Baby Bag

„ორსულობა აახალგაზრდავებსო, არ არის ასე... ორსულობა არის ძალიან რთული პროცესი,“- მეან-გინეკოლოგი ზაზა სინაურიძე

„ორსულობა აახალგაზრდავებსო, არ არის ასე... ორსულობა არის ძალიან რთული პროცესი,“- მეან-გინეკოლოგი ზაზა სინაურიძე

მეან-გინეკოლოგმა ზაზა სინაურიძემ ქალის ორგანიზმზე ორსულობისა და მშობიარობის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„ორსულობა არის ძალიან რთული პროცესი, ის იწვევს ქალის ორგანიზმში ძალიან ბევრ ცვლილებას. რაც უფრო ასაკში შედის ქალბატონი, მისთვის უფრო რთულად გადასატანია ის ფიზიოლოგიური ცვლილებები და აღდგენა უფრო უჭირს. რომ გითხრათ, 35 წლის შემდეგ გადასარევია ორსულობა და ქალს ოჰ, როგორ მოუხდა, არ არის მართალი. ორსულობა აახალგაზრდავებსო, არ არის ასე. მე ვსაუბრობ იმ სტატისტიკაზე და იმ სამედიცინო კვლევებზე, რომელიც არის გამოქვეყნებული. შეიძლება ვიღაც ქალბატონს ისე მოუხდა 50 წლის შემდეგ ორსულობა, რომ გაახალგაზრდავდა, მაგრამ ეს არის ინდივიდუალური შემთხვევა.

გვიან ორსულობებში ყველაზე ხშირია ორსულობით გამოწვეული წნევები. ვერ ასწრებს ორგანიზმი იმ ცვლილებების მიყოლას, რაც ხდება ორგანიზმში. შესაბამისად, აუცილებელია, რომ სანამ მოხდება დაფეხმძიმება, ჩატარდეს სრული კვლევა. თუ ქალბატონს ისედაც მაღალი წნევა აქვს მის ასაკთან შედარებით, ამ ფონზე დაორსულება და დამატება პრეეკლამფსიის, რა თქმა უნდა, მისთვის იქნება ძალიან რთული. უპირობო პირობაა, რომ ორსულობისთვის ასაკში შესული ქალბატონები, აუცილებლად უნდა მიმართავდნენ ექიმს და გადიოდნენ კვლევებს, რომლებიც ორსულობის წინ არის ჩასატარებელი. აქ უფრო მეტი სპეციალისტია ჩასართავი.

ყველამ ვიცით, რომ კუნთების დრეკადობა, რომელიც გვქონდა 25 წლის ასაკში, ვერცერთ შემთხვევაში ვერ გექნება 40-45 წლის ასაკში. ძირითადი ორგანო, რომელიც მონაწილეობს მშობიარობაში, არის კუნთი. ცხადია, რომ მშობიარობა ასაკთან მიმართებაში უფრო რთულდება და მძიმდება. საკეისრო აქაც არ არის ჩვენება. ხშირად, როდესაც მაღალი წნევებია, გაცილებით სჯობს ქალბატონმა იმშობიაროს, ვიდრე საკეისრო გაუკეთდეს. ოპერაციიდან აღდგენისთვის ქალბატონებს უფრო დიდი ხანი სჭირდებათ, ვიდრე მშობიარობის შემდეგ,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა სინაურიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად