Baby Bag

„ოჯახებში, სადაც ეწევიან თამბაქოს, მეტი პროცენტულობით გვხვდება ხშირად მოავადე ბავშვები,“- პედიატრი ნანა ტეფნაძე

„ოჯახებში, სადაც ეწევიან თამბაქოს, მეტი პროცენტულობით გვხვდება  ხშირად მოავადე ბავშვები,“- პედიატრი ნანა ტეფნაძე

პედიატრმა ნანა ტეფნაძემ ბავშვებთან ერთად სახლში მოწევის დამაზიანებელ შედეგებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ იმ ოჯახებში, სადაც უფროსები ეწევიან ან ქრონიკული დაავადებების მქონე პირები ცხოვრობენ, ხშირად მოავადე ბავშვები ხშირად გვხვდებიან:

„სახლში ნამდვილად არ უნდა ეწეოდნენ თამბაქოს. ასეთი ოჯახებიდან ძალიან ხშირია ხშირად მოავადე ბავშვები, ვინაიდიან ისინი არიან პასიური მწეველები. ჩვენ ვთქვით, რომ ექვს წლამდე სრულად უყალიბდება ბავშვს იმუნიტეტი და როდესაც იმუნიტეტი ყალიბდება, ბავშვი გარემოსთან არის შეხებაში, ამ დროს ჩვენ გვყავს სახლში მწეველი ან ქრონიკული დაავადების მქონე პირი, აქ ხშირად მოავადე ბავშვთა პროცენტი მეტია.

ქრონიკულ დაავადებებში ვგულისხმობ ქრონიკულ ბრონქიტს, ფილტვის რომელიმე დაავადებას, სასუნთქი გზების ქრონიკულ დაავადებებს, ტონზილიტებს. ბავშვი, რომელიც იმუნიტეტს იყალიბებს, აუცილებლად არის რისკის ქვეშ. მით უმეტეს, თუ ის ამავე დროს დადის ბაღში. მე ძირითადად სკოლამდელი ასაკის ბავშვებზე მაქვს გათვლა,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ტეფნაძემ „საზოგადოებრივი რადიოს“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საზოგადოებრივი რადიო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სწავლის პროცესით დასაინტერესებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„განათლების სისტემის მიზნები არის სწორედ ის, რომ შენ რაც შეიძლება ბევრი ცოდნა მოგცეს. კომპიუტერული სამყაროს პირობებში ეს უკვე მოძველებულია. ეს ჩემს დროს იყო ფუნდამენტური ცოდნა მნიშვნელოვანი, იმიტომ, რომ თან უნდა გეტარებინა, იმიტომ, რომ კომპიუტერი არ იყო. უფრო ნაკლებ დროს დახარჯავდი, ვიდრე მერე რომ ბიბლიოთეკაში გევლო. მთელი ჩვენი პროგრამები, სილაბუსები გავსებულია ინფორმაციით, რომლის გადამუშავების სტრატეგიასაც არ ვასწვალით ჩვენ ბავშვებს. შესაბამისად თვითკომპეტენტურობა კლებულობს, ამდენს მაინც ვერ ითვისებს და დემოტივაციაც იწყება. ეს არის ის კომპონენტები, რომელიც ჩვენ, როგორც მშობლებმა უნდა გავითვალისწინოთ, თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა, საომარი ბატალიები მეცადინეობის პროცესში.“

„ჩვენ არ გვჯერა ხოლმე, რომ ჩვენი შვილი რაღაცას თავისით გააკეთებს. ხშირად მშობელი გვეუბნება ხოლმე, მე თუ არ დავჯექი, მე თუ არ ვუთხარი, მე თუ არ გავაკეთე, არ აკეთებს. აქ ყველაზე მთავარ საკითხთან მივდივართ. თვითკომპეტენტურობას სჭირდება პასუხისმგებლობა და არჩევანი. ჩემი არჩევანია, ამას გავაკეთებ თუ არა. თუ ამას არ გავაკეთებ და შემდგომში მოჰყვება სანქცია მასწავლებლის მხრიდან, ვისწავლი იმას, რომ თვითონ მომიწევს ამის კეთება. დედაჩემი რომ მეუბნება: ამის მერე ის უნდა გააკეთო, იმის მერე ეს უნდა გააკეთო, შიგნით ეს სქემა არ მიყალიბდება. ძალიან დიდი ძალისხმევა გვჭირდება მშობლების დასაჯერებლად, რომ შეთანხმდით, მიეცით ბავშვს გეგმა და თვითონ აკეთოს. რომ ვერ გააკეთოს, თვითონ უნდა აგოს პასუხი და არა თქვენ. უნდა იყოს ბავშვი წარუმატებელი, უნდა დაუშვას შეცდომა, რომ ამით ისწავლოს წინააღმდეგობის გადალახვა. ჩვენ გვაქვს ძალიან კარგი შედეგები რთული განვითარების ბავშვებთანაც კი, როდესაც ასეთ მიდგომას ვიყენებთ. ძალიან მნიშვნელოვანია ინტერესი, ბავშვის ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება, თვითკომპეტენტურობის განცდა, რომელიც ჩვენ უნდა აღვზარდოთ ბავშვში, ასევე შეცდომის ლეგიტიმაცია, მოლოდინი იმაზე მეტი, რისი შესაძლებლობებიც ბავშვს აქვს,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად