Baby Bag

„მთავარი შეცდომა, რომელსაც მშობლები უშვებენ, არის დაუკვირვებლობა მაშინ, როდესაც პატარა ტირის,“ - ექიმი რობერტ ჰამილტონი

„მთავარი შეცდომა, რომელსაც მშობლები უშვებენ, არის დაუკვირვებლობა მაშინ, როდესაც პატარა ტირის,“ - ექიმი რობერტ ჰამილტონი

ექიმმა რობერტ ჰამილტონმა ატირებული ბავშვის დამშვიდების ცნობილ მეთოდზე ისაუბრა, რომელიც მისი აღმოჩენაა:

„როდესაც ბავშვი გვიჭირავს, მას ხელებს თავისი სხეულის გარშემო ვახვევინებთ და ვარწევთ ზემოდან ქვემოთ. ეს პოზა მას ახსენებს პერიოდს, როდესაც დედის მუცელში იყო. ​სწორედ ეს მოქმედებს დამამშვიდებლად. არსებითად რასაც ვაკეთებთ, არის ბავშვის სწორად რწევა. ამით ვუქმნით მას კომფორტს.“

რობერტ ჰამილტონის თქმით, მისი მეთოდი ყველაზე მეტად სამ თვემდე ასაკის ბავშვებთან ამართლებს:

„ეს მეთოდი ყველაზე მეტად გამოსადეგია დაბადებიდან სამ თვემდე. ამის შემდეგ ბავშვი მძიმდება და მისი დაჭერა ძნელდება. სამი თვის შემდეგ ეს მეთოდიც აღარ მოქმედებს. ჩვენ ვსაუბრობთ სიცოცხლის პირველ სამ თვეზე. ასეთ სიტუაციაში, ვფიქრობ, იდეალურია ჩვილის ყოფნა დედის მკლავებში. ეს ასეც უნდა იყოს. აქედან გამომდინარე, არ ვღელავ, რომ ბავშვს მუდმივად ხელში აყვანის სურვილი ექნება.“

​არავის სურს, რომ თავისი პატარა გაურკვევლად ტიროდეს. მშობლები ერიდებიან ბავშვს შეუქმნან კომფორტი. ჩემი აზრით, ბავშვს ზოგჯერ უბრალოდ სურს, რომ დედამ აიყვანოს. ამ დროს მშობლებს არ სურთ, რომ გაანებივრონ იგი, ამიტომ უარს ეუბნებიან დამშვიდებასა და მოვლაზე. მთავარი შეცდომა, რომელსაც მშობლები უშვებენ, არის დაუკვირვებლობა მაშინ, როდესაც პატარა ტირის,“ - აღნიშნულ საკითხზე ექიმმა ჰამილტონმა LIFE FM -ის გადაცემაში FM პედიატრი ისაუბრა.

წყარო: ​FM პედიატრი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს ტირილის შესაძლებლობა?
​​ბავშვის ტირილი მშობლებს ძალიან აშინებთ. ისინი ატირებული შვილის სწრაფად დამშვიდებას ცდილობენ, რადგან ფიქრობენ, რომ ტირილი ბავშვს აზიანებს, რაც არასწორი მიდგომაა. ტირილი ბავშვს სიმძიმისა და ცუდი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა მნიშვნელობა აქვს პირადი სივრცის არსებობას ბავშვის ცხოვრებაში?

რა მნიშვნელობა აქვს პირადი სივრცის არსებობას ბავშვის ცხოვრებაში?
რა მნიშვნელობა აქვს პირადი სივრცის არსებობას ბავშვის ცხოვრებაში, რა ფსიქოლოგიური პრობლემები შეიძლება შეუქმნას ბავშვს პირადი სივრცის დარღვევამ მშობლის მიერ? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ფსიქოლოგიის მაგისტრი თათია მჟავია.
- ხშირად მშობლები ისე, რომ ვერ აცნობიერებენ ბავშვების პირად სივრცეს არღვევენ.
 ბავშვებისთვის პირადი სივრცის მნიშვნელობაზე რომ ვისაუბროთ.
- პირველ რიგში, საჭიროა განვმარტოთ, რა არის პირადი სივრცე და რას ნიშნავს პირადი სივრცის დარღვევა. პირადი სივრცე შეიძლება განისაზღვროს, როგორც კომფორტული მანძილი ჩვენსა და სხვა ადამიანს შორის, რომელსაც ესაუბრებით. ეს არის ადამიანის გარშემო არსებული უხილავი საზღვარი, რომელსაც იგი ფსიქოლოგიურად თავისად თვლის. პირადი სივრცის არსებობა გვეხმარება თავი დაცულად და კომფორტულად ვიგრძნოთ. თუ ვინმე შემოიჭრება თქვენს პირად სივრცეში ეს ნიშნავს, რომ ის ძალიან ახლოსაა თქვენთან და არღვევს თქვენს პერსონალურ საზღვრებს.
ბავშვის ასაკის მატებასთან ერთად იზრდება პირადი სივრცის ზრდის მოთხოვნილებაც. დაახლოებით 1 წლის ასაკიდან, როდესაც პატარები ცდილობენ დამოუკიდებლად გადადგან ნაბიჯები, სწორედ მაშინ იწყება საკუთარი სივრცის აღქმა და პირადი სივრცის მოთხოვნილება.
პირადი სივრცის მნიშვენლობა იზრდება გარდატეხის პერიოდში, როდესაც მოზარდი ცდილობს, შეისწავლოს საკუთარი თავი, როგორც ოჯახის წევრებისაგან დამოუკიდებელი პიროვნება. პირადი სივრცის საჭიროებას ზრდის ასევე, მოზარდის ორგანიზმში მიმდინარე ფიზიკური ცვლილებებიც. ბავშვის განვითარების ყველა ეტაპზე მნიშვენელოვანი ფაქტორია, რომ ისინი გრძნობდნენ მშობლებისა და ოჯახის წევრების მხრიდან მხარდაჭერასა და მათი პირადი სივრცის პატივისცემას.


​ 
- რა ფსიქოლოგიური პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს პირადი სივრცის რღვევამ ბავშვებში?
- ხშირად პირადი სივრცის რღვევა ასოცირდება დისკომფორტის, დაუცველობისა და შიშის განცდასთან. რა თქმა უნდა, ბავშვებთან ეს განცდები უფრო გამძაფრებულია. საკუთარი პირადი სივრცის არსებობა ბავშვს ეხმარება თავი დაცულად და მშვიდად იგრძნოს, პატარამ უნდა იცოდეს, ვის აქვს შეხების, ჩახუტების უფლება.
როდესაც ბავშვი ან მოზარდი არ ფლობს ინფორმაციას პირადი სივრცის შესახებ, ისინი ხშირად არღვევენ სხვის პირად სივრცესაც, რაც თავისთავად ქმნის სოციალურ, სირთულეებს, პატარებს უჭირთ თანატოლებთან და უფროსებთან კონტაქტი, ვერ ახერხებენ თანატოლებთან კომუნიკაციის სწორად დაამყარებას. 

- შესაძლოა თუ არა მცირეწლოვან ასაკში პირადი სივრცის დარღვევამ ზრდასრულ პერიოდში რაიმე სახის პრობლემა შეუქმნას ბავშვს?
- თუ ზრდასრული ადამიანი ვერ ახერხებს, დაიცვას საკუთარი პირადი სივრცე, ის ვერ შეძლებს, პატივი სცეს სხვის პირად სივრცესაც. ასეთ დროს პრობლემები ჩნდება ინტერპორსნალურ და სოციალურ ურთიერთობებში. პიროვნებას უჭირს საკუთარი სურვილებისა და განცდების გაცნობიერება და რეალიზება.
- რას ურჩევდით მშობლებს?
- მშობლებს ვურჩევ, ბავშვებს რაც შეიძლება დროულად, ასაკის შესაბამისად მიაწოდონ ინფორმაცია პირადი სივრცის შესახებ. ოჯახის წევრები ბავშვებისთვის ერთგვარი „როლური მოდელები“ ვართ, ჩვენს მაგალითზე ისინი სწავლობენ საკუთარი და სხვისი პირადი სივრცის პატივისცემას. ოჯახში შეძლებისდაგვარად უნდა იყოს გამოყოფილი ბავშვისთვის პირადი ოთახი ან კუთხე. ხშირად უფროსები ისე ვარღვევთ ბავშვებისა და მოზარდების პირად სივრცეს, რომ ვერც კი ვაცნობიერებთ ამას. ამიტომაცაა მნიშვნელოვანი ბავშვობისა და მოზარდობის პერიოდში მათი მხარდაჭერა და მოსმენა, პირველ რიგში, ბავშვები თავს დაცულად თქვენ გვერდით უნდა გრძნობდნენ.
 შეეცადეთ, ბავშვის ოთახში არ შეხვიდეთ დაკაკუნებისა და ნებართვის გარეშე, ანგარიში გაუწიეთ მის „არას“, მიეცით უფლება დამოუკიდებლად მოიწესრიგოს თავი (ასაკის შესაბამისად). ასეთი მიდგომით პატარები სწავლობენ თქვენი პირადი სივრცის პატივისცემასაც. პირადი სივრცის უზრუნველყოფა მოზარდს უქმნის განცდას, რომ მშობლები და გარშემომყოფები მას პატივს სცემენ.


ბავშვისთვის პირადი სივრცის სწორად დაწესება ისეთივე მნიშვენლოვანია, როგორც თქვენი ზრუნვა და სიყვარული, ამიტომ არ მოერიდოთ თქვენი შვილებისთვის სათანადო ცოდნის მიწოდებას პირადი სივრცის შესახებ და არასოდეს შეეცადოთ ზედმეტად დაარღვიოთ მათი პირადი საზღვრები. 

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად