Baby Bag

გაიცანით დიდი, ბედნიერი ოჯახი, რომელშიც 6 ტყუპისცალი ცხოვრობს

გაიცანით დიდი, ბედნიერი ოჯახი, რომელშიც 6 ტყუპისცალი ცხოვრობს

ანი დავითინიძე მარიამის, ოთოს, ნიკოლოზის, ლიზას, ალექსანდრეს და იოანეს დედაა. დიდ და ბედნიერ ოჯახში 6 ტყუპისცალი ცხოვრობს:

„ყოველთვის ვოცნებობდი, რომ 5 შვილი მყოლოდა. განსაკუთრებით მინდოდა ტყუპები. ბავშვობიდან ვაგროვებდი ტყუპ-ტყუპ რაღაცებს, ტყუპი თხილი, ტყუპი კაკალი.

პირველად რომ გავიგეთ ტყუპები გვეყოლებოდა, გადარეულები ვიყავით. მეორედ არ ველოდებოდით, რომ ტყუპები უნდა ყოფილიყვნენ და ისევ ტყუპები აღმოჩდნენ. მესამე ჯერზე სულ ახალი ემოციები წამოვიდა.

მე და ჩემს მეუღლეს შეძლებისდაგვარად გვაქვს გადანაწილებული მოვალეობები. იმას თავისი მოვალეობები აქვს, მე - ჩემი. დიდები მთლიანად მამაზე არიან გადასულები, რაც პატარები გაჩნდნენ. მამას დაჰყავს აქეთ-იქით. ღამე ერთად ვუმკლავდებით ჩვენს ტყუპებს. ასე ვანაწილებთ დროს.

ასე ვიზრდებით ერთად და მხიარულად ვართ მთელი ოჯახი,“ - თავისი დიდი ოჯახის შესახებ ანი დავითინაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად