Baby Bag

მამამ შვილს დაბადების დღეზე საკუთარი გული აჩუქა - მოისმინეთ მისი უკანასკნელი სიტყვები

მამამ შვილს დაბადების დღეზე საკუთარი გული აჩუქა - მოისმინეთ მისი უკანასკნელი სიტყვები

მამამ შვილს საკუთარი გული აჩუქა და უკანასკნელი სიტყვები ვიდეო მიმართვაში უთხრა:

„გამარჯობა, შვილო. 

მე შენთვის ახალი გული ვიპოვე. უბრალოდ მინდა, რამდენიმე თემაზე გელაპარაკო. მინდა, დედას ყოველთვის მოუსმინო, რადგან ის შენი საუკეთესო მეგობარია. ოჯახი კი ძალიან მნიშვნელოვანია. გოგოები - შენ მათთვის ჯერ პატარა ხარ, მაგრამ როცა დრო დადგება, მათ პრინცესებივით მოექეცი, რადგან ისინი მართლა პრინცესები არიან. თუ იტყვი, რომ რაღაცას გააკეთებ, აუცილებლად შეასრულე, რადგან შენი სიტყვები კანონი უნდა იყოს. თუ ფულის შოვნის საშუალება მოგეცემა, აუცილებლად გამოიყენე. თუ ამისთვის თავის შეწუხება დაგჭირდება მაშინაც... არ უნდა იყო მამაშენივით სულელი. ყველაფერი გაცილებით მარტივია, როცა ფული გაქვს. არ მოწიო და არ გაეკარო ნარკოტიკს, იყავი კეთილი და გულახდილი. როცა ვინმე შენთვის ზიანის მოყენებას გადაწყვეტს, კაცურად მოიქეცი და თავი დაიცავი. შეეცადე, რომ ცუდმა დღეებმა შენზე გავლენა არ იქონიოს. ცხოვრებაში ბევრი კარგი რამ არსებობს. მე ყოველთვის შენ გვერდით ვიქნები, ზუსტად აქ...მოგვიანებით შევხვდებით...მე შენ მიყვარხარ!“ - სწორედ ეს სიტყვები წარმოთქვა ვიდეოს ჩაწერისას მამამ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად