Baby Bag

„როდესაც ბავშვს ასეირნებთ, არ მოჰკიდოთ ხელი მაჯაში, მოჰკიდეთ ხელი იდაყვზე... არ აბზრიალოთ ბავშვები ხელებით,“- ბავშვთა ორთოპედ-ტრავმატოლოგი ნინო ჭოლოკავა

ბავშვთა ორთოპედ-ტრავმატოლოგმა ნინო ჭოლოკავამ მშობლებს ბავშვის სახსრების დასაცავად საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„შეეცადეთ თქვენი მოპყრობა ბავშვისადმი იყოს ისეთი, რომ იდაყვის სახსარი დაცული იყოს. მაგალითად, როდესაც ბავშვს ასეირნებთ, არ მოჰკიდოთ ხელი მაჯაში, მოჰკიდეთ ხელი იდაყვზე. არ აბზრიალოთ ბავშვები ხელებით, არ აბუქნაოთ. შეგიძლიათ ეს გააკეთოთ, მაგრამ ხელი მოვკიდოთ იდაყვის სახსარში.

ასეთივე რეკომენდაციები უნდა გავითვალისწინოთ ბავშვის აყვანისას. არ ავიტაცოთ ბავშვი მაჯის სახსრით. პატარები მამიკოებს რომ შემოასხდებიან, რასაც ე.წ. „აჩუ-აჩუს“ ვეძახით, იმიტომ, რომ ბავშვმა ტანი არ გადაიქნიოს, ხელზე დაქაჩავენ ხოლმე ბავშვს. ესეც არის რისკი.

ყველა სახის მოძრაობა, რომელიც მიმართულია კიდურის გასწვრივ და მოდების ძალა არის სხივ-მაჯის სახსარზე, ეს გამოიწვევს პრობლემას, სხივის თავის ამოვარდნას, რომელიც არის ბავშვებისთვის ძალიან დამახასიათებელი. ეს მტკივნეულია და ეცადეთ, რომ ბავშვი ამ ტკივილს აარიდოთ. ბავშვი იტკიებს მაჯას და მშობელს ჰგონია, რომ პრობლემა არის მაჯაში. რეალურად პრობლემა არის იდაყვის სახსარში. სხივის თავს აქვს სპეციფიკური ფორმა. მასზე არის მყესი, რომელიც ორიდან ოთხ წლამდე არის ცოტა ფართო, ვიდრე მხრის თავი. ცოტა უხეშ მოძრაობაზე მარტივად ამოვარდება. არის ბევრი ბავშვი, ვისაც სჭირდება სამედიცინო ჩარევა. მშობლებს შემიძლია ვუთხრა ერთი კარგი ამბავი: ეს, როგორც წესი, თავისით გაივლის 4 წლის მერე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ჭოლოკავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

პედაგოგმა თამარ შერმადინმა, რომელიც სკოლაში 1953 წლიდან კოვიდ-19-ის პანდემიის დაწყებამდე მუშაობდა ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ ის პატრიარქთან ერთად დამალობანას თამაშობდა:

„ჩემთვის სოფელი პატარაობიდანვე იყო მიმზიდველი. ბალახი, მცენარე, ყველაფერი მიყვარდა. მანქანით ჩავივლიდი ამ გზაზე, ვიტყოდი: ვაიმე, რა კარგი მხარე არის-მეთქი აქ. მე ორჯონიკიძეში ვიზრდებოდი. მე და პატრიარქმა ერთ წელს დავამთავრეთ, 1952 წელს. დავდიოდით, შავ ხილს ვკრეფდით. მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას.“

თამარ შერმადინმა გაიხსენა, როგორ აჩუქეს მას პატრიარქის სურათი:

„რომ ჩავედი, ვუთხარი: „გოგი, შენ ორი გაქვს, მე არცერთი მაქვს. შენ არც იყავ გაჩენილი, მე რომ პატრიარქს ვიცნობდი და ერთი სურათი უნდა მომცე მე.“ მოკლედ, მომცა პატრიარქის სურათი.“

„1953 წლიდან მასწავლებელი ვიყავი. ორი წელია, რაც არ ვასწავლი, რაც ეს კორონავირუსი დაიწყო. მაშინ დავანებე თავი სკოლას. არ ვიცი რამდენი წელი გამოდის, ძალიან ბევრი გამოდის. ნამდვილი მასწავლებელი ის არის, რომელიც გამოიწურება სულ, მაქსიმალურად თუკი რამ შეიძლება და როგორც შეიძლება ცოდნას გადასცემს ბავშვებს. ყოველდღე ძიებაში უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ შერმადინმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად