Baby Bag

„ბავშვის ჭირვეულობა იმით კი არ უნდა გავაყუჩოთ, რომ რეალობას ავარიდოთ, ბავშვს სინამდვილე უნდა მივაღებინოთ,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბავშვის ჭირვეულობა იმით კი არ უნდა გავაყუჩოთ, რომ რეალობას ავარიდოთ, ბავშვს სინამდვილე უნდა მივაღებინოთ,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს სინამდვილის მიღება ასწავლონ და მას მანიპულირების შესაძლებლობა არ მისცენ:

„ბავშვი, რომელიც თვითონ არარეალურ სამყაროს წარმოადგენს და თავის ირგვლივ ცვლის იმ ფაქტებს, რასაც რეალურად აქვს ადგილი და უნდა წარმოაჩინოს სხვაგვარად, ძალიან დიდი სიფაქიზით მშობელმა ყოველთვის უნდა მოახერხოს, რომ მას რეალობისკენ მისცეს მიმართულება. ბავშვს არ უნდა დასჭირდეს ტყუილის თქმა მშობელთან. ბავშვები ხშირად იტყუებიან იმის გამო, რომ მშობლის რისხვა, წყენა, საყვედური აირიდონ თავიდან. ბავშვი ცდილობს ისტერიით მშობლის მანიპულირებას. ამას წინათ მეგობარი მეუბნებოდა, დღევანდელ მოვლენებს რომ ვუყურებ, ეს ადამიანები ძირითადად დედის მხრიდან გაუბედურებული ადამიანები არიანო. ყველა დედის წინაშე ბოდიშს ვიხდი. ეს ასე მასშტაბურად არ ვრცელდება, მაგრამ ჩვენ ბავშვის ჭირვეულობა იმით კი არ უნდა გავაყუჩოთ, რომ რეალობას ავარიდოთ, როგორი მტკივნეულიც უნდა იყოს, სინამდვილე არის ის, რომელშიც ადამიანი შეძლებს სრულყოფილ ცხოვრებას.

რეალობას არ უნდა მოწყდეს ადამიანი. რა მტკივნეულიც უნდა იყოს რეალობა, როგორი მწარეც უნდა იყოს, ის არ უნდა მოწყდეს მას. ეს ყველაფერი უნდა მივაღებინოთ ბავშვს ადრეულ ასაკში ისე, რომ მან იგრძნოს თანაგრძნობა. წინააღმდეგ შემთხვევაში ვიღებთ უპასუხისმგებლო ადამიანს, რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე ცდილობს მანიპულირებას,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად