Baby Bag

„როდესაც ოჯახში არ არის დადებითი, სიყვარულით დამუხტული ფონი, ბავშვები ავლენენ ძალიან თვალშისაცემ აგრესიას თანატოლების მიმართ,“ - ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგი თეა გოგოტიშვილი გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ბავშვებში აგრესიისა და ძალადობისკენ მიდრეკილების პრობლემაზე საუბრობს და პრობლემის მოგვარებაში ოჯახის მნიშვნელობას უსვამს ხაზს:

„როდესაც ოჯახში არ არის დადებითი, სიყვარულით დამუხტული ფონი, ბავშვები ავლენენ ძალიან თვალშისაცემ აგრესიას თანატოლების მიმართ. ბულინგი თანამედროვე რეალობის სერიოზული პრობლემაა. ბავშვები, რომლებსაც ჩაგრავენ სკოლაში, რომლებიც ვერ ახერხებენ თვითდამკვიდრებას (თვითდამკვიდრება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია მოზარდობის ეტაპზე), რომლებიც დაუცველად გრძნობენ თავს, დაჩაგრულები არიან. ასეთ ბავშვში შეიძლება აგრესია აკუმულირდეს. ზრდასრულობაში მან, შესაძლოა, აგრესია მიმართოს გარემოზე. ბულინგის მსხვერპლი ბავშვები ძალიან ხშირად მომავალში თავად ხდებიან აგრესორები.“

თეა გოგოტიშვილის თქმით, ადამიანის თვითშეფასება ცვალებადია და მას სოციუმთან ურთიერთობა განსაზღვრავს:

„თვითშეფასება დინამიკური ფენომენია, ის ერთხელ და სამუდამოდ არ ყალიბდება. ჩვენ მუდმივად განვიცდით თვითშეფასებაში ცვლილებებს. რადგან ადამიანი სოციალური არსებაა, მისთვის სოციუმთან ურთიერთობას დიდი მნიშვნელობა აქვს. ხშირად სკოლაში სხვა ბავშვებს ჩაგრავენ ისინი, ვინც ოჯახიდან არიან დაჩაგრულები. თუ მშობელი იგებს, რომ ბავშვს ჩაგრავენ, პირველ რიგში, აუცილებელია დამრიგებელთან კომუნიკაცია. იყო დრო, როდესაც სკოლაში იყვნენ ფსიქოლოგები. სამწუხაროდ, დღეს ფსიქოლოგი მხოლოდ სპეციალური საჭიროებების მქონე ბავშვებზეა ორიენტირებული. თუმცა, არის სკოლები, სადაც ესმით ფსიქოლოგის მნიშვნელობა. მათ აჰყავთ ახალგაზრდა, პროფესიონალი კადრები, რომლებიც ახერხებენ, რომ ემოციურად გახსნან ბავშვები, შეისწავლონ ვითარება კლასში.“

„ფსიქოლოგიაში ფონი განსაზღვრავს ფიგურას. აგრესია თავისთავად თავდაცვის მექანიზმია. აგრესია რომ არ ჰქონდეს ცოცხალ არსებას, ვერ გადარჩებოდა. ფსიქოლოგიაში აგრესია არის შედეგობრივი, ის არასდროსაა ცარიელ ნიადაგზე აღმოცენებული. აგრესია უკმაყოფილებაზე, ფრუსტრაციაზე რეაქციაა. მაგ. ბავშვი კარგად სწავლობს, ცდილობს თავის დამკვიდრებას, მაგრამ იქ თვითდამკვიდრების გზაა აგრესია, ეს პრობლემაა. შეუძლებელია ბავშვთან შედეგის ქონა, თუ მშობლებთან და აღზრდის გარემოსთან არ ხდება მუშაობა. ბავშვი სახლში რომ ბრუნდება, ის ისევ დაიმუხტება იმ ემოციური ფონით და კვლავ იმავე განწყობით იმოქმედებს. ამიტომ აუცილებელია პედაგოგსა და მშობელს შორის კომუნიკაციის გაუმჯობესება, სკოლის ფსიქოლოგის ფუნქციის გაძლიერება, რომ შემდგომში არ მივიღოთ შედეგები, რომელიც ბევრი ადამიანისთვის სავალალოა,“ - აღნიშნავს თეა გოგოტიშვილი.

წყარო: ​დილა მშვიდობისა საქართველო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა
​უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად