Baby Bag

„ამ ფრაზებით ბავშვებს შეიძლება ტყუილებს ვასწავლიდეთ,“- ფსიქოლოგ პაატა ამონაშვილის რეკომენდაცია მშობლებს

„ამ ფრაზებით ბავშვებს შეიძლება ტყუილებს ვასწავლიდეთ,“- ფსიქოლოგ პაატა ამონაშვილის რეკომენდაცია მშობლებს

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა უფროსებს ურჩია, არ გამოიყენონ ისეთი ფრაზები, რომელიც ბავშვებს ტყუილს აჩვევს:

„ტყუილს ბავშვები ეჩვევიან ჩვენს მაგალითებზე. ბავშვებთან მიმართებაში ნათქვამი ტყუილების მაგალითები რომ გავიხსენოთ: „დროზე თუ არ დაწვები, პოლიცია მოვა და წაგიყვანს,“ ან „ამ თეფშს თუ არ მოასუფთავებ, უშნო ცოლი გეყოლება.“ ტუილებს ბავშვებს შეიძლება ვასწავლიდეთ უკვე ამ ფრაზებით. ბავშვი მიხვდება, რომ არ დაიძინებს და არც პოლიციელი წაიყვანს, ე.ი. ყველა ატყუებდა. ეს უკვე მოდელი და ნიმუშია, როგორ მოიტყუოს.“

„მატყუარა ადამიანი ბედნიერი ვერასდროს ვერ იქნება. ადამიანს აქვს სინდისი. სინდისი ყოველთვის არსებობს ჩვენში. ლიტერატურის და ფილოსოფიის ყველაზე დიდი ნაწილია, თუ როგორ მიმართებაში მოდის ჩვენი ქცევები და მოქმედებები სინდისთან. დოსტოევსკი ამის მეტს არაფერს არ წერდა, რატომ გვაწუხებს სინდისი. მოდი, გავასუფთავოთ ჩვენი ურთიერთობები ყველა ადამიანთან, წმინდა გავხადოთ, ის უფრო ზრუნვაზე დავაფუძნოთ, ვიდრე გამორჩენაზე. უფრო ბედნიერები ვხდებით ამის მერე ყველანი,“- აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც ბავშვი სახლში რაღაცას გააფუჭებს? - ფსიქოლოგი ცირა ბარქაია

ფსიქოლოგმა ცირა ბარქაიამ ბავშვის მიერ რაიმე ნივთის დაზიანების შემთხვევაში მასთან კომუნიკაციის სწორ მეთოდებზე ისაუბრა:

„ბავშვმა რაღაც გააფუჭა, „შემოეფუჭა,“ ის ამასთან დაკავშირებით იღებს ძალიან უარყოფით რეაქციებს. ადრეული ასაკის ბავშვებში, ჩვენი ერთი შეფასებით შეიძლება აღმოვაჩინოთ, რომ ბავშვმა დაამტვრია ან გატეხა სათამაშო, შეიძლება გამოვართვათ, ვთქვათ: „შენ არაფრის ღირსი არ ხარ, მოგიტანე და გააფუჭე.“ სინამდვილეში, როდესაც ბავშვი რაღაცის აღმოჩენას აკეთებს, თვალიერების პროცესში შეიძლება დაინტერესდეს, როგორია ეს ნივთი შიგნიდან და ამ ჩხირკედელაობაში გაფუჭდეს ეს ნივთი. ეს მნიშვნელოვანია ადრეული ასაკის ბავშვებისთვის. ამით ისინი სწავლობენ და ვითარდებიან.

შესაძლოა, ბავშვმა დააზიანოს ისეთი ნივთი, რომელიც მშობლისთვის არის ღირებული. რატომ გატეხე ნივთი? რა პასუხი უნდა მიიღონ ამ დროს ორი წლის ბავშვისგან ან სამი წლის ბავშვისგან? მოდი, ასე შევხედოთ: რა არის უფრო მნიშვნელოვანი? ის პიროვნება, რომელიც ჩვენ წინ დგას თუ ნივთი, რომელიც ღირებული იყო, მაგრამ ნივთი იყო?! თუ ბავშვს შემთხვევით გაუტყდა ჭიქა და გაოგნებული, შეშფოთებული სახით იყურება, მნიშვნელოვანია, ვუთხრათ: „არაუშავს, ვიცი, რომ შემთხვევით გაგიტყდა, მეც დამმართნია. მოდი, მომეხმარე.“ უსაფრთხოების წესების დაცვით, შესაძლებელია, ბავშვის ჩართვა პროცესებში. ბავშვი გრძნობს, რომ მას რაღაც მოუხდა, მაგრამ მშობელი მასთანაა. ის გრძნობს: „ის დისკომფორტი, რაც მე შევქმენი ჭიქის გატეხვით, დავაკომპენსირე იმით, რომ მშობელს დავეხმარე პრობლემის მოგვარებაში.“

მესმის, რომ მშობელს შეიძლება ეწყინოს, გაბრაზდეს, მაგრამ მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა ემოციურად დაცული და უსაფრთხო უკუკავშირი მიიღოს. ეს არ იყოს გალანძღვა, დადანაშაულება. ბავშვს გავუზიაროთ ჩვენი ემოციები, ვუთხრათ: „მე მეწყინა, რომ ეს ჭიქა გატყდა. არაუშავს, ხდება ხოლმე, მაგრამ შემდეგისთვის მნიშვნელოვანია, რომ უფრო ფრთხილად იყო. მე მითხარი, რა ნივთი დაგაინტერესებს და მე შენ ამ ნივთს აუცილებლად მოგცემ!“ ბავშვი ასეთ სიტუაციებში ემოციურად დაცულად უნდა გრძნობდეს თავს და არ უნდა იყოს დასჯის, განკითხვისა და გაკიცხვის ობიექტი,“ - მოცემულ საკითხზე ცირა ბარქაიამ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად