Baby Bag

რა მნიშვნელობა აქვს ბავშვისთვის თანატოლებთან კომუნიკაციას?

რა მნიშვნელობა აქვს ბავშვისთვის თანატოლებთან კომუნიკაციას?

ნეიროფსიქოლოგმა, თინათინ ჭინჭარაულმა ისაუბრა კომუნიკაციის ნაკლებობაზე ბავშვებში, თუ როგორი მნიშვნელოვანია მათთვის თანატოლებთან ურთიერთობა:

„ჩვენ ვამბობთ, რომ კომუნიკაცია მნიშვნელოვანია ბავშვის განვითარებისთვის, მაგრამ არ ვიაზრებთ ამ სიტყვის უკან რა მნიშვნელობას ვდებთ. ხშირ შემთხვევაში კომუკინაციაში ადამიანები გულისხმობენ ოჯახის წევრებთან კონტაქტს და ფიქრობენ, რომ ეს არის საკმარისი. ეს არის ის წრე, რომელთანაც ბავშვს საშუალება აქვს დაბადებიდან ჰქონდეს ურთიერთობა. პანდემიიდან გამომდინარეც, ჩვენ თითქოს თავს ვიტყუებთ, რომ ეს წრე საკმარისია ბავშვის განვითარებისთვის, თუმცა ბევრი კვლევა უსვამს ხაზს, რომ გარკვეული ასაკში მას უკვე სჭირდება წრის გაფართოვება, ამის მნიშვნელოვანი ნაწილი არის თანატოლებთან ურთიერთობა“.

მისი თქმით, უფროსებმა რა ცოდნაც არ უნდა მივცეთ შვილს, როგორი გარემოც არ უნდა შევუქმნათ, თანატოლებთან კომუნიკაციას ვერაფრით ჩავანაცვლებთ:

„უფროსებს შეგვიძილია დიდი ცოდნა მივცეთ ბავშვებს, მაგრამ ჩვენ მათ ვერ ვასწავლით თანატოლებთან ურთიერთობას, რაც დაახლოებით 1-2 წლის ასაკიდან ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან ისინი ამ დროს გაცილებით უფრო კარგად სწავლობენ თანატოლებზე დაკვირვებით.

უფროსები ორიენტირებულები ვართ ბავშვზე და მისთვის ვქმნით სასიამოვნო, მაგრამ გამოწვევებისგან დაცლილ სივრცეს, „არ ვებუტებით“, უფრო დამთმობები ვართ. თანატოლებთან ურთიერთობისას ბავშვს ეძლევა საშუალება თავისი თავი მოსინჯოს გამოწვევებით სავსე სივრცეში, რაც არა მარტო კოგნიტურ, არამედ მის ემოციურ განვითარებასაც უწყობს ხელს“.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია"

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად