Baby Bag

„მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ... არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო,“- ფსიქოლოგი ლალი ბადრიძე

„მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ... არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო,“- ფსიქოლოგი ლალი ბადრიძე

ფსიქოლოგმა ლალი ბადრიძემ მშობლების მიერ დაშვებულ შეცდომებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ იდეალური შვილის ყოლის სურვილი შეცდომაა:

„მშობელს არ უნდა დაუჯერო, როდესაც გეუბნება: „გააკეთე ყველაფერი იდეალურად! ათოსანი უნდა იყო!" ის, რომ მშობლებს უნდათ იდეალური შვილები ჰყავდეთ, ბუნებაში იდეალური რა არის?! იდეალური რატომ უნდა ვიყო? ერთი საინტერესო ექსპერიმენტია. 10 ოთახში მილიონი განათავსეს, თითოეულ ოთახში ასი ათასი. ზოგ ოთახში პირდაპირ იდო ეს ასი ათასი, ზოგში ნაწილი დამალული იყო. იდეალურისკენ მიდრეკილი ადამიანები, მაქსიმალისტები, იღებდნენ, რაც ნახეს და დანარჩენს ეძებდნენ უჯრაში, ხალიჩის ქვეშ, მაგიდის ქვეშ. ისინი, ვინც მაქსიმალისტები არ იყვნენ, შევიდნენ ერთ ოთახში აიღეს ნაგვის პარკი, ჩაყარეს, რაც ნახეს, გავიდნენ მოერე ოთახში, აიღე იქაც, ჩაყარეს. ის ადამიანები, რომლებიც ცდილობენ, რომ მაქსიმალურად სწორად გააკეთონ ყველაფერი, დიდი-დიდი ორ ოთახს ასწრებდნენ და მხოლოდ 200 000 დოლარი გამოჰქონდათ. ის ადამიანები, რომლებიც იდეალურად არ ეძებდნენ, 700-800 ათას დოლარს აგროვებდნენ.“

„ბავშვობიდან გვაქვს ჩადებული, რომ თუ გაკვეთილს ისე არ ისწავლი და ათოსანი არ იქნები, ეს ძალიან ცუდია. მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ. არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო. ამასთან არის მიბმული: „სხვას აჯობე!“ არ დაუჯეროთ არასდროს, როდესაც სხვას გადარებენ: „იყავი გელაზე კარგი მოსწავლე, აჯობე გელას!“ არავის არ აჯობო! უბრალოდ გააკეთე ის, რაც შენ მოგწონს. არ დავიჯეროთ, რომ გავაკეთოთ სხვაზე უკეთესად. არასდროს არ ეცადო, რომ იმაზე უკეთესად გააკეთო,“- აღნიშნულ საკითხზე ლალი ბადრიძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე
წაიკითხეთ სრულად