Baby Bag

,,ყველა გარდაცვლილი არის აუცრელი, არც ერთი აცრილი ადამიანი არ მომკვდარა''

,,ყველა გარდაცვლილი არის აუცრელი, არც ერთი აცრილი ადამიანი არ მომკვდარა''

რეანიმატოლოგ-ანესთეზიოლოგი არჩილ მარშანია სეიშელის კუნძულებზე ეპიდაფეთქების შესახებ საუბრობს. მის ნათქვამს ​MomsEdu.ge სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

,,როგორ შეიძლება სიმართლის თქმით დეზინფორმაციის გავრცელება - ანუ რა მოხდა სინამდვილეში სეიშელის კუნძულებზე.

სეიშელის კუნძულების მოსახლეობის 60%-ზე მეტი აცრილია ვაქცინის ორი დოზით, თუმცა იქ კოვიდ 19-ს ეპიდაფეთქებაა, ამ მოცემულობას კარგად იყენებენ ანტვაქსერული ინფორმაციების გასავრცელებლად, განსაკუთრებით სიოფარმის (ე.წ. ჩინური) ვაქცინის წინააღმდეგ.

მიუხედავად იმისა რომ ინფორმაცია მოსახლეობის ვაქცინაციის და ამის პარალელურად ეპიდაფეთქების შესახებ სიმართლეა, ეს არ ნიშნავს რომ ვაქცინა არ მუშაობს, პირიქით!

თუ რატომ პირიქით ახლავე მოგახსენებთ.

სეიშელის კუნძულების ‘’ქეისი’’ კლასიკური მაგალითია სიმართლის თქმით დეზინფორმაციის გავრცელებისა, ანუ იღებ ამბავს და ამ ამბავს ავრცელებ დეტალების გარეშე ან/და მყვირალა სათაურით რაც შეცდომაში შემყვანია.

დეტალები კი შემდეგია:

  •  სეიშელზე აცრილი მოსახლეობის 57% აცრილია სინოფარმით (18დან 60 წლამდე), ხოლო 43% ასტრაზენეკათი (60 წლის ზევით);
  • ახალი შემთხვევების აბსოლუტური უმრავლესობა ერთმანეთის ახლო კონტაქტია;
  • თითქმის ყველა ადამიანი რომელიც მოხვდა რეანიმაციულ განყოფილებაში არის აუცრელი;
  • ყველა გარდაცვლილი არის აუცრელი, არც ერთი აცრილი ადამიანი არ მომკვდარა;
  • ახალი შემთხვევების 80% არის აუცრელი, მხოლოდ 20% მოდის აცრილი ადამიანების ჰოსპიტალიზაციაზე და არც ერთია კრიტილული ან მძიმე.
ანუ რას რას გვასწავლის სეიშელის ეპიდაფეთქება:

- ვაქცინა მუშაობს;

- რეგულაციების სწრაფი მოხსნის ფონზე არავაქცინირებული ადამიანების დიდი რაოდენობით ტურისტებად მიღება შეიძლება იყოს კატასტროფული შედეგების მომტანი.

ჯანმრთლეობას გისურვებთ,'' - აღნიშნავს არჩილ მარშანია. 


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციის შესახებ

ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციის შესახებ
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი სოციალურ ქსელში არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციის შესახებ წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„​აქტიური შემთხვევების 1/3 კვლავ ჰოსპიტალიზებულია (2700-მდე ჰოსპიტალიზებული 8990 აქტიურ შემთხვევაზე). არავითარი განმარტება არ ისმის შემდეგ საკითხებზე: რატომ არის ასეთი მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი? რატომ სჭირდება ამდენ ადამიანს სტაციონარი? რატომ იხარჯება ამდენი რესურსი? (თითოეული საწოლ-დღე საკმაოდ დიდ თანხებთან არის დაკავშირებული).
რა უკეთდება სტაციონარში მყოფ პაციენტებს? თუ კოვიდინფიცირებულების 1/3-ს მედიკამენტური მკურნალობა უტარდება, ეს, ცხადია, არასწორია, რადგან მედიკამენტური ჩარევა ფაქტობრივად მხოლოდ ჟანგბადდამოკიდებულ პაციენტებს სჭირდებათ, ხოლო 1/3 ვერაფრით ვერ იქნება ჟანგბადდამოკიდებული. თუ არაფერი უტარდებათ, მაშინ რატომ არიან სტაციონარში?
თუმცა სტაციონარში მყოფ ან გამოწერილ უამრავ პაციენტთან მაქვს კონტაქტი და ფაქტობრივად ყველას აქვს რაღაც დანიშნულება. სტანდარტულად, დანიშნული აქვთ ანტიბიოტიკი, ანტიკოაგულანტი და ჰორმონი (აღარაფერს ვამბობ სხვა, რაღაც „დამატებით“ წამლებზე). ასევე რაღაც გაუგებარი „გადასხმები“, რომელთა მიზანი საერთოდ გაურკვეველია ხოლმე. ბევრ მათგანს ამ მედიკამენტების არავითარი საჭიროება არ აღენიშნება. ბევრს გამოწერის შემდეგაც უგრძელდება თერაპია, განსაკუთრებუთ ხშირია ანტიკოაგულანტების ბინაზე მიღება.

ეს ქმნის ილუზიას, რომ კოვიდინფიცირებულ პაციენტს აუცილებლად რაღაც წამალი სჭირდება და ბინაზე დარჩენილებიც ხშირად სრულიად არასაჭირო მკურნალობას იღებენ, რადგან გაგონილი აქვთ, რომ ვიღაცას ეს წამლები ჰქონდა დანიშნული, თუმცა მასაც მსუბუქად მიმდინარე დაავადება ჰქონდა.
ოდესმე თუ ვნახავთ დეტალურ ანალიზს ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებზე, მათ შორის მკურნალობის მეთოდების პროცენტულ გადანაწილებას, ამ მკურნალობის შედეგს/გამოსავალს, დარწმუნებული ვარ, რომ ზემოაღნიშნულის სისწორეში დავრწმუნდებით.
ასევე ძალიან საინტერესოა მართვით სუნთქვაზე გადაყვანის და ამ პაციენტების გამოსავლის სტატისტიკა.
ადრეც, როცა ამ თემაზე ყურადღებას ვამახვილებდი, მთავარი საპირისპირო არგუმენტი იყო ის, რომ ზედმეტი ჰოსპიტალიზაციით არაფერი დაშავდება და ამით მეტ ადამიანს გადავარჩენთ. რა თქმა უნდა, ასე არ არის. ჰოსპიტალში ყოფნა, კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, საერთოდ არ არის უკეთესი გამოსავლის გარანტია და ეს სიკვდილობის მაჩვენებელსაც ეტყობა, ისევ განუხრელად იზრდება."
ასევე არ უნდა დაგვავიწყდეს საავადმყოფოსშიდა, ე.წ. „ჰოსპიტალური ინფექციების“ რისკი და ასევე უამრავი, არამიზნობრივი ფინანსური ხარჯი, რომელიც სხვა, უფრო მნიშვნელოვანი მიზნით შეიძლება გამოვიყენოთ,“ - წერს ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი.


წაიკითხეთ სრულად