Baby Bag

WFS: „ქალთა მონაწილეობა საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ცხოვრებასა და ეკონომიკურ საქმიანობაში - არსებული ბარიერები და შესაძლებლობები“

WFS: „ქალთა მონაწილეობა საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ცხოვრებასა და ეკონომიკურ საქმიანობაში - არსებული ბარიერები და შესაძლებლობები“

ქალთა ფონდმა „სოხუმმა“, USAID-ის მხარდაჭერით, 6 სამიზნე მუნიციპალიტეტში მონიტორინგი განახორციელა თემაზე - „ქალთა მონაწილეობა საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ცხოვრებასა და ეკონომიკურ საქმიანობაში - არსებული ბარიერები და შესაძლებლობები“.

კვლევის ძირითად მიზანს წარმოადგენდა საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფის დამოკიდებულებების შესწავლა ქალის მონაწილეობის მიმართ პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებასა და ეკონომიკურ საქმიანობაში. ანგარიშში ყურადღება გამახვილდა საზოგადოებაში გაბატონებულ შეხედულებებსა და სტერეოტიპებზე ქალის როლის შესახებ, შემაფერხებელ ბარიერებსა და ხელისშემწყობ ფაქტორებზე.

„საზოგადოებრივ თუ პოლიტიკურ ცხოვრებაში ქალთა მონაწილეობა, არა მარტო სოციალური სამართლიანობის უზრუნვეყოფის და ადამიანის უფლებების დაცვის ხარისხის საზომს წარმოადგენს, ის ზოგადოებრივი კეთილდღეობის დამკვიდრების და ქვეყნის განვითარების უმნიშვნელოვანესი წინაპირობაა. ქალებს, მათი გამოცდილებიდან და გენდერული როლებიდან გამომდინარე, გააჩნიათ განსხვავებული ხედვა და მიდგომა მთელი რიგი საკითხების მიმართ. მაგალითად, ქალები კარგად გრძნობენ არსებული ეკოლოგიური, ინფრასტრუქტურული, თუ ეკონომიკური პრობლემების ნეგატიურ გავლენას, როგორც მათ, ასევე მათი ოჯახებისა და შვილების ცხოვრებაზე, ისინი უშუალოდ უპირისპირდებიან ჩვენ საზოგადოებაში არსებულ სტერეოტიპებს, ოჯახებში ქალთა მიმართ ძალადობას. კარგად ესმით მარტოხელა დედების პრობლემები, ქალთა ეკონომიკური გაძლიერების გზაზე არსებული ბარიერები... შესაბამისად, აქვთ მკაფიო ხედვა მათ ცხოვრებაში არსებული პრობლემების აღმოსაფხვრელად გასატარებელი აუცილებელი მოქმედებების შესახებ. დღეს აუცილებელია, მათი ხედვის მოსმენა და ინტეგრირება საკანონმდებლო საქმიანობაში, ეროვნული, ადგილობრივი თუ საერთაშორისო პოლიტიკის შემუშავებაში და ქალთა მონაწილეობისთვის, შესაბამისი გარემოსა და პირობების შექმნა, სახელმწიფოს უპირველესი პასუხისმგებლობა უნდა გახდეს“ - განაცხადა კვლევის ავტორმა, ეკატერინე გამახარიამ.

მონიტორინგის შედეგად გამოვლენილი გამოწვევების შესახებ დეტალურ ინფორმაციას და მათ აღმოსაფხვრელად რეკომენდებულ მოქმედებებს შეგიძლიათ გაეცნოთ პუბლიკაციაში, რომელიც ხელმისაწვდომია ქართულ ენაზე ფონდი „სოხუმის“ ვებგვერდის შემდეგ ბმულზე: http://fsokhumi.ge/index.php/ka/publikacia/genderi-meinstriming/item/12879-2022-09-30-15-48-37

R.

გენდერული თანასწორობის საპარლამენტო საბჭოს თემატური მოკვლევის ჯგუფის სამუშაო შეხვედრა
გენდერული თანასწორობის მუდმივმოქმედი საპარლამენტო საბჭომ, თემატური მოკვლევის - „ქალების წვდომა ფინანსურ რესურსებზე“ ფარგლებში, სამოქალაქო საზოგადოების წარმომადგენლებთან ზეპირი მოსმენა გაიმართა. შეხვე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​როდესმე მეც ასე მიპოვნიან, დამდნარს, დამჭკნარს, მარტოს, გაყინულს...“

„​როდესმე მეც ასე მიპოვნიან, დამდნარს, დამჭკნარს, მარტოს, გაყინულს...“

„როდესმე მეც ასე მიპოვნიან, დამდნარს, დამჭკნარს, მარტოს, გაყინულს...

მერე რა, რომ შვილი მყავს - შვილს თავისი ცხოვრება აქვს და არ დავუშვებ, ჩემს მომვლელად ყოფნაში გალიოს წლები...
როდესმე მეც ასე მიპოვნიან და ამაოდ ეცდებიან ჩემი გაყინული სხეულის გასწორებას...
ვფიქრობ, რომელი პროფესია ფასდება და არ ვიცი...
ვფიქრობ, რას გავაკეთებ, როცა ტექნოლოგიებს ვეღარ გავწვდები დაბერებული თითებით, როცა ვეღარ დავწერდაბერებული თითებით და - არ ვიცი ..
მერე რა, რომ შვილი მყავს?
როცა საღამოს, არა - ღამით - სახლში მივდივარ და თან ვიცვლი, თან ვბანაობ, თან ვჭამ, თან მეგობრებს ვპასუხობ, თან ნიუსებს ვუყურებ - უცებ, გამახსენდება, რომ ჩემი შვილი მარტო იყო მთელი დღე, ყველაფერს გადავდევ, შევდივარ და ცოტა ხნით ვეხუტები, ცოტა ხნით, რადგან - დილით ისევ სამსახურში უნდა წავიდე...
რა მოვთხოვო და რატომ მოვთხოვო ჩემს შვილს, რომელიც მთელი დღე ვერ მხედავს და საფასურად, მარტო ყოფნის, მარტო გაზრდის საფასურად - წვენი მიმაქვს და პური?

ოდესმე, მეც ასე მიპოვნიან, მარტოს, დამდნარს, დამჭკნარს, გაყინულს...

სხვა ქვეყნებშიც კვდებიან...
სხვა ქვეყნებშიც ჭკნებიან და დნებიან..

ოღონდ იქ - ჯერ ცხოვრობენ, ჯერ ცოცხლობენ და მერე კვდებიან...
ჩვენ ნელ-ნელა და დიდხანს, ნელ-ნელა და დაუფასებლად ვკვდებით, ნელ-ნელა და უცხოვრებლად, თვეობით, წლობით ვკვდებით...

ჟურნალისტი, ნანა ნადირაძე გარდაიცვალა...
ისეთი ფოტოები ვნახე, დიდხანს კვდებოდა, ვიცი...
ბევრი კვდება დღეს ასე, თვეობით, წლობით ...

მანამდე კი - ვშრომობთ, ყოველდღიური საკვებისთვის, გადასახადებისთვის...
სიბერისთვის - არა!
სიბერისთვის - ვერა!
სიბერეში მარტოს გვტოვებს სახელმწიფო, დასადნობად, დასაჭკნობად...
სანამ შრომა შეგვიძლია - გადასახადებს ვიხდით, რაც მთავარია, ვიხდით, ვიხდით დაუსრულებელ ბეგარებს...
ვყიდულობთ უვარგის და მაინც ძვირადღირებულ პროდუქტს..
უვარგის და მაინც ძვირადღირებულ მედიკამენტებს...
ვყიდულობთ ყვეელაფერს, რასაც სახელმწიფო გვყიდის ძვირად და მაინც უვარგისს...
და მერე ვრჩებით უქონელნი, უვარგისნი, დამჭკნარნი და ვკვდებით, თვეობით, წლობით, ვკვდებით ისე - ცხოვრებას ვერ ვასწრებთ...

ბოდიში, ქალბატობო ნანა, ბოდიში, რომ ვერ ავაშენეთ უკეთესი ქვეყანა...
ოდესღაც თქვენც იცინოდით, ჩემსავით...
ოდესმე, მეც ვეღარ შევძლებ გაღიმებას...
ბოდიში, ჩემს შვილს, მარტო რომ ზრდის თავს, უჩემოდ, პურის და წვენის საფასურად..
ბოდიში მე... იმისთვის, რაც მელოდება...
ვერ ვნახეთ ძალა - უკეთესი ქვეყნის ასაშენებლად...

და მადლობა ყველაას, ვისაც არსებული რეალობა მოგწონთ, ვისაც - ასე აშენებული, თუ ასე დანგრეული ქვეყანა მოგწონთ და მართალი შენიშვნისთვის მლანძღავთ, ან გვერდს მივლით - თქვენ რომ არა - მომავალს, ასე ნათლად უმომავლოდ ვერ დავინახავდი!“

აღნიშნული პოსტი ყოფილ ჟურნალისტს ნანა ნადირაძეს მიეძღვნა, რომელიც გაუსაძლისს მდგომარეობაში იმყოფებოდა. 

პოსტის ავტორი ჟურნალისტი თამო კეშელავაა

წაიკითხეთ სრულად