Baby Bag

„თუ ბავშვს აქვს ისტერიკა ბაღთან დაკავშირებით და არაფერი არ შველის, მოვიცადოთ და მოგვიანებით მივიყვანოთ,“ - ირინა ტაბუციძე

„თუ ბავშვს აქვს ისტერიკა ბაღთან დაკავშირებით და არაფერი არ შველის, მოვიცადოთ და მოგვიანებით მივიყვანოთ,“ - ირინა ტაბუციძე

ფსიქოლოგმა ირინა ტაბუციძემ მორცხვ ბავშვებთან ეფექტიანი მიდგომების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ შემთხვევაში ხელოვნური ჩარევა და ბავშვისთვის სოციალურ აქტივობაში ჩართვის იძულება არ შეიძლება:

„თუ ბავშვი მორცხვია, ჩაკეტილია, ეს ხშირად ემართებათ ისეთი მშობლების შვილებს, რომლებიც თავად არიან ძალიან გახსნილები, ხოლო ბავშვობაში იყვნენ მორცხვები. აქ რამის ძალით კეთება და ხელოვნურად ჩარევა არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება. ზოგადად ითვლება, რომ ​ბავშვის მორცხვობა დაკავშირებულია მის დაბალ თვითშეფასებასთან.“

ირინა ტაბუციძის თქმით, ბავშვის დაბალი თვითშეფასება ბევრი ფაქტორით არის გამოწვეული:

„ბავშვის დაბალ თვითშეფასებას იწვევს მშობლის არასაკმარისი სითბო, არასაკმარისი შექება, არასაკმარისი პატივისცემა და მისთვის არასაკმარისი დროის გამოყოფა. ძალიან ბევრი ფაქტორი დგას ამის უკან. ბავშვი არის სახე იმ ურთიერთობების, რასაც თქვენ ასწავლით ბავშვს. სანამ ბავშვს მოვთხოვთ პასუხს, კითხვები დავსვათ, რა ხდება მშობელთან.“

„თუ ატყობთ, რომ ბავშვს აქვს ​განსაკუთრებულად გამოხატული ისტერიკა ბაღთან დაკავშირებით, ან ბაღს ვუცვლით, ან ვარკვევთ, რა ხდება შიგნით. თუ არაფერი არ შველის ბავშვს, არ უნდა ატაროთ ერთი წელი. ამ შემთხვევაში მოვიცადოთ და ცოტა მოგვიანებით მივიყვანოთ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ირინა ტაბუციძემ PalitraNews-ის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​PalitraNews

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„გოგონებში ორ-ნახევარი ან სამ-ნახევარი წელი, ბიჭებში სამ-ნახევარი ან ოთხ-ნახევარი წელი არი...
​ფსიქოლოგმა ზაზა ვარდიაშვილმა ბაღისა და სკოლისთვის იდეალური ასაკის შესახებ ისაუბრა და ბავშვთან ინდივიდუალური მიდგომის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი:„​იდეალური, როგორც ბაღისთვის, ასევე სკოლისთვის არის ინდივ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად