Baby Bag

„ზნეობრივად ცუდად აღზრდილ ბავშვს, ალბათ, სჯობს სულ არ მისცე თავისუფლება,“ - პაატა ამონაშვილი

„ზნეობრივად ცუდად აღზრდილ ბავშვს, ალბათ, სჯობს სულ არ მისცე თავისუფლება,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვისთვის თავისუფლების მიცემის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვები ყველაზე უკეთ ცხოვრებისეული მაგალითებითა და თამაშით სწავლობენ:

„როდესაც ბავშვს მოგზაურობა აინტერესებს და უნდა, რომ სხვაგან გაფრინდეს, თუ ეს შეუძლებელია, რომ ამ წუთას რეალობაში გავაკეთოთ, რატომ არ უნდა გავაკეთოთ წარმოსახვაში?! ჩვენ წარმოსახვას მოქმედებასაც ვუმატებდით, ოღონდ ოთახიდან არ გავდიოდით. თამაშის დროს ​ბავშვები ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. თუ ბევრს ვათამაშებთ, რა თქმა უნდა, უფრო გაერკვევიან ბევრ რამეში.“

პაატა ამონაშვილის თქმით, აღზრდის მეთოდების გაუმჯობესება ნებისმიერ მშობელს შეუძლია, თუ მას მონდომება ექნება:

„ნებისმიერ ​მშობელს შეუძლია მრავალგზის გააუმჯობესოს თავისი მშობლური აღზრდის საშუალებები, თუ მოიწადინებს. თავისუფლება და ზნეობა ერთმანეთის გარეშე არ არსებობს. თავისუფლების სიფართოვეც განისაზღვრება ზნეობიდან გამომდინარე. ყველა ბავშვზე ვერ ვიტყვით, მაგრამ თუ შევამოწმებთ ბავშვის ზნეობრივი აღზრდის დონეს, იქვე შეიძლება ვთქვათ, რა დონის თავისუფლება შეიძლება მივცეთ. ზნეობრივად ცუდად აღზრდილ ბავშვს, ალბათ,სჯობს სულ არ მისცე თავისუფლება.“

​აღზრდა ბავშვს ეძლევა იმ ცხოვრების წესით, რომელი წესითაც მშობლები ცხოვრობენ. ზნეობრივი წესი თუ არის ოჯახში დამკვიდრებული, მაშინ ეს ცხადია ბავშვზეც გადადის ბუნებრივად, ყოველგვარი ახსნის და სწავლა-განათლების გარეშე. რომ არ უნდა დაანაგვიანო, უნდა მიეხმარო მშობელს, ეს ბავშვზეც გადადის, თუ მშობლები ასე იქცევიან. ასეთნაირად აღზრდილი ბავშვი თავისუფლებას გამოიყენებს უფრო გონივრულად და არა თავისი თავისა და სხვების საზიანოდ. თუ კარგად აღზრდილები არიან ბავშვები, მაშინ მათ თავისუფლება შეიძლება ძალიან ფართო ჰქონდეთ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„შეიძლება არასწორი იყოს ბავშვი, მაგრამ მოვუსმინოთ ამ არასწორობას ბოლომდე, კარგი მსმენელი...
​ფსიქოლოგი​ პაატა ამონაშვილი მშობლების მიერ ბავშვის საფიქრალის მოსმენის მნიშვნელობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ მშობელმა ბავშვს ყურადღებით უნდა მოუსმინოს, რათა მისი სწორ გზაზე დაყენება შეძლოს:„მო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად