Baby Bag

უკრაინელ ბავშვებს მშობლები სკოლაში სპეციალური სტიკერებით უშვებენ, რომელზეც მათი სისხლის ჯგუფის, მისამართის და მშობლების ვინაობის შესახებ ინფორმაციაა დატანილი

უკრაინელ ბავშვებს მშობლები სკოლაში სპეციალური სტიკერებით უშვებენ, რომელზეც მათი სისხლის ჯგუფის, მისამართის და მშობლების ვინაობის შესახებ ინფორმაციაა დატანილი

უკრაინაში არსებული დაძაბული ვითარების ფონზე, მშობლები ბავშვებს სკოლებში განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომების მიღებით უშვებენ.

today.com-ის მიერ გავრცელებული ინფორმაციით, უკრაინელი მშობლები, რომლებიც შვილების უსაფრთხოებაზე განსაკუთრებით ღელავენ, შვილებს სკოლებში სპეციალური სტიკერებით გზავნიან. სტიკერზე ბავშვების სისხლის ჯგუფის, მათი მშობლების სახელების და გვარების, ასევე მისამართების შესახებ ინფორმაციაა დატანილი. სტიკერებისთვის მხოლოდ ერთი განსაზღვრული ფორმატი არ არსებობს. თითოეული მშობელი თავად ირჩევს, რა ინფორმაცია დაიტანოს სტიკერზე.

today.com-ის ინფორმაციით, ზოგიერთმა სკოლამ მსგავსი სტიკერების ტარება ბავშვებისთვის სავალდებულო გახადა.

ერთ-ერთმა უკრაინელმა მშობელმა კრისტინამ today.com-თან საუბრისას განაცხადა, რომ ის უფროს შვილს სკოლაში უშვებს, უმცროსებს კი, რომლებიც ბაღის ასაკის ბავშვები არიან, სახლში ტოვებს. კრისტინას თქმით, ბაღი სკოლისგან შორს არის და საგანგებო ვითარების შემთხვევაში, სამივე ბავშვის დროულად გამოყვანას ვერ შეძლებს, რის გამოც უმცროსებს ბაღში არ უშვებს.

წყარო: ​sheknows.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,აიცერით, იმისთვის, რომ გადარჩენის მეტი შანსი გქონდეთ და არა იმისთვის, რომ რესტორანში შეგიშვან...''

,,აიცერით, იმისთვის, რომ გადარჩენის მეტი შანსი გქონდეთ და არა იმისთვის, რომ რესტორანში შეგიშვან...''

ექიმი შოთა ინასარაძე სოციალურ ქსელში კოვიდკლინიკაში არსებულ ვითარებას აღწერს, მოსახლეობას ვაქცინაციისკენ მოუწოდებს და პოსტს სოციალურ ქსელში აქვეყნებს, რომელსაც ​MomsEdu.ge უცვლელად გთავაზობთ: 

,,ალბათ ვრცელი პოსტი გამომივა, თუ წაიკითხავთ ბოლომდე გულისყურით და გაიაზრებთ, ამით პირველ რიგში საკუთარ თავს დაეხმარებით და შემდგომ გვერდით მდგომებს....

უმეტესობამ იცით, რომ ვწევარ კოვიდ კლინიკაში, იქ სადაც ვმუშაობდი და ღვთის წყალობით დიდი სანაცნობო წრეც მყავს, ნუ მე კარგად ვარ, არ ვიწუწუნებ ჩემზე არაფერს, უბრალოდ მინდა გადმოგცეთ, თუ რა საშინელება ხდება დღევანდელ რეალობაში....

გასვლა არ მინდა რეანიმაციაში, იმიტომ რომ ყოველ გასვლაზე ახალ პაციენტს ვხედავ, სამწუხაროდ, დილით ნანახი საღამოს ვეღარ მხვდება და პირიქით.... ასაკს მნიშვნელობა არ აქ, სამწუხაროდ ეხლა როცა ამას ვწერ, 20 წლის ბიჭი იბრძვის.... საახლობლო, სანაცნობო მირეკავს და ვიგებ, რომ ერთერთი აპარატზე გადაიყვანეს, მეორეს უკვე გულმა ვერ გაუძლო და..... ეს ხდება მეგობრებო მუდმივად, უწყვეტ რეჟიმში...

სამწუხაროდ, ყველა აუცრელია...

ნუ ფიქრობთ იმას, რომ 2 წელიწადში რას გამოიღებს ეს აცრა, იმიტომ რომ ამ ხალხს ეს 2 წელიც არ ჰქონდათ, იმისთვის რომ, საკუთარ ოჯახს ჩახუტებოდნენ.... დავფიქრდეთ, არ ჯობია თუნდ 2 დღით მეტად ვიყოთ ერთად?

მე მინდა ავიცრები მინდა არა, ჩემი საქმის მე ვიცი.... ეს მიდგომა იცით როდისაა მართალი? აი რო დაფიქრდები და უკან მოიხედავ... იქ კი ვერ აღმოაჩენ ვერაფერს და ვერავის. როცა თამამად გეთქმის, რომ შენი ამ ქვეყნიდან წასვლით ცრემლი არავის არ მოადგება.... როცა არავის არ უყვარხარ და სულ მთლად მარტო სული ადამიანი ხარ.... ესეთები კიდე ხო არ ხართ ხალხო? მეგობარი, ცოლი, შვილი, ნათესავი, უბრალოდ ნაცნობი... იფიქრეთ მეგობრებო თქვენზეც და სხვებზეც... ვერ უძლებს ვერც ჯანდაცვა და ვერც ამ სფეროს მუშაკების ფსიქოლოგია ამდენ შავ პარკში ჩასვენებულ ხალხს, რომელთა უკან გაუბედურებული ოჯახები რჩებათ....

აიცერით, იმისთვის, რომ გადარჩენის მეტი შანსი გქონდეთ და არა იმისთვის, რომ რესტორანში შეგიშვან...'' - აღნიშნავს ექიმი. 
წაიკითხეთ სრულად