Baby Bag

„ის, რასაც ჩვენ ბავშვებში ვეძახით აგრესიას, რეალურად სულ სხვა რამეა,“ - ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„ის, რასაც ჩვენ ბავშვებში ვეძახით აგრესიას, რეალურად სულ სხვა რამეა,“ - ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

​​ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ ბავშვებში აგრესიული ქცევის გამოვლენის პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვებთან დაკავშირებით ტერმინების გამოყენებისას სიფრთხილე გვმართებს:

„ცოტა ფრთხილად უნდა შევარჩიოთ ტერმინები, განსაკუთრებით, როდესაც ბავშვებზეა საუბარი. აგრესია იმ ფორმით, რაც ეს მოზრდილებისთვის არის დამახასიათებელი: განზრახ სხვისი ნივთის, სხვისი სიცოცხლის, ჯანმრთელობის ხელყოფა და დაზიანება, ბავშვებისთვის, როგორც წესი, დამახასიათებელი არ არის. ის, რასაც ჩვენ ბავშვებში ვეძახით აგრესიას, რეალურად სულ სხვა რამეა. ეს არის თვითდამკვიდრების მცდელობები ჩვენთვის მიუღებელი ფორმით.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, ზოგჯერ ბავშვისთვის აგრესიული ქცევა თავის გამოხატვის ერთადერთი ფორმაა:

„ბავშვისთვის ითვლება, რომ ეს ერთადერთი ფორმაა გამოხატვის. მან სხვა უკეთესი იმ წუთში ვერაფერი ვერ მოიფიქრა. ბავშვმა გვესროლა რაღაც, დაგვიყვირა რაღაც, გაგვიტეხა, დაგვიხია წიგნი, ​თანატოლთან ვერ გაიყო სათამაშო, მოუქნია ხელი და ჩაარტყა. ამას ჩვენ ვაკრავთ იარლიყს, რომ ეს არის აგრესია. მერე ჩვენი რეაქციაც ამაზე გამოიხატება იმით, რომ ვფიქრობთ: როგორ უნდა მივუდგეთ აგრესიულ ადამიანს? აქ ვუშვებთ შეცდომას. ეს უკვე ისეთი ჩიხია, ერთბაშად მატარებელი რომ ასცდება თავის რელსებს, იმის უკან დაბრუნებას უფრო მეტი ძალისხმევა სჭირდება, ვიდრე თავის დროზე რომ სწორი მიმართულება აგვეღო.“

თამარ ედიბერიძემ აღნიშნა, რომ ბავშვებს თვითდამკვიდრება ძალიან უჭირთ:

„ბავშვებს ძალიან უჭირთ თვითდამკვიდრება. მოზრდილები ელემენტარულად ფიზიკურად დიდები ვართ. მშობლის მოტივაცია ყოველთვის კეთილშობილურია, ყოველთვის გვინდა საუკეთესო ჩვენი შვილებისთვის. უნდა მივეჩვიოთ იმას, რომ ამ გზაზე შეცდომებს ვუშვებთ. მოზრდილები ვუშვებთ უფრო მეტ შეცდომებს, ვიდრე პატარა ბავშვები. ბავშვის ბიოლოგიური საათი მის გონებასაც არ ეკითხება ხანდახან რაღაცას. თუ პირველი რამოდენიმე წელიწადი გამოგვეპარა და არ ვისწავლეთ ერთმანეთის მოსმენა, ​თუ ახალშობილობიდან არ ვისწავლეთ ჩვენი შვილების მოსმენა, ძალიან ძნელია ამაზე მუშაობა დავიწყოთ სასკოლო ასაკში.“

„ფსიქოლოგიურად ათი წლიდან იწყება ძალიან რთული პერიოდი. ოჯახისთვის ეს დამაიმედებელი არ იქნება, იმიტომ, რომ პრობლემებმა შეიძლება მოიმატოს ამ ასაკიდან. როდესაც პატარა ბავშვს ჭკუას ვასწავლით, ან თუნდაც რჩევას ვაძლევთ, ტონი ამ შემთხვევაში გვაქვს ძალიან იმპერატიული. რის უფლებასაც მოზრდილ ადამიანთან არ მივცემთ ჩვენს თავს, დაუდევრად ვაძლევთ თავს ამის უფლებას ბავშვთან. ხმის ტემბრზე მუშაობაც კი არის ამ თვალსაზრისით აქტუალური. ბრძანების კილოთი კი არა, რჩევის ტონით ველაპარაკოთ. ლაპარაკისას ბავშვებს უნდა ვუყუროთ თვალებში, რაც უფრო პატარაა, მით უფრო,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ასოციალური ქცევა, ცუდი მოქცევა, ჩხუბი, კონფლიქტები, დაზიანება - ამით მოზარდი გვთხოვს: მომ...
ექიმმა, ფსიქიატრმა ნატალია ნანეიშვილმა ბავშვთა და მოზარდთა ასაკში დემონსტრაციულ ქცევაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ასოციალური ქცევით, ცუდი მოქცევით, ჩხუბით, კონფლიქტებით მოზარდი ითხოვს: მომაქ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის - მარია მონტესორის რეკომენდაციები ახალბედა დედებს

ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის - მარია მონტესორის რეკომენდაციები ახალბედა დედებს

რა რჩევა შეგვიძლია მივცეთ ახალბედა დედებს? მათი შვილები საინტერესო საქმეებით უნდა დაკავდნენ. დედები არ უნდა დაეხმარონ შვილებს ზედმეტად და არ შეაფერხონ ისინი, როდესაც რაიმე ჭკვიანური საქმის კეთებას იწყებენ.

***

ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის. როდესაც ბავშვები თამაშით აქტიურად კავდებიან, ისინი საკუთარ განვითარებაზე მუშაობენ. ის, რასაც თამაშს ეძახით, სინამდვილეში მუშაობაა.

***

დაბადებისას ბავშვი ტოვებს ადამიანს, დედის მუცელს, ის დედის სხეულისგან დამოუკიდებელი ხდება. ბავშვს ეძლევა სურვილი და მოთხოვნილება, რომ დააკვირდეს გარესამყაროს და აითვისოს ის. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ბავშვი „სამყაროს დაპყრობის ფსიქოლოგიით“ იბადება. საკუთარი აღმოჩენების შეთვისებით ბავშვი თავის პიროვნებას აყალიბებს.

***

ეს არის განათლება, გაცნობიერება, რომ ადამიანს დაეხმარო იმის გაგებაში, თუ როგორ იცხოვროს. განათლება დაბადებიდან, რომელიც მშვიდობიან რევოლუციას კვებავს, ყველაფერს ერთ საერთო მიზანში აერთიანებს და ერთი ცენტრისკენ იზიდავს. დედები, მამები და პოლიტიკოსები, ყველანი უნდა გაერთიანდნენ და დაეხმარონ ამ დელიკატურ საქმეს, რომელიც პატარა ბავშვის ღრმა ფსიქოლოგიური საიდუმლოს სიღრმეში ხორციელდება. ეს ახალი იმედის სხივია კაცობრიობისთვის.

***

ბავშვები უნდა გაიზარდნონ არამხოლოდ სხეულით, არამედ სულიერადაც. დედა უნდა მიილტვოდეს, რომ საყვარელი არსების სულიერ მოგზაურობას მიჰყვეს, რომელიც ხვალ გონიერი ღვთაებრივი არსება - ადამიანი გახდება.

***

ბავშვის დიდი კონსტრუქციული ენერგიები აქამდე დედობის შესახებ დაგროვილი იდეების ქვეშ იმალებოდა. ჩვენ ვამბობდით, რომ შვილს დედა აყალიბებს, რადგან სწორედ ის ასწავლის მას სიარულს, ლაპარაკს, მაგრამ ამ ყველაფერს დედა ნამდვილად არ აკეთებს. ეს ბავშვის მიღწევაა. დედა შობს ბავშვს, მაგრამ ბავშვი თავად ყალიბდება ზრდასრულ ადამიანად.

წყარო: ​montessori150.org

წაიკითხეთ სრულად