Baby Bag

რა ზიანი შეიძლება მოუტანოს ბავშვს მშობლის მიერ მისი ემოციების უგულებელყოფამ? - ინტერვიუ ფსიქოლოგთან

რა ზიანი შეიძლება მოუტანოს ბავშვს მშობლის მიერ მისი ემოციების უგულებელყოფამ? - ინტერვიუ ფსიქოლოგთან

რა არის ემოციური უგულებელყოფა და რა ზიანი შეიძლება მოუტანოს ბავშვს? MomsEdu.ge- ამ და სხვა კითხვებს ფსიქოლოგმა ნიკა გაბლიშვილმა უპასუხა.

- თუ შეიძლება განგვიმარტოთ, რა არის ემოციური უგულებელყოფა?

- ეს არის ბავშვის ემოციური სფეროს დაიგნორება მშობლის მხრიდან. სხვა სიტყვებით - ბავშვს საკვებისა და სითბოს გარდა, მშობელთან ემოციური კავშირის დამყარება სჭირდება. მშობელი ახდენს ბავშვის ემოციურ უგულებელყოფას, თუ: არ აქცევს ყურადღებას ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, სჯის ბავშვს ემოციების გამოხატვისას და მუდმივად მოითხოვს მისგან მაღალი ინტენსივობის ნეგატიური თუ პოზიტიური ემოციების შეკავებას, არ უთანაგრძნობს, როდესაც ბავშვი არის გაღიზიანებული, არ იზიარებს მის ბედნიერებას, არ აძლევს საკმარის სითბოსა და სიყვარულს, რათა პატარამ იგრძნოს, რომ მშობლისთვის მნიშვნელოვანი არსებაა.

- ცხადია, რომ ემოციური გაცვლა ნებისმიერი სახის ურთიერთობისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, უფრო კონკრეტულად კი, მშობლისა და შვილის ურთიერთობაში რამდენად დიდ როლს ასრულებს ეს?

- თუკი მშობელი არ აქცევს ყურადღებას ბავშვის ემოციებს და შესაძლოა, ეჩხუბოს კიდეც ემოციის გამოხატვისას, ამ დროს ბავშვი იღებს მესიჯს, რომ მისი ემოციები არ არის მნიშვნელოვანი და, შესაბამისად, თვითონაც უმნიშვნელო ყოფილა. ზოგჯერ ამან ნეგატიური შედეგებიც შეიძლება გამოიწვიოს. ვინაიდან პატარა ასაკში ბავშვებს ახასიათებთ ეგოცენტრულობა, ჰგონიათ, რომ მათი ბრალია და არ იმსახურებენ სიყვარულს, არ არიან საკმარისად კარგები. შემდგომი ნაბიჯი ამ არასასურველი „რაღაცის“ ანუ ემოციების განდევნა და დათრგუნვაა (რაც არ კმაყოფილდება, ან ისჯება). მეორე მხრივ კი, ბავშვი მუდმივად ცდილობს დაიმსახუროს მშობლების მხრიდან აღიარება და საკუთარი საჭიროებების ნაცვლად მთლიანად ორიენტირებული ხდება გარემოს მოთხოვნებზე. ის ცდილობს, წინასწარ გამოიცნოს, რა სურთ მშობლებს მისგან და მაშინვე შეასრულოს ეს. იქნებ ამის მერე მაინც დაიმსახუროს სიყვარული?

ჩვენს ემოციებს ტვინში კონკრეტული უბნები აკონტროლებს, შესაბამისად, უგულებელყოფისას ხდება ამ უბნების განვითარების შეფერხება და შესაბამისი ნეგატიური შედეგების გამოწვევა.

- რა არის საჭირო, რომ ბავშვმა არ იგრძნოს ემოციების გაცვლის დანაკლისი (ანუ, დაიკმაყოფილოს ემოციური საჭიროება)?

- ერთია, რომ მშობელმა იცის, რომ ბავშვის ემოციური საჭიროებები უნდა დაკმაყოფილდეს, მაგრამ მეორეა შეკითხვა, როგორ? ცხადია, ყველა მშობელს უყვარს თავისი შვილი. აქ საუბარია არა მხოლოდ სტატიკურ, შინაგან სიყვარულზე, არამედ მის გამოხატვაზე, მნიშვნელოვანია, ბავშვმა დაინახოს და იგრძნოს, რომ ის უყვართ. ამის უამრავი მეთოდი არსებობს.

უფრო პრაქტიკული კუთხით თუ შევხედავთ:

საჭიროა, მშობელი გახდეს ბავშვის ემოციური სარკე. ე. წ. Mirroring-ი ეხმარება მშობელს და ბავშვს, დაინახონ ერთმანეთის ემოციები. მშობლის ერთი მარტივი ფრაზა: „გიო, მე ახლა ვგრძნობ, რომ შენ გაბრაზებული ხარ და შენი მესმის.“ ბავშვს უკვე აჩვენებს, რომ მშობელს ესმის მისი.

მნიშვნელოვანია, მშობელს მუდმივად ედოს ხელი ბავშვის ემოციურ პულსაციაზე. დაკვირვებულობა და შეკითხვა: „როგორ გრძნობ თავს?“, „როგორ ხასიათზე ხარ?“ - ხშირად აბრუნებს ბავშვს საკუთარ ემოციებთან და უადვილებს მასთან კონტაქტს.

ემოციების გამოხატვისას მისი დასჯის შემცირება. რამდენადაც შესაძლებელია, როდესაც ბავშვი ყვირის, ჩხუბობს, ამტვრევს ნივთს, მშობელი უნდა ეცადოს, უზრუნველყოს მისი უსაფრთხოება, ხოლო ემოციური აფექტის გადავლის შემდგომ შეეცადოს მასთან მშვიდად საუბარს. დაეხმაროს მას გაცნობიერებაში, რატომ გაბრაზდა, რა შედეგი მოიტანა ამან, როგორ შეუძლია, მართოს ეს ყველაფერი და ა.შ.

და, რა თქმა უნდა, ბევრი ჩახუტება და მოფერება, ფიზიკური კონტაქტი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ემოციური კავშირისთვის.

- თუკი ბავშვის ემოციები უგულებელყოფილი რჩება - როგორ შეიძლება აისახოს სამომავლოდ ეს მის პიროვნებაზე და რა საფრთხეები არსებობს?

- ისევე, როგორც სხვადასხვა ტრავმას, ემოციურ უგულებელყოფასაც გააჩნია თავისი სიმპტომატიკა ზრდასრულობის პერიოდში. ეს პიროვნების მიერ შეიძლება განიცდებოდეს, როგორც შინაგანი სიცარიელე, თითქოს რაღაც გაკლია, მაგრამ არ იცი, კონკრეტულად რა; გიჭირს საკუთარი საჭიროებების, მიზნების პრიორიტეტიზაცია; ფიქრობ, არ ხარ საკმარისად კარგი იმისთვის, რომ დაიმსახურო ზრუნვა და სიყვარული.

ასეთი ბავშვები შემდეგში არიან ზედმეტად თვითკრიტიკულნი, შესაძლოა, ახასიათებდეთ პერფექციონიზმის ნიშნებიც - იდეალურისკენ სწრაფვა იყოს საშუალება, მიიღონ საკმარისი დაფასება, სიყვარული და ემოციური უკუკავშირი. აქვთ დაბალი თვითშეფასება და თავდაჯერებულობა.

ასეთი ადამიანები მუდმივად ცდილობენ გარემოსგან აღიარების მოპოვებას, სურთ, რომ ყველგან და ყოველთვის იყვნენ მიღებულები, უყვარდეთ. თავს გრძნობენ უხერხულად, როდესაც სხვა საჯაროდ და ძლიერ გამოხატავს ემოციებს. უჭირთ სიღრმისეული ურთიერთობების აწყობა, აქვთ განცალკევებულობის შეგრძნება. ცდილობენ, იგრძნონ რაც შეიძლება ნაკლები ემოცია. უჭირთ საკუთარი ემოციების იდენტიფიცირება და ასევე გადაწყვეტილებების მიღება. უჭირთ დახმარების თხოვნა და მიღება.

- დაბოლოს, რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს და არა მარტო მშობლებს, ვისაც უჭირს ემოციური კონტაქტი? როგორ უნდა იმუშავონ საკუთარ თავზე?

- პირველ რიგში, მისი მნიშვნელოვნება უნდა გაცნობიერდეს, რატომ არის ეს თემა დასამუშავებელი?
  • ემოცია არის ჩვენი ბიოლოგიის ნაწილი. მისი იგნორირებით შენ იგრძნობ, რომ ხარ იგნორირებული რაღაც დოზით.
  • ემოცია არის ყველა ურთიერთობის სუბსტანცია. ამის გარეშე ფაქტობრივად შენ ტოვებ სიამოვნების და დაკავშირებულობის მნიშვნელოვან წყაროს.
  • ემოციური ინტელექტი ბევრად უფრო მნიშვნელოვანია წარმატებისთვის, ვიდრე ზოგადი ინტელექტი.
  • შენ ისევე ექცევი შენს შვილებს, როგორც შენ გექცეოდნენ, იქამდე, ვიდრე ცნობიერად არ მიხვდები და არ დაიწყებ ამ უნარების განვითარებას.
  • საკუთარ ემოციებთან კონტაქტის აღდგენა გრძელვადიანი პროცესია. პირველი ნაბიჯი საკუთარი თავისთვის შეკითხვების დასმაა: „რას ვგრძნობ?“ „რისი მეშინია?“ „რა შეიძლება მოხდეს ყველაზე ცუდი?“ შესაძლოა, პასუხები არ მოგივიდეს თავიდანვე, მაგრამ პროცესი უკვე დაიწყება. შეგიძლია, აწარმოო ჟურნალი და დღის განმავლობაში რამდენჯერმე მოინიშნო საკუთარი ემოციები.
  • არასდროს გააკრიტიკო შენი თავი იმიტომ, რომ რაიმეს გრძნობ. ეს არის ის, რასაც შენ უკეთებ იმ გრძნობას, რომელიც შენთვის მნიშვნელოვანია. გააკრიტიკე შენი თავი მხოლოდ შენი ქმედებებისთვის და არა ემოციებისთვის.
  • გააკეთე შენი ყველაზე ღრმა სურვილების სია. როდესაც სიას დაასრულებ, აიღე ერთი რომელიმე სურვილი, რომელზეც იმუშავებ. დაისახე მიზნად ამ „მინდას“ შეძენა, მიღება. შემდეგ იპოვე მეგობარი - მასწავლებელი, რომელიც დაგეხმარება ამ მიზნის მიღწევაში.
  • მიიღე სხვებისგან დახმარება.

ესაუბრა მაკა ქაფიანიძე 

შეიძლება დაინტერესდეთ

მედიტაციური სავარჯიშოები გადაღლილი მშობლებისთვის

მედიტაციური სავარჯიშოები გადაღლილი მშობლებისთვის

მშობლობა საკმაოდ სტრესული საქმიანობაა, ამიტომ მნიშვნელოვანია იმ სტრატეგიების ცოდნა, რაც დაგვეხმარება რელაქსაციაში. სეირნობა და ვარჯიში საუკეთესო ვარიანტია, თუმცა სხვა გზაც არსებობს და ეს არის მედიტაცია: გონების დამშვიდება აწმყოს სრულად შესაგრძნობად. ეს გარკვეულ დროს და სიმშვიდეს მოითხოვს თქვენგან, მაგრამ შედეგი ნამდვილად აქვს. გთავაზობთ 2 მარტივ სტრატეგიას, ყოველდღიურად გამოსაყენებელს.

ტექნიკა #1: ფოკუსირდით თქვენს სუნთქვაზე

არსებობს ბევრი სუნთქვითი ტექნიკა, რასაც ნახავთ კიდევც ინტერნეტში და გირჩევთ აუცილებლად წაიკითხოთ დეტალურად მისი აუცილებლობის შესახებ. ჩემს მიერ შემოთავაზებული ტექნიკის გამოყენება შეგიძლიათ როგორც თვალდახუჭულებს, ისე პირიქით. ისუნთქეთ ცხვირით, ფოკუსირდით მთლიანად სუნთქვაზე ისე, თითქოს პირველად აკეთებდეთ ამას. დეტალურად დააკვირდით შეგრძნებებს, შეამჩნიეთ როგორ შედის და გამოდის ჰაერი ნესტოებიდან, თქვენი მხრების ნაზ მოძრაობას, ასევე გულმკერდის მოძრაობას შიგნით და გარეთ, მუცლის მოძრაობას შიგნით და გარეთ. გთავაზობთ ლინკებს, სადაც ვიზუალურად კარგად არის ნაჩვენები ეს ტექნიკები.

https://www.youtube.com/watch?v=lPJAtHWq08

https://www.youtube.com/watch?v=Wemm-i6XHr8

ტექნიკა #2 შეგრძნებებზე დეტალური დაკვირვება

დააკვირდით ყველა ფიზიკურ შეგრძნებას, რასაც ამ მომენტში განიცდით, შემდეგ გაიჭიმეთ და ნელა მიაწექით ფეხებით იატაკს, შესაძლოა თქვენ იგრძნოთ სადმე დაჭიმულობა ან ტკივილი, შეამჩნიეთ დადაარქვით ამ შეგრძნებებს სახელი ყოველგვარი განსჯისა და კრიტიკის გარეშე,მაგალითად, გამოთქვით: „მე ვგრძნობ ზეწოლას მხრებზე“ და არა „მე ზეწოლას ვგრძნობ მხრებზე, ეს იმის ბრალია, რომ ბევრს ვმუშაობ“ დაინტერესდით იმით, რასაც ხედავთ ამ წამს, რაც გესმით,ნუ მოახდენთ იდენტიფიკაციას თუ რისი ხმა შეიძება იყოს ეს, უბრალოდ უსმინეთ ყურადღებით, შეიგრძენით გემოები, სურნელი და აღიქვით რასაც ეხებით, ამ სავარჯიშოს გაკეთება შეგიძლიათ ნებისმიერ დროსა და ადგილას, დაახლოებით 30 წამის განმავლობაში.

რეალობაა, ის რომ მშობლები ხშირად ვარდებიან ისეთ სიტუაციებში, როცა არ შესწევთ უნარი გაუმკლავდნენსტრესს, სიბრაზეს, გადაღლილობას, კარგავენ თავდაჯერებულობასა და საკუთარი თავისადმი რწმენას.

ჩვენი ფიქრები აშენებენ ჩვენსავე შეგრძნებებს, რომლებიც გვეხმარებიან საკუთარი ცხოვრების „აწყობაში“. საკუთარი ფიქრების გაგება და მართვა აუცილებელი პროცესია და ასევე იმის სწავლა, თუ როგორ მივმართოთ ჩვენი ემოციები იქეთკენ, რომ საბოლოოდ შევქმნათ ის, რაც გვჭირდება სრულფასოვანი ცხოვრებისთვის.

ფსიქოლოგები გვირჩევენ, რომ მშობლებმა უნდა გავაანალიზოთ ის ფაქტი, რომ ჩვენ შეიძლება ვერ ვაკონტროლებდეთ იმას, თუ რა ხდება ჩვენს ცხოვრებაში, მაგრამ ჩვენ გვაქვს კონტროლი იმაზე, თუ როგორია ჩვენი ფიქრები, რა მნიშვნელობას ვანიჭებთ და როგორ ვრეაგირებთ მათზე.

შესაძლოა ირგვლივ არსებული გარემოებები ჩვენს კონტროლის გარეთ აღმოჩნდეს, ამიტომ აუცილებელია ვფოკუსირდეთ საკუთარ ფიქრებზე და მიზანმიმართულად „ვავარჯიშოთ“ ისინი, რაც სწორედ მედიტაციით მიიღწევა, მისი ნაწილია მანტრაც, რომლის მიხედვითაც ბგერით-რეზონანსული ჟღერადობა და სიტყვები მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს როგორც აზროვნებაზე, ასევე გარე ობიექტებზე. ეს არის სუფთა ენერგია ცნობიერებაში. მანტრის ბევრჯერ გამეორება ავლენს ძალას და ენერგია უერთდება თქვენს ზრახვებს. ასე რომ, თქვენ შეგიძლიათ შეცვალოთ ცხოვრება უკეთესობისაკენ.

მე გიზიარებთ რამდენიმე მანტრას, რომელიც ყველა მშობელს გამოადგება. ჩაიწერეთ ისინი დღიურში ან ტელეფონში, სადაც ასევე შეგიძლიათ დააყენოთ „რიმაინდერი“, რომელიც შეგახსენებთ ყოველდღიურად თითო ფრაზას. წაიკითხეთ ისინი ჩუმად დაშემდეგ წარმოთქვით ხმამაღლა. რაც მეტს ივარჯიშებთ და გაიმეორებთ მით უკეთესი იქნება თქვენთვის.

  1. დღევანდელი დღე იქნება ჩემთვის უკეთესი

გუშინდელი დღე შესაძლოა თქვენთვის არც ისე კარგი ყოფილიყო, რაღაც ვერ მოასწარით ან ვერ შეძელით გაგეკეთებინათ, მაგრამ ენერგიის დაკარგვა იმაზე თუ როგორ დაადანაშაულოთ საკუთარი თავი ან შეცვალოთ წარსული, უსარგებლოა. თქვენ სწორედ დღევანდელი დღისგან იღებთ ამ ენერგიას, რასაც შემდეგ უსარგებლოდ ხარჯავთ, ასე რომ, აპატიეთ საკუთარ თავს გუშინდელის გამო და დაიწყეთ ყოველი დღე ამ მანტრით, ჩადეთ მთელი თქვენი ენერგია ყველაფერ იმაში, რისი გაკეთებაც დღეს შეგიძლიათ.

  1. მე შევძლებ ყველაფრისთვის გამოვნახო დრო

თუ თქვენ იტანჯებით იმით, რომ ვერ პოულობთ დროს ყველაფრის მოსასწრებად, ცადეთ ეს სავარჯიშო: ჩამოწერეთ ყველაფერი რისი გაკეთებაც გინდათ და გჭირდებათ, ამოირჩიეთ რომელია პრიორიტეტული და დაამატეთ ის თქვენს კალენდარში, ეგრევე გამორიცხეთ ის, რისი გაკეთებაც ამ ეტაპზე არ გჭირდებათ, გადაწყვიტეთ თუ რა შეიძლება გადაუნაწილოთ სხვას.

  1. მე ავირჩიე ვიამაყო საკუთარი თავით დღეს

მას შემდეგ, რაც დედა ხდები, დღის რუტინა იცვლება, მოლოდინები, შეხედულებები და ზოგადად მთელი ცხოვრება ხდება სხვანაირი. ბევრი რამ, რაც ცხოვრებაში გაგიკეთებია ან რაზეც გიმუშავია წლების განმავლობაში, შესაძლოა უსარგებლო და აზრს მოკლებული გახდეს და იგრძნო, რომ ყველაფერში მარცხს განიცდი, ვერ უმკლავდები ბევრ რამეს, არ გაქვს ის,რაც სხვებს და ა.შ

წარმოიდგინე სანამდე შეიძლება ამ ფიქრებმა მიგიყვანონ და რას შეიძლება გრძნობდე ამ დროს. ნაცვლად ამისა, ამოირჩიე ის ფიქრი, რომელიც გაძლევს საშუალებას შენი თავით იამაყო, ყოველ დღე ახსენე ის, რისი მადლიერიც ხარ და მასზე ფოკუსირდი, აღნიშნე შენი წარმატება, არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად დიდ საქმეზეა საუბარი, წვრილმანებიც შეიძლება ჩამოთვალო. უკეთესი იქნება თუ ყოველი გაღვიძების შემდეგ, „სუფთა გონებაზე“ შენს პატარა წიგნაკში ჩაწერ 10 მადლობას სხვადასხვა პიროვნების მიმართ და ამ მადლობების მიზეზსაც მიაწერ, ეცადე გააკეთო ეს 21 დღე და დააკვირდე შენს ემოციებს და ცხოვრების დინებას. ბევრი ფსიქოლოგი გვირჩევს, რომ ეს აქტივობა შედეგიანია და გვაძლევს მოტივაციას და ენერგიას.

  1. ვდისტანცირდები იმათგან, ვინც ჩემზე ცუდ გავლენას ახდენს

გაქვთ ურთიერთობა ადამიანებთან, რომლებსაც შენთვის სასიხარულო არაფერი მოაქვთ? არ გსიამოვნებთ მის წრეში ყოფნა? გაიძულებენ აკეთოთ ის, რაც თქვენ არ მოგწონთ ან განგიკითხავენ ყოველწამს, გაძლევენ არასასურველ რჩევებს?

დაიმახსოვრეთ, თქვენ არ ხართ პასუხისმგებელი სხვის გრძნობებზე, მაგრამ პასუხისმგებელი ხართ საკუთარზე. გააკეთეთ არჩევანი იმისთვის, რომ იყოთ საკუთარი თავის საუკეთესო ვერსია. მიეცით თავს პირობა, რომ იტყვით „არას“ როცა საჭიროება დაგიდგებათ. ნუ შეგეშინდებათ აღიარება იმისა, რომ რაღაც თქვენთვის არ არის შესაფერისი. ეცადეთ თავად განსაზღვროთ რა მუშაობს თქვენთვის და რა არა, რას მოაქვს თქვენთვის სიხარული და ა/შ

  1. მე ზუსტად იქ ვარ, სადაც უნდა ვყოფილყავი

შენ არაფერი გაკლია, შენ არაფერს ჩამორჩები და შენ არ დგახარ არასწორ გზაზე. ზუსტად იქ ხარ, სადაც უნდა იყო. შენი გამოცდილება შესაძლოა განსხვავებულად ჩანდეს ვიდრე სხვების, მაგრამ ის გამოცდილება, რასაც შენ დღეს იღებ არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, უნიკალური შენთვის. მიიღეთ ის, ისწავლეთ და გაიზარდეთ მისი დახმარებით.

ავტორი: უფროსი მასწავლებელი დიანა მაკალათია

წაიკითხეთ სრულად