Baby Bag

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს დამოუკიდებლად თამაში?

რატომ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს დამოუკიდებლად თამაში?

მცირეწლოვანი ბავშვების მშობლებმა შვილებს დამოუკდებლად თამაშის სწავლაში ხელი უნდა შეუწყონ. ​ბავშვმა დამოუკიდებლად, თქვენი ყოველგვარი ჩარევის გარეშე თამაში უნდა შეძლოს, თუნდაც მხოლოდ მცირე ხნით. მცირეწლოვან ბავშვის ამის უნარი ნამდვილად აქვს. მშობლები ხშირად ფიქრობენ, რომ როდესაც მცირეწლოვანი ან სკოლამდელი ასაკის ბავშვები ჰყავთ, მათ მთელი დღე ბავშვის გართობაში უნდა გაატარონ, რაც მცდარი მოსაზრებაა.

სკოლამდელი ასაკის ბავშვებს შეუძლიათ ბაღში სიარული, ცეკვის, მუსიკისა და სპორტის წრეებში მონაწილეობა. გარდა ამისა, ისინი ეკრანთან და გაჯეტებთანაც ატარებენ დროს. მცირეწლოვან ბავშვებს მთელი დღის განმავლობაში ართობენ, თუმცა მათ ყველაზე მეტად სწორედ დამოუკიდებლად თამაში ესაჭიროებათ. დამოუკიდებლად თამაშში ბავშვის მარტო თამაში იგულისხმება. ​ხუთ წლამდე ასაკის ბავშვების ამის უნარი აქვთ და მარტო თამაშით სიამოვნებასაც იღებენ. გარდა იმისა, რომ ეს ბავშვის განვითარებას უწყობს ხელს, თქვენი ფსიქიკური ჯანმრთელობისთვისაც მნიშვნელოვანია. ცხადია, თამაშის დროს ბავშვთან ახლოს უნდა იყოთ და მას ყურადღება მიაქციოთ.

მცირეწლოვანი და სკოლამდელი ასაკის ბავშვები ყველაზე კარგად თავისუფალი თამაშისას სწავლობენ. ისინი კრეატიულები ხდებიან, წარმოსახვას იყენებენ და იმპროვიზაციას მიმართავენ. დამოუკიდებელი თამაშისას შეძენილ უნარებს ბავშვი მთელი ცხოვრების მანძილზე გამოიყენებს. მ​არტო თამაში ბავშვს ემოციების რეგულაციას, იმრპოვიზაციას, პრობლემების გადაჭრას ასწავლის და საკუთარი თავის შემეცნებაში ეხმარება. ის უფრო ყურადღებიანი ხდება დეტალების მიმართ და მისი თავდაჯერებაც მატულობს.

სახლში ბავშვისთვის უსაფრთხო, თავისუფალი სათამაშო სივრცე შექმენით. ბავშვს ბუნებრივად გაუჩნდება სურვილი, რომ თამაში დაიწყოს. ბავშვის წახალისება ნებისმიერ ასაკში შეგიძლიათ, რათა მას დამოუკიდებლად თამაშის მოტივაცია გაუჩნდეს.

მომზადებულია​ moms.com-ის მიხედვით

წაიკითხეთ სრულად