Baby Bag

„თითქოს გავუთამამდით ამ პრობლემას, თითქოს ხელი ჩავიქნიეთ, დისტანცირების დაცვა ნაკლებია,“ - ფსიქიატრი ნინო ოკრიბელაშვილი

„თითქოს გავუთამამდით ამ პრობლემას, თითქოს ხელი ჩავიქნიეთ, დისტანცირების დაცვა ნაკლებია,“ - ფსიქიატრი ნინო ოკრიბელაშვილი

ფსიქიატრმა ნინო ოკრიბელაშვილმა ადამიანის ფსიქიკაზე სოციალური იზოლაციის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ადამიანი მარტო ვერ იცხოვრებს. რაც უნდა ვეცადოთ ჩვენ იზოლაციას, კომუნიკაცია გვექნება. მარტოობისგან დაცვის ერთადერთი გზა ჯერჯერობით არსებობს: პირბადე, დისტანცია და ვაქცინაცია. თუ ამ სამეულს კარგად გავივლით, სავარაუდოდ დაბალი რისკია იმისა, რომ პრობლემა ჩვენც შეგვეხება. დღეს უკვე საუბარია, რომ პოსტკოვიდური პერიოდიც საკმაოდ რთულად მიდის. განსაკუთრებით ფსიქოლოგიურ კონტექსტში. ის აძლიერებს შფოთვას, შიშს, ემოციურ სირთულეებს. დღეს რასაც ვხედავთ, ობსესიური, აკვიატებული თემატიკა წინა პლანზეა წამოსული.“

„იზოლაციის მხრივ ყველაზე მოწყვლადი ჯგუფი ბავშვები არიან, სადაც სოციალური ურთიერთობების სწავლა უნდა დაიწყოს ძალიან ადრეული ასაკიდან. მე მინდა გამოვხატო ჩემი სრული მზაობა ვისაუბრო კიდევ ერთ თემაზე. თითქოს გავუთამამდით ამ პრობლემას. რაღაცნაირაც თითქოს ხელი ჩავიქნიეთ. ის მაქსიმალური სოციალიზაცია, რაც ბოლო 10 დღის განმავლობაში ხდება საქართველოში, როდესაც დისტანცირების დაცვა ნაკლებია, ფაქტია, რომ ნაკლებად ხდება საკუთარი თავისა და სხვების დაცვა. იზოლაციისკენ ნაკლებად მიდრეკილია ხალხი. მცირე ნაწილია, ვინც იცავს წესებს. მე კვლავ იზოცალიისა და ჩაკეტვისკენ არ მოვუწოდებ, მაგრამ საკუთარ თავს თვითონვე უნდა დაუწესო სოციალური იზოლაციის საზღვრები. არის მოსაზრება, რომ თავის დროზე ისპანკამ გამოიწვია დეკადანსი ევროპის მთელ რიგ ქვეყნებში, როდესაც ადამიანებმა დაიწყეს სხვაგვარი ტიპის ცხოვრება. ვნახოთ, რას მოიტანს მომავალი. მომავალი ძალიან საინტერესოა, თუმცა უიმედოდ არ მიმაჩია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო ოკრიბელაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, ბავშვმა რომ სხვების ცუდ ქცევას არ მიბაძოს?

როგორ მოვიქცეთ, ბავშვმა რომ სხვების ცუდ ქცევას არ მიბაძოს?

ბავშვებს მიმბაძველობა ახასიათებთ. ისინი სხვების ცუდ ქცევას ხშირად იმეორებენ. როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ დროს და რა უნდა გააკეთოს იმისთვის, რომ ბავშვმა ცუდი საქციელი ნორმად არ ჩათვალოს? ბავშვები მიმბაძველ ქცევებს ორი წლის ასაკში განსაკუთრებული სიხშირით ავლენენ. მართალია, ამ დროს მათ ქცევის შეფასების უნარი არ აქვთ, მაგრამ თუ ისინი სხვას მიუღებელ ქცევაში ბაძავენ, ​რამდენიმე წელიწადში მსგავსი ქცევა მოსაწონი ნამდვილად არ იქნება. საბედნიეროდ ბავშვის მოქნილი გონება აღნიშნულ ქცევებს მარტივად ივიწყებს და მათ სხვა ქცევებით ჩაანაცვლებს. სამწუხაროდ, მშობელს ხშირად უჭირს ბავშვის მიმბაძველობასთან ბრძოლა. შესაბამისად, როდესაც პატარა ზრდასრული ადამიანის ნეგატიურ ქცევას იმეორებს, მშობელმა სწორედ უფროსებთან უნდა იმუშაოს და არა ბავშვთან .

ორი წლის ბავშვი ვერ აცნობიერებს კონკრეტულ ვითარებაში რა სახის ქცევა ითვლება მისაღებად. ზრდასრულები ხშირად ბავშვების თანდასწრებით უწმაწურ სიტყვებს ამბობენ, უხამსად ხუმრობენ ან სხვა სახის ნეგატიურ ქცევას ახორციელებენ. ბავშვები კი ამ ყოველივეს ბუნებრივ ქცევად აღიქვამენ. რა თქმა უნდა, მიმბაძველობაში ცუდი არაფერია. ბავშვი აღნიშნულ უნარს კარგი ქცევების ასათვისებლადაც წარმატებით იყენებს. მშობელმა აუცილებლად უნდა დააწესოს გარკვეული საზღვრები, რომელიც ბავშვთან ურთიერთობაში ოჯახის ყველა წევრმა უნდა დაიცვას. მშობელმა უნდა უზრუნველყოს მისი შვილის დაცულობა. მშობელი ვალდებულია, ყველა ახლობელი გააფრთხილოს, რომ 10 წლის შვილისთვის ალკოჰოლის მცირე დოზით მიცემასაც კატეგორიულად ეწინააღმდეგება.

მშობელმა ოჯახის წევრებთან და ახლობლებთან აქტიურად უნდა იმუშაოს, რათა ბავშვის მიმბაძველობა პოზიტიურ მხარეს მიმართოს. იმისთვის, რომ ოჯახმა მშობლის მიმართ თანადგომა გამოხატოს, შემდეგი მითითებების გათვალისწინებაა საჭირო:

  • ​აუცილებელია პრობლემის იდენტიფიკაცია. შესაძლოა, პრობლემა იყოს ის, რომ უფროსები არ ითვალისწინებენ მშობლის თხოვნას, არ გამოავლინონ ნეგატიური ქცევა ბავშვის თანდასწრებით, როდესაც ბავშვი აღნიშნულ ქცევას იმეორებს.
  • მშობელმა კატეგორიულად უნდა მოითხოვოს, რომ მისი რეკომენდაციები გაითვალისწინონ და ბავშვს არ ასწავლონ უწმაწური სიტყვები, უფროსებთან შეურაცხმყოფელი საუბარი და ა.შ.
  • თუ მშობელი ამჩნევს, რომ ოჯახში არ ითვალისწინებენ მის თხოვნას და უფროსები ბავშვს კვლავ ცუდ მაგალითს აძლევენ, მან პატარა სხვა ოთახში უნდა გაიყვანოს ან გარეთ გაასეირნოს, რათა ყველა დარწმუნდეს, რომ მშობელი არ ხუმრობს.
  • მშობელმა სიმტკიცე უნდა შეინარჩუნოს და აღნიშნულ საკითხთან მიმართებაში პოზიცია არ უნდა შეიცვალოს.

მშობელმა ოჯახის წევრებთან და ახლობლებთან ​ყოველთვის გულახდილად უნდა ისაუბროს პრობლემაზე და აღნიშნოს, თუ რატომ უდგება ის აღნიშნულ საკითხს ასეთი სერიოზულობით. აქტიური კომუნიკაცია საუკეთესო საშუალებაა გარშემომყოფების დასარწმუნებლად, რათა ისინი მეტი სერიოზულობით მოეკიდონ პრობლემას. თუ ბავშვს უფროსები მხოლოდ კარგ მაგალითს აძლევენ, ცხადია, მიმბაძველობა მას მხოლოდ სიკეთეს მოუტანს და ჯანსაღი ჩვევების ათვისებაში დაეხმარება.

მომზადებულია ​parents.com - ის მიხედვით 

წაიკითხეთ სრულად