Baby Bag

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ეს არის ძალიან ცუდი შეფასება! შენ კარგავ მთელი ცხოვრების სილამაზეს,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ეს არის ძალიან ცუდი შეფასება! შენ კარგავ მთელი ცხოვრების სილამაზეს,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ცნობილი ფრაზის: „ყველა კაცი ერთნაირია“ შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ძალიან ცუდი შეფასებაა:

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ეს არის ძალიან ცუდი შეფასება. გეტყვით, რატომ არის ასე. კარგავ მთელი ცხოვრების სილამაზეს, ისევე როგორც ფრაზისას: „ყველა ქალი ერთნაირია.“ ყველა ურთიერთობა არის განსხვავებული, თუ გინდა, რომ ძალიან ლამაზად იყო. მე თუ ვიძახე, რომ „ყველა ქალი ერთნაირია,“ ჩემთვის დამთავრდა ყველაფერი. ეს ნიშნავს, რომ არაფერი არ მიმიღია. ყველა ქალი, მიუხედავად იმისა, რომ რაღაცებში ერთნაირია, ყველა სხვადასხვანაირი უნდა იყოს. მაშინ ხარ მდიდარი, ისევე როგორც კაცების შემთხვევაში.

„ყველა კაცი ერთნაირია!“ - ამას ამბობს ქალი, რომელიც გაბრაზებულია კაცებზე. კაცი რომ ამბობს, ყველა ქალი ერთნაირიაო, ისიც გაბრაზებულია ქალებზე. ეს ფაქტია! სხვა ვარიანტში ეს წინადადება არ ამოდის პირიდან. ერთადერთის ძებნისას და ლოდინისას, თვითონაც არ იცი, როგორი ადამიანი გინდა. რომ ვეკითხებით ხოლმე, როგორი პარტნიორი გინდა და ჩამოყრის რაღაცებს, მერე რომ ვნახავთ ვისთან არის ეს ადამიანი და ამ თავის ნათქვამს ვაჩვენებთ, მაგარი განსხვავებაა ხოლმე.

ქალებს აქვთ, რომ კაცს მაშინვე უყურებს, ვარგა თუ არა ის ქმრად. ეს შეცდომაა. ურთიერთობა უნდა დაიწყო და გადაწყვეტილებას მერე მიიღებ. ურთიერთობა არის, რომ უნდა გაიცნო ადამიანი. თავიდანვე თუ დაიწყე: „რომელი ვარგიხართ აქ ცოლად?“ ეს ნამდვილ ურთიერთობებში ხელს შეგიშლით. შეცდომის ნუ გეშინიათ. შეცდომის შიში თუ გაქვთ, იქნებით ძალიან ფრთხილი და ძალიან ფრთხილი ისეთივე პრობლემურია, როგორიც ძალიან მინდობილი. შეცდომის პანიკაში ნუ იქნებით. ადამიანი შეცდომებს უშვებს. ეს ჩვეულებრივი რამ არის,“- აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად