Baby Bag

„კაცების საყურადღებოდ: ყველაზე დიდი შეცდომაა, როდესაც ჰგონიათ, რომ ქალმა იმშობიარა და მორჩა,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„კაცების საყურადღებოდ: ყველაზე დიდი შეცდომაა, როდესაც ჰგონიათ, რომ ქალმა იმშობიარა და მორჩა,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ქალის ცხოვრებაში კრიტიკული ეტაპების შესახებ ისაუბრა და მამაკაცებს ურჩია, რომ მეუღლეებს მშობიარობის შემდეგ მეტად გაუწიონ ანგარიში:

„კაცს ოჯახი ნაკლებად უშლის ხელს კარიერასა და თვითრეალიზაციაში. ქალს უშლის ხელს. ის ფეხმძიმე უნდა იყოს, ბავშვი გააჩინოს. წარმოიდგინეთ, რამდენი ხანი გამოყვანილია მწყობრიდან. ნებისმიერმა ზრდასრულმა იცის, რომ ქალი ჯერ კრიტიკული პრობლემების გამო არ არის ხოლმე მთლად კარგად, მერე ორსულობის დროს და ორსულობის მერეც. კაცების საყურადღებოდ: ყველაზე დიდი შეცდომაა, როდესაც ჰგონიათ, რომ ქალმა იმშობიარა და მორჩა. კიდევ ერთი წელი ანგარიშის გაწევა მოგიწევს მისი ფსიქოლოგიური მდგომარეობისთვის.

ქალი გამოდის ძალიან დიდი ხნით წყობიდან. კაცს ეს პრობლემა არ აქვს. ქალი დაფეხმძიმდება და შენ წახვედი სამსახურში. არც ხასიათი შეგცვლია შენ და არც ფსიქიკაზე უმოქმედია ამას. მე ვიცი 4 ქალი, რომლებსაც აქვთ სამსახური, ჰყავთ მანქანა, იყიდეს ბინა, ჰყავთ შეყვარებულები. კაცები ითხოვენ, ცოლად გამოგვყევიო, მაგრამ ამათ არ უნდათ. ქალმა იცის, რომ კაცის ცხოვრებაში შემოსვლა ამ რაღაცებს გააჩერებს. მე კი ვუთხარი, რომ ასე ვერ გაგრძელდება. რაღაც მომენტში თვითონ მოგინდება, რომ ბავშვი გყავდეს. ბავშვი არ არის ადვილი. კაცისთვის შეიძლება ადვილია, მაგრამ ბავშვის გაზრდა ძალიან დიდი ტვირთია. კი ბატონო, შეგვიძლია თანამედროვე ძიძებით გავზარდოთ, მაგრამ რეალურად ეს ბავშვისთვის არ არის საკმარისი.

დაყოფა არ შეიძლება ასე, რომ ქალმა ბავშვი უნდა გაზარდოს. მასაც სჭირდება რეალიზაცია. მასაც უნდა აღიარება სხვებისგანაც და საკუთარი თავისგანაც,“- აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად