Baby Bag

„ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ მოსამსახურედ აღქმული და მისი პიროვნება, მისი თვითრეალიზების სურვილი გათელილი,“- ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა ქალის თვითრეალიზაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და იმ პრობლემებს გაუსვა ხაზი, რომელსაც ქალბატონები ამ გზაზე აწყდებიან:

„დანაშაულის გრძნობა ბავშვებთან მიმართებაშიც მოდის ამ ტრადიციებიდან, რომ „რა დედა ხარ შენ, შენს შვილებს ყურადღებას აკლებ და სადღაც რაღაც ფულისთვის მუშაობ, იმის მაგივრად, რომ სახლში იჯდე სოკოსავით.“ ბავშვისთვის მთავარი არის ბედნიერი დედა, სრულფასოვანი დედა, შემდგარი დედა. ბედნიერ დედას ჰყავს ბედნიერი ბავშვები. განადგურებულ, დასტრესილ, არათვითრეალიზებულ დედას ჰყავს დასტრესილი და დანევროზებული ბავშვები. ჩვენ არ გვაქვს ამის კულტურა და მაგალითი, როგორ გავატაროთ ბავშვებთან დრო ხარისხიანად. დედაც და შვილის სახლში ვართ, ის თავის კომპიუტერშია ჩაყირავებული, მე სადილებს ვხარშავ თუ იატაკს ვწმენდ, ეს არ არის სრულფასოვანი ურთიერთობა. გამოყავით 15 წუთი, ერთი საათი, სადაც ბავშვთან იქნება გულიდან გულში საუბარი, ეთამაშეთ მისთვის საყვარელი თამაში. კვირის განმავლობაში 2-3 საათი გამოყავი, რომ შენს შვილთან ერთად წახვიდე სადმე, გაისეირნო, აქტიური დასვენების სახეობებს მიმართო.

თვითრეალიზაციის არარსებობა, რომ ქალებში იწვევს ნევროტიზაციას, ამაზეც ნურავინ ნუ შემედავება. ათასობით მაგალითის მოყვანა შემიძლია. თითქოს არ შია, თითქოს მოგზაურობა, ნებისმიერი ფასის ტანსაცმელს იყიდის, ერთი ძიძა, მეორე დამლაგებელი, მაგრამ თვითრეალიზაციის არარსებობა ნებისმიერ ადამიანს ანგრევს. ეს იწვევს დეპრესიას, ნევროტიზაციას. აქვე თავს იჩენს საზღვრების დაცვის პრობლემა. მე რაღაც მინდა, რაღაც გადავწყვიტე და ჩემი ოჯახის წევრი ხელს მიშლის ამაში. ზოგადად საზოგადოების პრობლემაა, რომ ქალი უნდა იყოს ოჯახისა და შვილების განკარგულებაში ყოველთვის, მათ ემსახუროს. მას თვითონ რა უნდა, რა უხარია, უნდა თვითრეალიზება, არ უნდა თვითრეალიზება, ეს არავის აინტერესებს. აღარ არის ეს ასე! კაცებო, თქვენც შეიგნეთ, რომ ქალი არის საზოგადოების სრულფასოვანი წევრი და ოჯახის სრულფასოვანი საყრდენი. ქალებს გვეშლება ხელი, რომ ვიყოთ თვითრეალიზებულები. ქალი არის ოჯახში მოსამსახურის როლში. ის თავის ოჯახს ემსახურება. მინდა, სწორად გაიგოთ. ამ მსახურებაში არაფერი სათაკილო და ცუდი არ არის. ყველა ჩვენგანი, ქალიც, კაციც, ვემსახურებით ჩვენს ოჯახში ერთმანეთს, შვილებს. მეორეს მხრივ, ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ მოსამსახურედ აღქმული და მისი პიროვნება, მისი თვითრეალიზების სურვილი გათელილი,“- აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL Academy

შეიძლება დაინტერესდეთ

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

​ადამიანები, რომლებიც თავიანთ თავს ესაუბრებიან ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან

როგორ ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

არსებობს ძველი ხუმრობა, შეშლილი არ ხარ თუ საკუთარ თავს ესაუბრები, მხოლოდ მაშინ თუ დიალოგს მართავ მასთან...

მაგრამ, ახალი კვლევები ამ საკითხსაც განსხვავებულად განიხილავს. ადამიანები, რომლებიც საუბრობენ საკუთარ თავთან და პასუხს სცემენ თავიანთ აზრებს, ანუ შედიან დიალოგში - ნაკლებად არიან სტრესისაკენ მიდრეკილები და მეტი პროდუქტიულობითაც გამოირჩევიან.

ერთ-ერთ კვლევა, რომელიც ჯეისონ მოსერის მიერმა ჩაატარა, ასე გამოიყურება: მკვლევარები სთავაზობდნენ მონაწილეებს, რომ ჩართულიყვნენ ექსპერიმენტში, რომელიც შინაარსობრივად მოიცავდა ნეგატიურ გამოცდილებებს (დაეთვალიერებინათ მოცემული სურათები და გაეხსენებინათ ნეგატიური მოგონებები მათი ცხოვრებიდან). მანამ სანამ პირველი ჯგუფის წევრები საუბრობდნენ პირველ პირში და თხრობისას იყენებდნენ ,,მე“ ნაცვალსახელს, მეორე ჯგუფს დაევალა, რომ ეს ისტორიები მესამე პირში მოეთხროთ. მკვლევარებმა შეაჯამეს მიღებული შედეგები ტვინზე დაკვირვების საშუალებით, რის მიხედვითაც მივიდნენ დასკვნამდე, რომ იმ ჯგუფის წევრები, რომლებიც, საკუთარი გამოცდილების შესახებ, მესამე პირში საუბრობდნენ, უფრო კარგად ახერხებდნენ ემოციების რეგულაციასა და თვით კონტროლს. რეალური საფუძველი, რის გამოც ეს ექსპერიმენტი ჩატარდა ისაა, რომ საკუთარ თავთან, როგორც კონკრეტულ პირთან კონტაქტი, ანუ მესამე პირში საკუთარი თავის მოხსენიება, ისე თითქოს ესაუბრებოდეთ ვიღაცას, გვეხმარება გამოვიმუშავოთ ფსიქოლოგიური დისტანცია მოვლენებს, გამოცდილებასა და საკუთარ თავს შორის. ეს თვითდისტანცირება აბლაგვებს იმ ემოციურ დაბნეულობასა და სიმწვავეს, რომელიც შეიძლება ამ გამოცდილებამ განგვაცდევინოს.

როგორ სჯობს, ვესაუბროთ საკუთარ თავს?

ისე როგორც თავად გრძნობთ კომფორტულად. არ იგრძნოთ სტიგმა საკუთარ თავთან საუბრისას და არც მაშინ იყოყმანოთ, როცა საკუთარ თავს ესაუბრებით, ისე როგორც სხვა ადამიანს. დააჯერეთ თავი რომ ,,თქვენ შეგიძლიათ ამის გაკეთება“, ასეთი ტიპის საუბარი გვეხმარება ისეთი სახის დავალებებში, როგორიცაა, მაგალითად - რაიმეს პოვნა სუპერმარკეტში ან ახალი კონცეფციების სწრაფად ათვისება. წაახალისეთ თქვენი თავი რთული დავალებების შესრულებისას, და როდესაც რაიმე ახალს ისწავლით, აუხსენით ეს იდეა თქვენს თავს მშვიდად. არის კიდევ ერთი მტკიცებულება, რომელსაც ალბერტ აინშტაინი მუდმივად იყენებდა საკუთარ თავთან საუბრისას, იმეორებდა კონკრეტულ წინადადებებს, ისევ და ისევ.

საკუთარ თავთან დიალოგი სულაც არ არის ცუდი, პირიქით შესაძლოა საუბარზე უარის თქმა მეტად უარესი იყოს, საუბრით კი შეგიძლიათ შეცვალოთ დეტალები უკეთესობისაკენ!

 ფსიქოთერაპიისა და კონსულტაციის სახლი ​„დიალოგი".

წაიკითხეთ სრულად