Baby Bag

„ზაფხულში ბავშვის მეცადინეობამ შეიძლება დიდი ნეგატივიზმი გამოიწვიოს სწავლის მიმართ,“ - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

„ზაფხულში ბავშვის მეცადინეობამ შეიძლება დიდი ნეგატივიზმი გამოიწვიოს სწავლის მიმართ,“ - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა ზაფხულში ბავშვის მეცადინეობის ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა:

„ზაფხულის პერიოდი არის სწორედ იმით გამორჩეული, რომ ბავშვს აქვს საშუალება, ჰქონდეს მეტი კონტაქტები, მეტი ახალი ნაცნობობა დაამყაროს, თამაშის მეშვეობით გამოიმუშაოს უნარები, რაც მერე ცხოვრებაში გამოადგება. ზოგადად „ვამეცადინოთ“ არასწორი მიდგომაა ზაფხულშიც და სკოლის პერიოდშიც. მნიშვნელოვანია ბავშვს დავეხმაროთ, რომ მან პირველი კლასიდანვე გაითავისოს, რომ დამოუკიდებლად აკეთოს თავისი საქმე. მშობლების მაგალითი იძლევა საშუალებას, რომ ბავშვმა ამ მიმართულებით იაროს. როდესაც ის ხედავს, რომ მშობლები კითხულობენ, მასაც უჩნდება ამის სურვილი. ნებისმიერი ძალდატანება, თუდნაც მეცადინეობის მხრივ, აბსოლუტურად არასწორია.

ნებისმიერი ზეწოლა იწვევს უკურეაქციას. ზაფხულში მეცადინეობამ შეიძლება დიდი ნეგატივიზმი გამოიწვიოს სწავლის მიმართ, ცუდად იმოქმედოს ბავშვის ფსიქო-ემოციურ სისტემაზე, ასევე მშობლის ფსიქო-ემოციურ სისტემაზე. სოციალური უნარების გარეშე ადამიანის წარმატება არ არსებობს. რაც გინდა განათლებული იყოს, თუ მისი განათლების, ცოდნის პრეზენტაციის უნარი არ აქვს, ის დიდი მიღწევების მოპოვებას ვერ შეძლებს ცხოვრებაში. ზაფხული ამისთვის გამოვიყენოთ, სჯობს,“ - მოცემულ საკითხზე ზაზა ვარდიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რომ ისტერიკებს აწყობს, ეს არის ნორმალური განვითარებისთვის ძალიან სასარგებლო,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვი რომ ისტერიკებს აწყობს, ეს არის ნორმალური განვითარებისთვის ძალიან სასარგებლო,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ნებელობის განვითარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და იმპულსების მართვის დასწავლაში მშობლის უდიდეს როლს გაუსვა ხაზი:

„ჩვენ ვიცით, რომ სკოლამდელი ასაკის ბავშვს ნებელობა არ აქვს განვითარებული. ამ ასაკში ბავშვები ეგოცენტრული არსებები არიან. ნელ-ნელა ბავშვის ნერვული სისტემა მწიფდება, შესაბამისად ისიც ახერხებს თავისი იმპულსების მართვას. ჩვენ ვუწყობთ ამაში ხელს. დღევანდელ გარემოში ეს ასე ხშირად არ ხდება. ჩვენს საზოგადოებაში გავრცელებულია აზრი, რომ ბავშვის თავისუფლებისთვის მას უნდა შევუწყოთ ხელი იმაში, რომ ყველა თავისი სურვილი დაიკმაყოფილოს.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, იაპონური აღზრდის მაგალითის მოყვანა ქართულ კულტურაში, შესაძლოა, ადეკვატური არ იყოს:

„ხშირად მოჰყავთ ხოლმე იაპონური აღზრდის მაგალითი, სადაც მართლაც ბავშვს არაფერს უშლიან. არ დაგავიწყდეთ, რომ იაპონური კულტურა ძალიან განსხვავდება ქართული კულტურისგან. ​ის არის ძალიან პირობითი და სტრუქტურირებული. იაპონელ ბავშვს არაფრის დაშლა არ სჭირდება. ის დაბადებიდან ხვდება მოწესრიგებულ კონსტრუქციაში. მან იცის ძალიან კარგად, რომ მთელი ორი წელი უნდა გაატაროს დედის ზურგზე ან მუცელზე. ეს არის მისი ადგილი. მან იცის კარგად, რომ მარჯვენა კუთხეში უნდა დადოს ჩაი და მარცხენა კუთხეში შეჭამოს, დედას მიესალმოს სხვანაირად, მამას მიესალმოს სხვანაირად. ეს არის იაპონური კულტურა, რომელიც მოიცავს ძალიან ბევრ პირობით წესს. ამას მიჰყვება ბავშვი. რაღა უნდა დაუშალო ბავშვს, ვერ გავიგე?! ამას ვერ ვიტყვი ჩვენს კულტურაზე. ეს არ ნიშნავს იმას, რომელია ცუდი და რომელია კარგი. ჩვენ უნდა ვიყოთ ადეკვატურები ჩვენს კულტურასთან მიმართებაში.“

„როდესაც ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვის ნებელობა აღვზარდოთ ძალადობის გარეშე, ამისთვის აუცილებელია, რომ ვიზრუნოთ ბავშვის ქცევის თვითმართვის განვითარებაზე. ​ბავშვი ისტერიკებს რომ აწყობს, ეს არის ძალიან ჩვეულებრივი ამბავი და ნორმალური, ტიპური განვითარებისთვის ძალიან სასარგებლო. ბავშვი ვითარდება, ვითარდება მისი „მე,“ ურჩობა, ტანტრუმი და ისტერიკები იწყება სადღაც ორწლინახევრიდან. სამი წლისთვის ეს არის კარგად ჩამოყალიბებული, გამიზნული ტრაგედია, რაც არის კარგი. ბავშვი ცდილობს თავისი „მეს“ დამკვიდრებას. მან იცის უკვე, რომ გარემოზე მანიპულაცია შეუძლია. ბავშვმა ისწავლა, რომ ქცევით უფროსებზე ზემოქმედება შეუძლია,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“

წაიკითხეთ სრულად