Baby Bag

„ჭიის სამკურნალო მედიკამენტი ბევრად უფრო ტოქსიურია, ვიდრე ენტერობიუსის წვრილი ჭიები,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„ჭიის სამკურნალო მედიკამენტი ბევრად უფრო ტოქსიურია, ვიდრე ენტერობიუსის წვრილი ჭიები,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ბავშვის ორგანიზმში ჭიების არსებობისას გამოვლენილი სიმპტომებისა და მსგავს შემთხვევაში რეკომენდებული მკურნალობის მეთოდების შესახებ ისაუბრა:

„რაც შეეხება ჭიებს, ამ დროს ძალიან ხშირია ჰიპერსალივაცია, ანუ ნერწყვდენა, ქავილი, მაგრამ ეს არ არის ის ერთადერთი სიმპტომი, რითაც ჩვენ შეგვიძლია გადაჭრით ვთქვათ, რომ ბავშვს აქვს ჭიები. რა თქმა უნდა, აქაც საჭიროა ჩავატაროთ პარაზიტოლოგიური კვლევა. ამ ტიპის კვლევა შეიძლება ჩატარდეს სისხლით, შეიძლება განავლით.

არსებობს წვრილი ენტერობიუსის ჭიები. ეს ჭიები ადამიანთან მუდმივად თანაცხოვრებაშია, სანამ ბავშვი ჰიგიენური ნორმების დაცვას ვერ ისწავლის, მაგრამ ჭიის საწინააღმდეგო მედიკამენტი ბევრად უფრო ტოქსიურია, ვიდრე ეს ენტერობიუსის წვრილი ჭიები. ანალიზმა უნდა განსაზღვროს რომელი ჭიაა. თუ არის რაიმე რთული ჭია ვმკურნალობთ. ენტერობიუსის ჭიას ვუმკურნალებთ, მივცემთ ამ მძიმე მედიკამენტს, რამოდენიმე ხნის შემდეგ ბავშვი კვლავ ჩაიდებს პირში ხელს, კვლავ არ დაიცავს ჰიგიენურ ნორმებს და კვლავ გაჩნდება ეს ენტერობიუსის ჭიები. ამიტომ, შეგვიძლია, მათ ადგილობრივად უფრო მივხედოთ.

ნებისმიერი პრობლემის დროს მნიშვნელოვანია ექიმის რჩევების გათვალისწინება და არა სამზარეულოში მეზობლებისგან და ახლობლებისგან მიღებული რჩევებით მოქმედება,“- მოცემულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად