Baby Bag

თუ ბავშვს აქვს მარტო ძილის შიში, მშობლებმა უარი არ უნდა უთხრან, რომ ბავშვმა მათთან დაიძინოს - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

თუ ბავშვს აქვს მარტო ძილის შიში, მშობლებმა უარი არ უნდა უთხრან, რომ ბავშვმა მათთან დაიძინოს - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა ბავშვებში მარტო ძილის შიშსა და ძილის ჰიგიენაზე ისაუბრა:

„ხუთ-ნახევარი, ექვსი წლის ასაკიდან ბავშვს ეწყება ისეთი შიშები, როგორიც არის მარტო ძილის შიში. ის ბავშვებიც კი, რომლებიც მარტო იძინებდნენ, ამ ასაკიდან უარს ამბობენ მარტო დაძინებასა და მშობლის გარეშე ყოფნაზე. ამას აქვს თავისი ევოლუციური მნიშვნელობა. ეს ფენომენი გვხვდება ყველა კულტურაში და საკმაოდ გავრცელებულია საქართველოშიც. ერთადერთი რეკომენდაცია ამ დროს შეიძლება იყოს ის, რომ მშობლებმა არ უთხრან უარი ბავშვს, რომ მათთან დაიძინოს.“

​როდესაც ბავშვს ეწყება ეს პერიოდი, სასურველია, რომ ამ დროს მშობელმა უარი არ უთხრას, რომ მასთან დაწვეს. ეს ყველაფერი ძალიან მალე ალაგდება. თუ მოხდება უარის თქმა, შესაძლებელია ბავშვს ეს პრობლემები გაუგრძელდეს 11 წლის ასაკამდე და ამ ყოველივემ მეორადად გამოიწვიოს რომელიმე მძიმე ემოციური მდგომარეობები,“ - აღნიშნა ზაზა ვარდიაშვილმა.

წყარო: ​„ქართული არხი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

უნდა მივცეთ თუ არა პატარას დამამშვიდებელი უძილობის მიზეზით?
რა იწვევს უძილობას ბავშვებში, როგორ გადავჭრათ პრობლემა და უნდა მივცეთ თუ არა დამამშვიდებელი მედიკამენტი ამ მიზეზით? - აღნიშნულ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

იაპონელების უნიკალური და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

იაპონელების უნიკალური  და ეფექტიანი მეთოდი ბავშვებს შორის კონფლიქტის აღმოსაფხვრელად

ბავშვები ხშირად ჩხუბობენ ან კამათობენ. ეს ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია. ​ბავშვები სწავლობენ, თუ როგორ გადაჭრან კონფლიქტები. სწავლის პროცესში ვერბალური ან ფიზიკური ხასიათის კონფლიქტები გარდაუვალია. რა თქმა უნდა, ჩხუბი მისაღები ქცევა არ არის, რის გამოც მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის სწრაფად ჩახშობას ცდილობენ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები ბავშვებს შორის კონფლიქტის გადაჭრას საკუთარი ორიგინალური მეთოდით ცდილობენ. აღნიშნული მეთოდი იაპონელ ბავშვებთან ეფექტიანია და ამართლებს, თუმცა ექსპერტები გადაჭრით ვერ ამბობენ, რამდენაც ეფექტიანი აღმოჩნდება ის სხვა ქვეყნებსა და კულტურებში.

იაპონურ მეთოდს „მიმამორი“ ეწოდება და ​ის ბავშვის ავტონომიურობის ზრდაზეა ორიენტირებული. მიმამორის პრაქტიკა საკმაოდ მარტივია. მასწავლებლები და მშობლები კონფლიქტის დროს ბავშვების ახლოს დგანან და მათ აკვირდებიან. ისინი ბავშვების კამათში არ ერევიან. მშობლები და მასწავლებლები არ ცდილობენ ბავშვებთან ერთად პრობლემის გაანალიზებას. ისინი ბავშვებს საშუალებას აძლევენ კონფლიქტი დამოუკიდებლად გადაწყვიტონ.

იაპონელი მშობლები და მასწავლებლები აღნიშნული მეთოდის მთავარ უპირატესობას იმაში ხედავენ, რომ ის ბავშვს გადაწყვეტილებების დამოუკიდებლად მიღების საშუალებას აძლევს და პრობლემის გადაჭრის უნარს უვითარებს. როდესაც მშობლები კონფლიქტში ერევიან, ისინი ბავშვებს ხელს უშლიან კონფლიქტის მოგვარება თავად სცადონ და ცხოვრებისეული გამოცდილება შეიძინონ.

​კონფლიქტში მშობლის ჩარევა ხშირად იწვევს ბავშვებისთვის იარლიყების მიკერებას. ზოგიერთი ბავშვი დამნაშავედ ცხადდება, ზოგიერთი კი - უდანაშაულოდ. როდესაც მშობლები თავს იკავებენ კონფლიქტში ჩართვისგან, ბავშვები კარგ გაკვეთილს იღებენ. ისინი აცნობიერებენ, რომ კონფლიქტით პრობლემების მოგვარება არასწორია. ბავშვები მიღებული გამოცდილებიდან ბევრ რამეს სწავლობენ, რაც მათთვის ძალიან სასარგებლოა.

მომზადებულია ​moms.com - ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად