Baby Bag

რატომ უნდა ეძინოს ბავშვს სიბნელეში?

რატომ უნდა ეძინოს ბავშვს სიბნელეში?

ძილის დროს ორგანიზმი ბიოლოგიური სისტემის აღდგენას და გაძლიერებას ახერხებს. მნიშვნელოვანია, რომ ძილის დროს არაფერი გვაწუხებდეს, არც ზედმეტი ხმაური, არც შუქი. განსაკუთრებით ​მნიშვნელოვანია, რომ ბნელ საძინებელში გვეძინოს, რადგან ჰორმონი მელატონინი სიბნელეში გამომუშავდება. როდესაც ორგანიზმში ჰორმონ მელატონინის დეფიციტი არ არის, ავადობის სიხშირე მნიშვნელოვნად იკლებს, ბედნიერების ხარისხი კი მატულობს.

ჩვენს სტატიაში იმ მიზეზებზე გესაუბრებით, რომელთა გამოც თქვენი პატარა საწოლში დროულად უნდა დააწვინოთ და მას საძინებელში კომფორტული პირობები შეუქმნათ.

22 საათზე ორგანიზმში სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდენობა ორმაგდება და სხეულის ტემპერატურა იკლებს. დაახლოებით ერთ საათში თითოეულ უჯრედში აღდგენითი პროცესები იწყება. ​ღამის თორმეტი საათისთვის ჩვენს ცნობიერებას ძილი იპყრობს, ტვინი კი მუშაობას განაგრძობს. ღამის პირველ საათზე ძილი ზედაპირულია. ღამის ორ საათზე ადამიანის ორგანიზმში ღვიძლის გარდა ყველა ორგანო ისვენებს. ღამის სამი საათისთვის არტერიული წნევა ქვეითდება, გულისცემა და სუნთქვის სიხშირე იკლებს.

ღამის ოთხ საათზე ტვინს მცირე რაოდენობის სისხლი მიეწოდება და ის გაღვიძებისთვის მზად არ არის. ღამის ხუთ საათზე თირკმელი ისვენებს და კუნთები განიტვირთება. დილის ექვსი საათიდან ორგანიზმი გაღვიძებისთვის იწყებს მზადებას. დილის შვიდი საათისთვის იმუნური სისტემა გაჯანსაღებულია.

​სრულფასოვანი ძილი აუცილებელია ბავშვის ნორმალური განვითარებისა და იმუნური სისტემის გაძლიერებისთვის. იმისთვის, რომ ბავშვმა კარგად გამოიძინოს, მას სიბნელეში უნდა ეძინოს. თუ ბავშვის ორგანიზმში ჰორმონ მელატონინის დეფიციტი შეიქმნა, მისი ძილ-ღვიძილის რეჟიმის მოწესრიგება და რეგულაცია გართულდება, რაც პატარას განწყობაზე ნეგატიურად აისახება.

მომზადებულია​ brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

„რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, დავწერე ამ წიგნში,“- თიკო ჩხეიძე

მოდელმა თიკო ჩხეიძემ შვილის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილის გადასატანად წიგნი დაწერა. თიკო ჩხეიძის თქმით, „აღსარება დედისა“ მშობლის შვილთან დიალოგია და მასში ყველაფერია ნათქვამი, რისი თქმაც დედას ტატასთვის სურდა:

„წიგნის წერის პროცესში ერთგვარი ურთიერთობა იყო ტატასთან. მე და ტატა ვსაუბრობდით და თან რაღაც იწერებოდა. წერის გამოცდილება არ მქონდა. რომ დაიწყო ეს დიალოგი, დამთავრდა იქ, სადაც დამთავრდა წიგნი. როდესაც კითხულობს მკითხველი, მეც იმავე ემოციებს განვიცდიდი, როგორ ემოციებშიც არის მკითხველი. რაც მინდოდა, რომ მესაუბრა ტატასთან, რაზეც გული დამწყდა, რომ ეს რატომ გავაკეთე ასე, მე ეს დავწერე ამ წიგნში. მინდა სხვა დედამ, სხვა ადამიანმა წაიკითხოს და თვითონ გადაწყვიტოს შვილთან ასე სჯობს ურთიერთობა, თუ თვითონ როგორც ურთიერთობს ისე...

წიგნში არაფერი არ არის ფანტაზიით. ყველაფერი არის სიმართლე. ვიჯექი, ვფიქრობდი, როგორ იტყოდა ამას ტატა, მე რა პასუხს გავცემდი და მერე მართლა თვითონ მოდიოდა ყველაფერი. ცოცხალია წიგნი, როდესაც კითხულობ. წიგნში ტატას ნახატებია. ტატასთან სიახლოვეს ისედაც ყოველთვის ვგრძნობ.

არ ვიცი რჩევას რამდენად მივცემ სხვა მშობლებს ან რამდენად მიიღებს მსგავს სიტუაციაში ადამიანი, ძალიან რთულია... ღმერთთან ურთიერთობა არ უნდა დაკარგოს. ღმერთის სიყვარული არის ყველაზე ძლიერი, რაც შეიძლება ადამიანმა იგრძნოს და იმის ძალით მერე ყველაფერი შეძლოს. იყო რთული პერიოდები, იყო შედარებით მსუბუქი დღეები. ალბათ, ყველაზე დიდი როლი პატარებმა შეასრულეს, იმიტომ, რომ ახლა მათზე ვართ გადაწყობილები. წიგნის ბოლოში მათთვის მაქვს პატარა წერილი, რომელიც ვფიქრობ, ცხოვრებისეულ გზას უჩვენებს,“- თიკო ჩხეიძემ წიგნის შესახებ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად