Baby Bag

„მშობლები ინსტინქტურად ამზადებთ შვილებს ვიღაცის სამსახურში ჩასაყენებლად, ეს არის შეცდომა. პირიქით, უთხარით, იქნებ თავისი საქმე მოიფიქრონ,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე მშობლებს ბავშვის ფანტაზიებისა და სურვილების მხარდაჭერისკენ მოუწოდებს და აღნიშნავს, რომ ბავშვს ამბიციები კი არ უნდა ჩავუხშოთ, არამედ გავუძლიეროთ:

„მშობლები ინსტინქტურად ამზადებთ შვილებს ვიღაცის სამსახურში ჩასაყენებლად. მე გითხარით, რომ ეს არის შეცდომა. პირიქით, უთხარით, იქნებ თავისი საქმე მოიფიქრონ. მაინც დაქირავებული იქნება, თუ ვერაფერს მოიფიქრებს, მაგრამ ჩარჩოს რატომ უწესებთ? რომ ვეუბნებით: „გასაუბრება რომ კარგად გაიარო, იქნებ მოეწონო და შენ აგიყვანონ.“ ვუთხრათ: „მოიცა რა, იქნებ შენ აიყვანო ის ტიპები.“ გაუჩინეთ ბავშვს ეს ამბიცია.“

ზურა მხეიძის თქმით, ბავშვმა საკუთარ იდეაზე ფიქრი და რეფლექსია მშობლის დახმარებით უნდა ისწავლოს:

„მე რომ ჩემს შვილებს გავუჩინე ამბიცია, გასაგებია, რომ სულელური აზრები მოაქვთ. ბავშვს უნდა ბიზნესის გაკეთება, მე რას გავაკეთებდი ამ დროს? ვეტყოდი, რომ ძალიან მაგარი იდეაა. საქმე რაშია იცით? მე რომ მომფიქრებოდა ასეთი რამ, თვითონ გავაკეთებდი ბიზნესს. ბავშვს ვეტყოდი: „მოდი, შენ მითხარი, რა გინდა და მე ხელს შეგიწყობ, რა გავაკეთოთ.“ თუ ბავშვს მოაქვს იდეა, ეგრევე ვანადგურებ ხოლმე, იმიტომ, რომ არარეალურ რამეს ამბობს. მაგ. მეუბნება: „გავხსნი მაღაზიას და მოვაწყობ.“ როგორ გახსნის მაღაზიას? ფართი არ აქვს. ბავშვი აღმოაჩენს, რომ ფართი სჭირდება. მერე ვეტყვი, რომ ვიყიდოთ-მეთქი. ვერ იყიდის, იმიტომ, რომ ფული არ აქვს. მერე ვთავაზობ, რომ დაიქირავოს ფართი. დაიწყებს ძებნას და ნახავს, რომ დაქირავებაც ძალიან ძვირი ჯდება. საიდან უნდა მოიტანოს ეს ყველაფერი? ანუ გაიჭედა ბავშვი.“

„მშობელი მიჰყვება შვილის იდეას და ის თვითონ ვერ ქაჩავს. ამის მერე ვეუბნები ბავშვს: ე.ი. ჯერ არ გეყო სწავლა. როდესაც სწორ იდეას მოიტან, მერე განახორციელებ.“ რატომ არ უნდა ვუთხრათ ბავშვს, რომ მის ასაკში ბიზნესის კეთებაზე ფიქრის დრო არ არის? ყველაზე კარგი პროგრამისტები და ჰაკერები თინეიჯერობის ასაკში არიან. არ ეშინია ბავშვს შეცდომების და ყველაფერს აჩხაკუნებს. შეიძლება ბავშვმა მიზანში მოარტყას. რატომ არ ახალისებთ ბავშვს? უთხარით, რომ დაგიმტკიცოთ, რისი გამოგონება შეუძლია. იქნებ რაღაც ისეთს გეუბნება ბავშვი, რომ მართლა მილიონერი ხდება. რატომ ეუბნები, რა დროს შენი ეგ არის? გაუშვი ბავშვი, თვითონ იფიქროს,“ - აღნიშნავს ზურა მხეიძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„შენ თვითონ მთელი დღე ნეგატივის გამავრცელებელი ხარ და მერე გიკვირს, რატომ იქცევა ბავშვი სხ...
რა გავლენას ახდენს ბავშვზე, ნეგატიური ინფორმაციის გავრცელება? - აღნიშნულ თემაზე ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე საუბრობს. ფსიქოლოგის თქმით, ბავშვისთვის რთული ფილოსოფიური მოდელის გააზრება უფრო რთულია, ვიდრ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, სკოლასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვთან დიალოგის გზით მოაგვარონ:

„თუ ბავშვი გეტყვით თქვენ, რომ მე ხვალ სკოლაში წასვლა აღარ მინდა, რომელი ჭკვიანი დედა ეტყვის იმას, რომ აღარ გინდა და მაშინ ითამაშე აგერ, კნუტები არიან სახლში და მათთან ითამაშე და იყავი როგორც გინდაო. რომელი მამა ეტყვის ამას ბავშვს?! იქნებ დავსხდეთ, ბრძნულად განვიხილოთ, რატომ არ გვინდა სკოლა? რითი შეგვაწუხა სკოლამ? ამხანაგები არ გვყავს კარგი? გზა არის ძალიან შორი? როდესაც ამ მიზეზს გამოვამზეურებთ, ადვილად შეიძლება განუმარტო ბავშვს როგორ შეიძლება ამ მიზეზის მოშორება. ჩვენ მიზეზებს არ ვამზეურებთ და პირდაპირ ვეუბნებით ბავშვს: როგორთუ არ გინდა სკოლაში?! ზოგჯერ ვეუბნებით: კარგი, ნუ წახვალ! ერთიც და მეორეც არასერიოზული მოქმედებაა. გამოვარკვიოთ მიზეზები და რაღაცას გამოვიგონებთ ჩვენ.

არ იყოს ჩხუბი, არ იყოს ნერვიულობა, არ იყოს ძალდატანება, არ იყოს წივილ-კივილი, არ იყოს ბავშვის ცემა! დიდი ბოდიში, მაგრამ ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს, დასაჯოს ამგვარად. ეს აღარ არის ჩვენი ბავშვებისთვის ღირსება. არ შეეფერება ჩვენს პედაგოგიკას, ჩვენს დღევანდელს ცხოვრებას ასეთი ქცევები.

ეს წარსულს ჩავაბაროთ. გოგებაშვილიც ამბობდა, ეს არ გააკეთოთო. ეს იყო მეცხრამეტე საუკუნე და მეოცე საუკუნის დასაწყისი. XXI საუკუნეში, ჩემო ძვირფასებო, ასეთი მეთოდები ნიშნავს იმას, რომ ჭაში ჩავცვივდეთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად