Baby Bag

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე მოზარდებსა და მშობლებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, სირთულეების გამომწვევი ხშირად მშობლების მხრიდან ჭარბი კონტროლია:

„მშობელი ცდილობს ისევ მორჩილებაში ჰყავდეს ბავშვი. მისი აზრით, მისი კონტროლის და ზედამხედველობის ქვეშ უნდა ხდებოდეს ყველაფერი. ​ეს საქართველოში მუდმივად გრძელდება. ამას ასაკობრივი ზღვარი არ აქვს. ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება. ამაში უნდა დავეხმაროთ ჩვენ. ჩვენ არ უნდა დავუზიანოთ ეს საზღვრები, მუდმივად შეჭრა ხდება, როდესაც სულ აკონტროლებ. როდესაც გარდატეხის ასაკი იწყება, ავტონომიურობისკენ ხდება სწრაფვა. ის ისწრაფვის დამოუკიდებლობისკენ, მისი მოთხოვნილებები იცვლება.“

ნინო ნიბლაძე სამ ფაზას აღწერს, რომელსაც ბავშვი განვითარების გზაზე გაივლის:

„სამ ფაზას გადის ბავშვი. ​თავიდან არის შერწყმის ფაზა მშობელთან. მისი მოთხოვნილება არის სიყვარული, ჩახუტება, მოფერება. მეორე არის დიფერენციაციის ფაზა. მისი მოთხოვნილება უკვე არის ინტელექტუალური. ჩვენც უნდა მივიდეთ იქამდე, რომ ოდესღაც ისინი დაგვეწევიან და გაგვასწრებენ კიდევაც. ეს უნდა ვაღიაროთ. მშობელი ამას თითქმის არ აღიარებს. ის თვლის, რომ რადგან შვილზე უფროსია, მეტი გამოცდილება აქვს, იცის მეტი. ეს არის მისი გამოცდილება, მისი ცხოვრება. მის გამოცდილებაში სრულიად სხვა ადამიანები იყვნენ, სრულიად სხვა დროში. მშობელი უნდა იყოს ჰორიზონტალურ ურთიერთობაში შვილთან, არა - ვერტიკალურში.“

ნინო ნიბლაძის თქმით, როდესაც მშობელი ბავშვს აიძულებს, რომ მან მხოლოდ მას უსმინოს და უპირობოდ მიიღოს მისი რჩევები, ამით ის შვილს ცუდ მაგალითს აძლევს:

„მე - მშობელი ვაიძულებ, რომ მისმინოს და გაიზიაროს ჩემი რჩევები, იმიტომ, რომ მე მაქვს მეტი გამოცდილება. ​როდესაც ამას ვაკეთებ, რას ვაკეთებ რეალურად? რეალურად ზეწოლას ვახდენ მასზე. მე არ ვასწავლი მას მოსმენას. ჩემგან უნდა მიიღოს მოსმენის მაგალითი. მე ვაიძულებ, რომ შენ მომისმინე უპირობოდ. რა თქმა უნდა, ეს არ უნდა გავაკეთოთ.“

„მე თანდათან ვუშვებ ჩემს შვილს. უცებ კი არ ვუშვებ, ეს გაშვება ხდება თანდათან. ნდობის ხარისხი უკვე იქამდეა, რომ მე მას ვენდობი. როდესაც ის ღამე არ მოდის სახლში, ე.ი. უკვე არის იმ ასაკში, როდესაც პასუხისმგებელია თავის ქცევაზე. სრული პასუხისმგებლობა არის 18 წლის ასაკში, როდესაც ზრდასრული ჰქვია ადამიანს. ჩვენ ვაყალიბებთ მის დამოკიდებულებას ადამიანების მიმართ. ​ბავშვს უყალიბდება გარკვეული დამოკიდებულება გარკვეული ტიპის ადამიანებისადმი. მე უკვე ვიცი მისი განწყობა ვის მიმართ როგორია. შემთხვევით არ აღმოჩნდებიან ასეთი ადამიანები მის ცხოვრებაში. ვიდრე მართვადია, გარკვეული ჩარჩოები აუცილებელია. უნდა ისწავლოს ბავშვმა პატარაობიდანვე რაღაცაზე „არას“ თქმა,“ - აღნიშნულ თემებზე ნინო ნიბლაძე ტელეკომპანია „მაესტროს“ გადაცემაში „გამარჯობა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მაესტრო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბავშვი რომ ორი წლის გახდება და იტყვის: „მე მინდა“ ან „მე არ მინდა,“ ის უკვე პიროვნებაა და...
​​პედიატრი ყარამან ფაღავა მშობლისა და ბავშვის ურთიერთობაზე საუბრობს. მისი თქმით, მშობელი ბავშვის მიმართ ალერსიანი უნდა იყოს და მას ყოველთვის თანადგომას უცხადებდეს:„ბავშვი რომ ორი წლის გახდება ან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

7 საუკეთესო თამაში ბავშვის ინტელექტის ასამაღლებლად

7 საუკეთესო თამაში ბავშვის ინტელექტის ასამაღლებლად

თამაში მნიშვნელოვნად უწყობს ხელს ბავშვის გონებრივ განვითარებას. ჩვენს სტატიაში​ იმ შვიდ თამაშს გაგ​აცნობთ, რომელიც პატარების ინტელექტის ამაღლებას ყველაზე მეტად უწყობს ხელს.

1. ექიმობანა

წარმოსახვითი თამაშები არამხოლოდ ინტელექტუალური განვითარებისთვის არის კარგი, ის სოციალურ უნარებსაც ხვეწს. ექიმობანას თამაში ბავშვს ემპათიურ პიროვნებად აყალიბებს. ბავშვი საკუთარი როლით ერთობა, ამასთან ის სხვაზე ზრუნვას და სხვისი ჯანმრთელობის გაფრთხილებასაც სწავლობს. ის სწავლობს ფიქრს, მისი თავდაჯერება მნიშვნელოვნად მატულობს, ენობრივი და კომუნიკაციური უნარ-ჩვევები იხვეწება, წარმოსახვა და კრეატიულობაც უმჯობესდება.

2. მაკიაჟით თამაში

მაკიაჟით თამაში ​ბავშვის თავდაჯერებას მნიშვნელოვნად ზრდის. პატარებს ძალიან მოსწონთ, როდესაც ისეთ რამეს აკეთებენ, რაც უფროსების საქმედ ითვლება. თუ მათ თამაშისას შეაქებთ, ეს თვითშეფასებაზე განსაკუთრებით დადებითად იმოქმედებს. ყურადღება ბავშვს ძალიან ახალისებს და თავს მნიშვნელოვან ადამიანად აგრძნობინებს.

3. სამაგიდო თამაში „ჯენგა“

„ჯენგას“ სერიოზული კონცენტრაცია სჭირდება. ის ხელისა და თვალის კოორდინირებულ მუშაობას აუმჯობესებს. აღნიშნული სამაგიდო თამაში ბავშვს მოთმინებას ასწავლის. გარდა ამისა, „ჯენგა“ კოგნიტური უნარების გაუმჯობესებას უწყობს ხელს და ტვინისთვის იდეალური სავარჯიშოა.

4. ფაზლი

ფაზლი ერთ-ერთი საუკეთესო თამაშია ბავშვებისთვის. ის არამხოლოდ ​სიხარულს ანიჭებს პატარებს, არამედ მათი კოგნიტური უნარების განვითარებისთვის საუკეთესო აქტივობაა. ფაზლით ხშირად თამაში მნიშვნელოვნად ამცირებს ისეთი დაავადებების განვითარების რისკს, როგორიცაა: დემენცია და ალცჰაიმერი.

5. სამაგიდო თამაში „საზღვაო ომები“

„საზღვაო ომებს“ ძალიან ბევრი ფიქრი, ლოგიკური და კრიტიკული აზროვნება სჭირდება. ბავშვს ძალიან ბევრი გადაწყვეტილების მიღება უწევს, ის თამაშის მანძილზე ხშირად აკეთებს კრიტიკულ არჩევანს. აღნიშნული თამაში ერთ-ერთი საუკეთესოა ბავშვის გონებრივი განვითარებისთვის.

6. ჭადრაკი

ჭადრაკი კიდევ ერთი სასარგებლო თამაშია, რომელიც ​ბავშვს ინტელექტუალურ წინსვლაში ეხმარება. პატარები მისი დახმარებით სტრატეგიულად და კრიტიკულად აზროვნებას სწავლობენ. ბავშვები, რომლებიც ჭადრაკს ხშირად თამაშობენ ინფორმაციის სწრაფად და მარტივად გადამუშავებას ეჩვევიან.

7. სამაგიდო თამაში „სიტყვობანა“

„სიტყვობანა“ ბავშვებს მეხსიერების განვითარებაში ეხმარება. პატარები, რომლებიც ასოებისგან სიტყვების შედგენას ხშირად თამაშობენ, ლექსიკური მარაგის მრავალფეროვნებით გამოირჩევიან. თამაშის დროს ტვინის სხვადასხვა უბანია გააქტიურებული, რაც ბავშვის გონებრივი შესაძლებლობების გაუმჯობესებას უწყობს ხელს.

მომზადებულია:​ Brightside​.me-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად