Baby Bag

თუ ბავშვმა ცუდი ნიშანი მიიღო, თქვენ სრული უფლება გაქვთ გამოხატოთ წყენა, მაგრამ გამოიყენეთ სიტყვა „არაუშავს“ - მზიკო დალაქიშვილის რეკომენდაცია

თუ ბავშვმა ცუდი ნიშანი მიიღო, თქვენ სრული უფლება გაქვთ გამოხატოთ წყენა, მაგრამ გამოიყენეთ სიტყვა „არაუშავს“ - მზიკო დალაქიშვილის რეკომენდაცია

ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა ბავშვებში ტყუილის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, რომ შვილებთან საუბრისას სიფრთხილე გამოიჩინონ:

„მესმის ყველა მშობლის, რომელსაც უნდა, რომ ბავშვთან არ დასჭირდეს იმ ლექციის წაკითხვა, რომ მე შენ ყველაფერს გაგიგებ, არ მითხრა ტყუილი, ყველაფერს გაგიგებ, რაც უნდა მწარე იყოს სიმართლე. სიმართლის სიმწარე ბავშვებს უკვე ძალიან აშინებთ, როდესაც დედის ემოცია შეიძლება იყოს საშიში. მშობლებო, ეცადეთ, ამ ემოციას, რომელიც გეუფლებათ რაღაც ფაქტის დროს, გამოხატვის სწორი ფორმა შეუსაბამოთ.

ვთქვათ ბავშვმა ცუდი ნიშანი მიიღო. თქვენ სრული უფლება გაქვთ გამოხატოთ წყენა, უთხრათ: „მეწყინა, მერჩივნა უკეთესი ნიშანი მიგეღო, იმიტომ, რომ მგონია, კარგად იმეცადინე, თუმცა არაუშავს.“ ისევ და ისევ გამოიყენეთ სიტყვა „არაუშავს.“ თუ თქვენ გადახვალთ შეურაცხყოფასა და დამცირებაზე, ის დამცირებულად და შეურაცხყოფილად იგრძნობს თავს. ბავშვს უჩნდება სირცხვილის, დანაშაულის გრძნობა. ეს იმდენად უსუსურს და სუსტს ხდის, რომ თუ კიდევ ერთხელ მოხდა მსგავსი შემთხვევა და ცუდი ნიშანი მიიღო, ის აუცილებლად მოგატყუებთ. შეიძლება მან საერთოდ სწავლაზეც თქვას უარი. ამიტომაც, გამოიყენეთ სიტყვა არაუშავს. ზუსტად იმ მომენტში, სადაც ბავშვს სჭირდებით და სუსტად გრძნობს თავს, თქვენი მხარდაჭერით, სანდოობით შეძლებთ, რომ ეს მდგომარეობა შეცვალოთ,“-აღნიშნულ საკითხზე მზიკო დალაქიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად