს ყოველდღიურ ფუნქციონირებაში, რომ დაისვას ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის დიაგნოზი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო მარგველაშვილი საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „კომუნიკატორი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„კომუნიკატორი“

წაიკითხეთ სრულად